Het effect van het eeuwige leven: vier aspecten in mijn leven die veranderden toen de eeuwigheid ernaast lag

Tijd is een schaars goed. Het is iets waar je niet meer van kunt maken, op is op. Je kunt niet opeens een 8^e dag in de week plakken. En toch zijn er zoveel dingen die we moeten en willen doen, en de hele wereld is bezig met hoe je zoveel mogelijk ‘lifehacks’ kunt gebruiken om alles uit elke seconde van de dag te halen. De laatste tijd ben ik daar nogal veel mee bezig: hoe kunnen we onthaasten als maatschappij en waarom zouden we het doen? Hoe kunnen we een nieuwe standaard van geen haast hebben neerzetten, maar toch wel doen wat we willen doen. Ik was aan het denken hoe ik dit voor mezelf kon doen, toen opeens misschien wel de bekendste tekst ter wereld insloeg als een bom. Ik laat je vier aspecten uit mijn eigen leven zien, hoe ze veranderden toen ik er naar keek vanuit het licht van de eeuwigheid.  

Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
– Johannes 3:16 (HSV) 

Wacht eens even! Ik heb eeuwig leven! Ik heb letterlijk de eeuwigheid de tijd! Ik hoef geen 8^e dag of 25^e uur in mijn dag te kunnen plakken, want ik heb van God de eeuwigheid gekregen door Jezus! Ik hoef me dus geen zorgen te maken over of ik wel genoeg tijd heb, want ik heb het. Gods woord staat er vol mee: we hebben het eeuwige leven ontvangen door Jezus. En dit besef deed iets met mijn dagelijks leven en met allerlei dingen waar ik mee bezig was of over nadacht.  

Geloof 

De vrucht van de Geest, de gaven van de Geest. Worden zoals Jezus. Je gedachten vernieuwen. Je vijanden liefhebben en zegenen. Geven zonder terug te willen ontvangen. Allemaal dingen waarin we in de Bijbel worden aangemoedigd om ernaar te streven. Allemaal dingen, waar ik elke dag wel tegen aanloop en nog niet ben op het punt waarvan ik wil zijn. Maar als ik er naar kijk met het oog op eeuwig leven, verandert dat perspectief. Ik moet deze dingen niet kunnen om eeuwig leven te krijgen; ik héb eeuwig leven en deze punten gaan allemaal tot werkelijkheid komen wanneer het die tijd is.  

Zendingsreizen 

Mijn man en ik zijn al 3 jaar bezig met het voorbereiden van onze zendingsreis. Onze roeping is door die jaren heen steeds specifieker geworden en hoewel er soms deuren dicht gaan, gaan er ook een heleboel open. Maar je ziet het al, we zijn al 3 jaar aan het werken en wachten tot we eindelijk kunnen gaan. Tot alles op z’n plaats is, zodat we kunnen vertrekken. Maar het licht van de eeuwigheid op die 3 jaar, maakt het onbetekenend en nietig. Wat is nou 3 jaar trainen en groeien in allerlei karaktereigenschappen, waaronder vertrouwen en geduld, als ik uiteindelijk voor eeuwig leef? 

Anderen helpen 

Mijn man en ik vinden het belangrijk om klaar te staan voor onze omgeving. Als je ons belt om te helpen, willen we als eerste reactie altijd ja zeggen. Tegelijkertijd hebben we drie kleine kinderen, allebei een baan en allebei een eigen bedrijf, dus is ook onze tijd schaars. Maar als je dat dan weer in het perspectief van de eeuwigheid gaat zien? Wat als onze hulp iemand de liefde van God laat zien, waardoor die persoon ook eeuwig leven krijgt? Wat maakt dan dat middagje verhuizen en dus niet aan ons bedrijf werken uit? Helemaal niets!  

Opvoeding 

Zelfs mijn zicht op het opvoeden van onze kinderen veranderde. Ik voed mijn kinderen niet op om ze als goed voorbereide individuen de maatschappij in te kunnen sturen. Ik voed ze zelfs niet alleen op, zodat we een sterke en gezonde familielijn kunnen hebben. Ik voed hen op, zodat ze Eeuwig Leven kunnen hebben en zoveel mogelijk mensen met zich mee kunnen nemen. Is het dan echt zo erg om even een keertje minder te stofzuigen in huis, omdat ze liefde en veiligheid zoeken in een knuffel? Is het dan nutteloos om een potje Twister met ze te spelen in plaats van de vaatwasser uitruimen? Jezus nam de tijd voor kinderen en zei dat we zoals hen moesten worden. Als je zelf moeder bent, weet je dat kinderen zich nooit zorgen lijken te maken om de tijd. Misschien is dat kinderlijke onvermogen om een besef van tijd te hebben, juist wel iets wat we kunnen koesteren, omdat het ons een proefje geeft van het leven zonder tijd? Het eeuwige, onophoudelijke leven. 

Rust 

Letterlijk alles verandert in het licht van eeuwig leven. En weet je wat het mij brengt? Rust. Ik hoef niet alles nu te doen en nu af te hebben. Ik hoef niet alles nu al perfect te kunnen en te snappen en te weten. Ik heb de eeuwigheid om het te leren. God zal het doen, net zoals Hij al zoveel heeft gedaan. En ik mag zijn als een kind en spelen en leren en met Hem wandelen. Dag tot dag, volgend wat Hij zegt en op de signalen van zijn Geest lettend. Voor wie mag ik nu zorgen? Waar moet ik me nu op focussen? En net als mijn zoontje tegen mij zegt, tegen mijn vader kunnen zeggen: Ik heb het vandaag niet afgekregen, dus ik ga er morgen mee verder. Geen angst voor veroordeling en al helemaal geen stress. Dat is pas een heerlijke manier om eeuwig te leven, toch?! 

Aan de slag! 

De term ‘eeuwig’ is moeilijk te bevatten, daarom hier een kleine oefening. Ga er eens vanuit dat je vanaf vandaag nog minimaal 200 jaar te leven hebt, waarin je vitaal en zonder tranen, pijn en ziekte bent.  

– Wat doet dit met je gevoel van haast?  

– Naar welke dingen ga je nu anders kijken? 

– Probeer vandaag alle dingen die je doet eens tegen het licht van deze 200 jaar te houden en bedenk je dan dat die 200 jaar een kleine fractie is van wat je echt te wachten staat!