Hoe ga je dood worden?

Mijn jongste zoon (5 jr.) is naast mij in bed gekropen en terwijl we nog een beetje dommelen, stelt hij deze vraag. Bedoel je door een ongeluk of als je ziek bent? Nee, zegt hij: ‘wat gebeurt er als je dood bent geworden?’ Ik vertel hem dat wanneer je dood bent je lichaam in de grond wordt begraven, maar dat je hart naar God toe gaat en dat je dan een nieuw lichaam krijgt en dat het dan feest is in de hemel. Met taart en een trampoline vraagt hij voor de zekerheid? Ik denk het wel zeg ik. Hij kijkt me lachend aan: ‘dood worden is dan niet zo erg’.

Dood worden, die zin houdt me de rest van de dag bezig. Het doet me denken aan een zin uit de Bijbel, dood (worden) voor de zonde. ‘Zo moet u ook uzelf zien: dood voor de zonde, maar in Christus Jezus leven voor God’ – Romeinen 6: 11 (NBV).

Wat is zonde?

Zonde doen, zondig zijn, zondebesef. Ik vind dat ingewikkelde thema’s. Vooral ook omdat het toch altijd weer onzeker maakt. Het kan altijd beter zeg maar. Het is geen onderwerp dat je makkelijk aansnijdt als je met een ander je geloof deelt. Toch spreekt de Bijbel op verschillende manieren over de zonde. Een van de betekenissen van zonde is dat mensen hun doel missen, datgene waarvoor ze gemaakt en bedoeld zijn. Maar er zijn nog meer betekenissen. In het Oude Testament kent het woord zonde verschillende Hebreeuwse begrippen.

Cheet, chattaat. Dit werkwoord betekent ‘de weg missen’. Het houdt in dat er iets verkeerds tegen iemand of God wordt gedaan.
Awoon. Het verdraaide, het kromme. Dat woord betekent niet alleen zonde, maar ook schuld. Wie zondigt (verkeerde dingen doet) is dus ook schuldig.
Pésja. Dat is de opstand of rebellie tegen de vader, de bestaande orde of de wet.

Het Oude & Nieuwe Testament – toen en nu

In het Oude Testament wordt schuld en zonde vergeven door bijvoorbeeld het brengen van offers. We lezen ook van de straffen die God geeft. In het Nieuwe Testament is vergeving mogelijk door het geloof in Jezus Christus. In de brief aan de Romeinen staat het zo prachtig beschreven. ‘Wij zijn dus als rechtvaardigen aangenomen op grond van ons geloof en leven in vrede met God’ – Romeinen 5:1 (NBV). Door het woordje dus staat het er als een conclusie. Hoe fijn is dat?! Het is niet de vraag of je bent aangenomen, nee – wij zijn ‘dus’ aangenomen én leven in vrede met God.

Jezus is het offer dat voor altijd is gebracht om de schuld van mensen weg te nemen en de relatie tussen God en mensen te herstellen. ‘Toen wij nog hulpeloos waren is Christus immers voor ons, die op dat moment nog schuldig waren, gestorven’ – Romeinen 5:6 (NBV). En ook in deze tekst zorgt 1 woord voor een ander perspectief. Namelijk het woord toen. Het gaat dus over een situatie van vroeger van toen wij nog hulpeloos en schuldig waren. Nu kan de mens weer tot zijn bestemming komen en voor eeuwig in harmonie met God leven.

‘Wij zijn dus als rechtvaardigen aangenomen op grond van ons geloof en leven in vrede met God’

Leven of dood?

Nog weer even terug naar het begin van de overdenking ‘dood worden’. In Galaten staat het zo: ‘ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven’ – Galaten 2: 20 (NBV).

En ook in Romeinen 6 vers 6 t/m10 wordt leven en dood (zonde) zo krachtig aan elkaar verbonden. ‘Immers, we weten dat ons oude bestaan met Hem gekruisigd is omdat er een einde moest komen aan ons zondige leven: we mochten niet langer slaven van de zonde zijn. Wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde. Wanneer wij met Christus zijn gestorven, geloven we dat we ook met Hem zullen leven, omdat we weten dat Hij, die uit de dood is opgewekt, niet meer sterft. De dood heeft geen macht meer over Hem. Hij is gestorven om een einde te maken aan de zonde, voor eens en altijd; en nu Hij leeft, leeft hij voor God’.

Wat een krachtige woorden worden hier over ons leven uitgesproken. Woorden om je elke dag aan op te trekken. Woorden die het waard zijn om er zoveel mogelijk van uit te delen.

Aan de slag!

Vandaag hebben we stukjes gelezen uit Romeinen 5 en 6, maar de brief van Paulus aan de Romeinen heeft zo’n rijke boodschap. Neem eens de tijd om dit Bijbelboek in z’n geheel te lezen. Markeer de zinnen die tot jou spreken.