Alleen met mijn Vader zijn – waarom is dit zo moeilijk?

Als ik het woord ‘stille tijd’ noem, schieten sommige mensen in de stress. Het eerste wat ze kunnen denken is: ‘Oh, help! Dat gaat bij mij zo slecht!’ Althans, ik ken weinig mensen waarmee ik hier het gesprek over aanga, die er op reageren met: ‘Ja, een heerlijke tijd, ik zie er telkens weer naar uit om bij mijn Vader te zijn.’ Toen ik hierover eens een ‘enquête’ over uit zette op Instagram bleek dat 31 mensen stille tijd makkelijk vonden, en 204 mensen het moeilijk vonden. Waarom? Veel afleiding, moeilijk om prioriteiten te stellen, niet weten hoe en waar te beginnen en er geen rust voor hebben. Misschien herken jij je hier wel in, het enige en het eerste wat ik je dan wil zeggen is: ‘Gá naar je Vader!’ 

Je kunt verschillende beelden van stille tijd hebben, maar in deze blog doel ik op het écht alleen zijn met God. Waarom? Omdat ik Jezus dit ook zie doen. Kijk maar mee:

“En Hij genas er velen, die er door allerlei ziekten slecht aan toe waren, en dreef veel demonen uit, en Hij liet de demonen niet toe te spreken, omdat zij Hem kenden. En ‘s morgens vroeg, nog diep in de nacht, stond Hij op, ging naar buiten en begaf Zich naar een eenzame plaats, en bad daar.”
(Markus 1: 35-36, HSV)

“En meteen dwong Jezus Zijn discipelen in het schip te gaan en voor Hem uit te varen naar de overkant, terwijl Hij de menigte weg zou sturen. En toen Hij de menigte weggestuurd had, klom Hij de berg op om er in afzondering te bidden. Toen het avond was geworden, was Hij daar alleen.” 
(Mattheüs 14: 22-34, HSV)  

Daar waar wij liever de afleidingen opzoeken, keert Jezus zich er vanaf. Ja, Jezus had nog veel mensen kunnen genezen, heel wat pastorale gesprekken kunnen voeren met de mensen die bij Hem kwamen, maar Hij liet ze achter zich. Want: Hij gaat naar zijn Vader toe.  

Wat maakt het bij ons zo vaak zo moeilijk? 

Er zijn verschillende dingen die het ons moeilijk kunnen maken, hier komen er een paar: 

1. We zijn afgeleid: kijk maar naar de teksten over de zorgen van het dagelijks leven die ons vertrouwen op God kunnen weg nemen. De rijkdom die onze focus van Jezus afhaalt en de ik-gerichtheid waarmee we zo vaak druk zijn. Of wij wel goed genoeg presteren om gezien te worden, of niet. Ook kan er drukte zijn die ons bij de voeten van Jezus vandaan haalt, waardoor we vergeten om als Maria te luisteren en naar Hem te kijken. We kunnen het werkelijk zó druk hebben dat we totaal vergeten waarvoor en voor Wie we zijn gemaakt. Zélfs het huwelijk kan een belemmering zijn. Aldus Paulus. Hij doet een scherpe analyse en legt de valkuilen bloot. Dit zegt hij niet om de gehuwden een naar gevoel te geven, maar om ze aan te sporen in hun toewijding aan hun Meester.  
2. De stilte kan eng zijn: want, je gedachtes worden stil gezet, je moet wel luisteren naar de dingen in je hoofd en hart. Als je afgeleid bent, hoef je niet stil te staan bij de dingen in je leven. We hoeven niet te denken aan onze pijn, vreugde en de grote vragen die we kunnen hebben. Zolang we niet stil zijn, hoeven we niet stil te staan bij onszelf of God. 
3. We zien God niet: en dát is nogal lastig in een tijd waar alles draait om zien. We vinden het moeilijk om ons te focussen op de dingen van boven, omdat de dingen van beneden juist prikkelen. Het is niet raar dat onze smartphone een van de grootste afleidingen is om ons naar God toe te keren in de stilte. YouTube, Instagram en Snapchat zijn dingen waar ik dingen kan zién. Het flitst, het is snel. Plotseling kan in de wereld van entertainment de Bijbel dan toch erg saai en taai worden. 
4. Ik laat mij door andere dingen verzadigen: de vreugde die we zoeken in ons leven halen we soms liever uit positieve berichtjes van anderen, dan uit God. Dus zoek ik afleiding, en andere bronnen om mijn leegte te vervullen.  

Ga eens bij jezelf na waarin jij je herkent en doe daar iets mee. Bevecht het en vecht voor de vreugde om bij de Vader te zijn.  

Het geheim van Jezus 

Waarom zou Jezus telkens weer voor de afzondering kiezen? Waarom zou Hij nu telkens weer naar zijn Vader gaan? Omdat Hij van zijn Vader hield. Hij koos ervoor. Jezus wilde zijn hart delen met zijn Vader. Hij kon geen mooiere plek vinden dan bij Hem. Niks anders kon Hem zo vervullen als zijn Vader. Niemand kon zo naar Hem luisteren als zijn Vader.
Hoe zie jij God? Als iemand waarvan je per se een aantal minuten stille tijd moet houden? Of zie je Hem als jouw Vader waarbij je wílt zijn. Die liefdevol, genadig, barmhartig en geduldig is? Die Zijn woorden aan je geeft om je hart te versterken.  

Volg Jezus na, stop niet met navolging op het moment dat Hij de berg opgaat. Maar wandel achter Hem aan. En laat het je wat kosten. Laat het je minuten op Instagram kosten, laat het je behoefte om je mobiel te pakken kosten, laat het die ene leuke film kosten. Dat kan allemaal op een ander tijdstip. Laat de tijd niet de macht over jou hebben. Jij hebt zelf in de hand wanneer en óf je naar je Vader gaat. Een ding weet ik zeker: het moét goed zijn om bij de Vader te zijn. Anders zou Jezus nooit zijn gegaan. Jezus moest het nodig hebben voor zijn leven hier op aarde. Anders zou Jezus nooit zijn gegaan. En jij? Ga, je Vader is daar. Val op je knieën. Geef jezelf weer terug aan Hem. Hij blijft je verwelkomen. Veeg je vieze voeten die al zolang in de afleidingen van de aarde hebben gelopen. Was je handen die alles hebben aangeraakt behalve zijn Woord. Er is genade voor jou en vreugde in overvloed.
Ga, je Vader is daar en Hij roept je. Kom je mee? Dan is het elke dag Vaderdag. 

Aan de slag!  

• Eigenlijk heb ik hierboven al de ‘Aan de slag’ meegegeven. Laat de tijd niet zomaar voorbij gaan, maar gá als je moet gaan. 
• De stilte opzoeken in plaats van die zelf moeten creëren in huis kan ook helpen, je zou er voor kunnen kiezen om eens een klooster te bezoeken. Zelf ben ik weleens in Onze Lieve Vrouwenabdij geweest. 
• Welke dingen hebben meer je hart dan de nabijheid van je Vader? Schrijf ze op en geef ze totaal andere prioriteiten.  
• In mijn volgende overdenking schrijf ik hier opnieuw over en wil ik je een paar tips meegeven. Hou dus de komende overdenkingen van Zij Lacht in de gaten.