Help! Ik verdrink!

Ik ben opgegroeid in Katwijk aan Zee. Een echt meisje van het strand, zou je kunnen zeggen. Ik weet nog goed dat ik als kind altijd erg onder de indruk kon zijn van de zee. Ik kon erin spelen en zwemmen alsof de zee mijn beste vriend was, maar tegelijkertijd kon ik er intens bang voor zijn. Die enorme schuimkoppen op het water wanneer er een storm raasde. De verhalen van mijn opa over metershoge golven. De gevaarlijke stroming die zoveel mensen al het leven heeft gekost. Het is dan ook niet zo gek dat geestelijke nood vaak wordt vergeleken met een storm op zee. Wanneer je je in een benauwende, levensgevaarlijke situatie begeeft, kan het voelen alsof je verdrinkt. Alsof je vergaat in de golven. Zo voelt de schrijver van Psalm 88 zich. Het voelt alsof hij vergaat in de golven. Maar wat als het Gods golven zijn waarin je dreigt te verdrinken?

Uw grimmigheid leunt op mij,
U hebt mij neergedrukt door al Uw golven.
– Psalm 88:8 (HSV)

Bedolven onder zijn golven

Psalm 88 is misschien wel het meest wanhopige lied van alle psalmen. Een uitzichtloos lied vol verdriet, wanhoop en frustratie. De schrijver, Heman, heeft het gevoel dat God hem heeft verlaten. Hij omschrijft zijn nood in metaforen die over de dood gaan. Zo gebruikt hij ook het beeld uit vers 8. Een zee van ellende heeft hem overspoeld. God heeft hem daarin geworpen (vers 7), diep in de duisternis. En de golven van Gods grimmigheid, Gods woede, rusten zwaar op hem. En of het nu een gevoel was dat God woedend op hem is, of dat dit daadwerkelijk het geval is weet ik niet. In ieder geval voelt Heman zich door God verlaten. Hij verdrinkt in zijn ellende. Maar ondanks zijn gevoel van wanhoop roept hij dag en nacht de God van zijn Heil aan (vers 1).
Dat vind ik zo ontzettend mooi. Psalm 88 laat op krachtige toon iets heel belangrijks zien over het leven; niet elk levensverhaal loopt goed af. Maar de schrijver geeft het gebed niet op. Ondanks dat hij zijn ellende in zekere zin wijt aan God.

Psalm 89: Ú stilt de golven

Is dat dan het einde? Verzwolgen in de golven zonder enige vorm van uitkomst? Nee, niet per se. Want na Psalm 88 volgt Psalm 89. Dit is niet toevallig. Net als Psalm 88 is Psalm 89 een onderwijzing van een Ezrachiet, dit keer van Etan. De psalmen van de Ezrachieten Heman en Etan (Psalm 88 en 89) horen bij elkaar. Samen sluiten ze het derde deel van het boek van de Psalmen af. Beide psalmen zijn klaagpsalmen. Psalm 88 is een persoonlijke klaagzang en Psalm 89 verwoordt nationale nood.

Maar waar in psalm 88 de klacht de boventoon voert, klinkt er in psalm 89 ook een loflied. Nee, niet elke klaagzang zal eindigen in een loflied. Maar ik denk dat een klaagzang en een loflied ook hand in hand kunnen gaan. Ja, het voelt alsof ik verdrink. Alsof ik langzaam maar zeker verzwolgen wordt door de kolkende golven van de zee. Maar U bent en blijft de God van mijn Heil. U, die wilde afdalen in mijn storm. U, die als het ware sprong in die kolkende zee van mijn ellende. Het verschil alleen is dat U wel verdronk onder Gods woede. U liet Uzelf verdrinken. Zodat ik dat niet hoef.

HEERE, God van de legermachten, wie is als U?
Groot van macht bent U, HEERE; Uw trouw omringt U.
U heerst over de overmoed van de zee;
Wanneer haar golven zich verheffen, stilt Ú ze. ´
– Psalm 89:9-10 (HSV)

God stilt de storm. Hij stilt de golven. Ja, ook de golven waarvan het lijkt alsof God Zelf ze op je af heeft gestuurd.

En misschien zit jij wel middenin zo’n storm en dreig je te verdrinken. Misschien lijkt het er helemaal wel niet op dat God deze storm zal stillen. Blijf dan roepen tot de God van je Heil. Jouw anker. Jouw reddingsboei wanneer torenhoge golven over je heen dreigen te slaan. Hij laat jou echt niet verdrinken.

Ruwe stormen mogen woeden
Alles om mij heen zij nacht
God, mijn God zal mij behoeden
God houdt voor mijn heil de wacht
Moet ik lang zijn hulp verbeiden
Zijne liefde blijft mij leiden
door een nacht, hoe zwart, hoe dicht
voert hij mij in ’t eeuwig licht´

´Maar wat lot, ’t zij dood of leven
Smaad of eerbetoon, mij wacht,
Jezus zal mij nooit begeven:
Ben ik zwak, bij Hem is kracht.
Gunst van mensen, raad van vrienden,
Bitt’re haat van kwaadgezinden,
Hoogte, diepte, vreugd of rouw,
Niets ontrooft mij aan Gods trouw.

Aan de slag!

Luister het prachtige lied: ‘Anchor’ van Skillet.