Hou vol, hou vol! – Hoe een dood punt in je bediening een bijzondere uitnodiging van God kan worden

Heb jij zicht op wat Gods doel met jouw leven is? Zit je op de juiste plek als het gaat om je werk en je bediening(en)? Vragen die eens in de zoveel tijd opnieuw aan de kinderwerkers binnen onze gemeente gesteld worden. Belangrijke vragen. Want als je weet op welke plek je jouw Heer mag dienen, zowel in je werk als in de bediening die je speciaal voor Hem mag doen, dan kun je gemakkelijker prioriteiten stellen. Maar wat nu als je weet dat je op de juist plek zit, maar je je daar eigenlijk niet zo comfortabel bij voelt? 

De Israëlieten maakten zoiets mee. God had hen bevrijd uit de slavernij, waar zij te lijden hadden gehad onder grootmacht Egypte. Je zou zeggen: geweldig! En ongetwijfeld hebben de Israëlieten dat ook gedacht, toen ze zagen hoe hun vijanden door het water van de Schelfzee voorgoed verslagen waren. Ze waren als onderdeel van Gods grote heilsplan op weg naar een land dat God speciaal aan hen beloofd had. Maar al snel liep het volk tegen de dagelijkse problemen aan. Het was heet. Ze hadden dorst. En daarna honger. En vervolgens begonnen ze te mopperen. In Exodus 16 lezen we het volgende: 

“Daar in de woestijn begon het volk zich opnieuw te beklagen. ‘Had de HEER ons maar laten sterven in Egypte,’ zeiden ze tegen Mozes en Aäron. ‘Daar waren de vleespotten tenminste gevuld en hadden we volop brood te eten. U hebt ons alleen maar naar de woestijn gebracht om ons hier allemaal van honger te laten omkomen.’ De HEER zei tegen Mozes: ‘Ik zal voor jullie brood uit de hemel laten regenen. (…)’ Hierop zeiden Mozes en Aäron tegen de Israëlieten: ‘Vanavond nog zult u inzien dat de HEER zelf u uit Egypte heeft geleid, en morgen, in de ochtend, zult u de majesteit van de HEER zien. Hij heeft gehoord hoe u zich beklaagt. Dat is tegen hem gericht, want wie zijn wij dat u zich bij ons zou beklagen?’ Mozes vervolgde: ‘Vanavond zal de HEER u vlees te eten geven, en morgenochtend zult u volop brood hebben, want de HEER heeft uw geklaag gehoord. Dat is immers tegen hem gericht en niet tegen ons – want wie zijn wij?’”
(Exodus 16: 2-8, NBV) 

Vraag wat je nodig hebt 

Als kind vond ik dat de Israëlieten maar dom deden. Nu ik volwassen ben, herken ik verontrustend veel van mijzelf in de houding van de Israëlieten. Soms loop je tegen een dood punt aan in je bediening of in andere dingen die je voor de Heer mag doen. Je hebt dan wel geen fysieke honger zoals de Israëlieten, maar merkt dat je gebrek hebt aan iets dat je nodig hebt om te kunnen doen wat je moet doen. Het overkwam mij in de week voordat ik deze overdenking schreef. Ik was gefrustreerd en mopperde daarover bij andere mensen, terwijl ik weigerde ermee naar de Heer te gaan. Ik verlangde terug naar de tijd dat ik nog als consumptief christen de kerk bezocht, zonder de verantwoordelijkheid voor een bediening te voelen. Het waren een paar ellendige dagen, waarin ik mij ook fysiek slecht voelde. Totdat ik dit gedeelte las en het schaamrood naar mijn wangen steeg. Ik zag de houding van Israël in mijzelf terug. Het was alsof de Heer mij een spiegel voorhield: ‘Christa, waarom kom je niet gelijk naar Mij? Je moppert niet zozeer tegen de mensen om je heen, je bent boos op Mij. Vraag wat je nodig hebt en Ik zal het je geven.’  

Niet alleen, maar samen… 

God bepaalde mij erbij dat als Hij mij op een ‘onmogelijke’ weg plaatst, dat geen nare beperking in mijn leven hoeft te zijn. Het is soms een uitnodiging van Hogerhand om niet alleen, maar samen de uitdagingen in Gods bediening aan te gaan. God vraagt geen werknemers die Hem het werk uit handen nemen. Hij kan alles makkelijk Zelf. Ik heb geleerd dat God een intieme relatie met zijn mensen wil en hen leert om vanuit afhankelijkheid met Hem op te trekken; om samen te bouwen aan zijn Koninkrijk. 

… want God voorziet 

Hoe dan? Ik vind het ontroerend hoe de Heer reageert op zijn ondankbare volk. Geen verwijt. Geen frustratie. Zijn antwoord ademt duidelijkheid en zorg. Hij zegt met zoveel woorden: ‘Ik heb jullie gehoord. Jullie zullen krijgen wat je nodig hebt en zoveel als je nodig hebt. En als jullie verzadigd zijn door mijn zorg, zullen jullie erkennen dat Ik de HEER jullie God ben.’ (zie vers 12)

Als jij ook op zo’n ‘dood punt’ in je bediening of je leven met God aangekomen bent, wil ik je uitdagen om de handdoek niet in de ring te gooien. Vraag je Vader wat je nodig hebt en geniet van het gegeven dat Hij het leven en je bediening samen met jou aan wil gaan. Je zult Hem als jouw God aan het werk zien; voor jou, in jou, met jou en door jou heen! Hoe bijzonder is dat… 

Aan de slag!

God heeft ons allemaal een uniek pakket van gaven en talenten gegeven. Daarnaast hebben we aangeleerde talenten én zijn er dingen waar we gewoon niet goed in zijn. 

Vouw een A4 in drie kolommen, voor elke soort kwaliteiten één. Schrijf op wat je over jezelf weet (en laat dit eens aanvullen door mensen die jou goed kennen). 

Vul de kolommen aan met alle werkzaamheden die je doet: in de kerk, in je werk… noem maar op. Markeer de dingen waar je energie van krijgt.  

Van welke dingen weet je dat God ze speciaal van jou vraagt?  

Zelf merk ik dat de dingen die ik voor God mag doen niet altíjd dingen zijn die ik van mijzelf goed kan of waar ik energie van krijg. Toch moet ik die dingen niet laten vallen, omdat God mij meerdere keren liet zien dat Hij mij dit wil laten doen. Ze helpen mij te groeien in afhankelijkheid van God en mijn persoonlijkheid verder te ontwikkelen.  
Wat leer jij vandaag van jouw lijstje? Bespreek het met je hemelse Vader en vraag Hem wat je nodig hebt om samen te werken in zijn Koninkrijk.