Heb jij het al ontdekt? Er is een schaduw aan je rechterhand

28

mrt

Corline Hoefnagel

Hij huilt. En ik breek van binnen. Op de kinderclub van het azc is er een ruzie uitgebroken. Ik ben er naar toe gerend, ben tussen de kinderen gaan staan en nu houd ik de jongen vast die in stukjes uit elkaar lijkt te vallen. Hij maait met beide armen in het luchtledige en ik kan hem bijna niet bedwingen. Zacht fluister ik in zijn oor: ‘Rustig worden. Ssst, stil maar!’ – maar het helpt weinig. Hij zakt in elkaar op de grond en omdat ik hem niet los wil laten, zak ik ook neer. Hij huilt, hoor ik nu. Rauwe snikken. En tussendoor woorden die mijn hart laten breken. ‘Alleen. Ik ben alleen.’ Ach lieve, lieve jongen.

Je bent niet alleen. Wil ik tegen hem zeggen. Wij zijn er voor je. En God zorgt voor je. Maar ik zeg niets. Hoe leg je zoiets uit aan een jongen die kapot geschoten is? We staan op – zijn wangen nat, mijn armen moe – en even later zie ik hem weer ravotten. Zijn tranen heeft hij ingeruild voor een gulle glimlach. Maar achter die glimlach schuilt iets wat blijkbaar lang niet iedereen mag zien, weet ik nu. Een gapend gat. Een akelig woord: alleenheid.

Jij

Ik weet niet wie jij bent, maar misschien lijk jij wel een beetje op dat jongetje. Misschien ben jij ook wel iets of iemand verloren die je lief is. Of misschien herken je dat gapende gat in je hart. De lach van buiten maar de leegte van binnen. En je voelt het ook zo vaak: die eenzaamheid. Het kan ook zijn dat je je helemaal niet eenzaam of alleen voelt. Maar dan zal je ongetwijfeld mensen tegenkomen – vandaag misschien al – die zich er wel in kunnen herkennen. Wat zeg je tegen zulke mensen? En wat zeg je tegen je eigen ziel, als jij je hopeloos alleen voelt?

Een antwoord

Ik blader door de Bijbel, op zoek naar een antwoord op die vraag, naar een medicijn tegen eenzaamheid en daar is het opeens – één zinnetje wat bij me naar binnen dreunt.

De HEERE is als een schaduw aan uw rechterhand.”
– Psalm 121:5 (HSV)

Deze zin komt uit Psalm 121. Het is de moeite waard om die psalm nog eens in zijn geheel hardop te lezen. Er staan prachtige dingen in – je weet het misschien wel. Over je voeten die niet zullen wankelen en dat God nooit sluimeren zal of slapen. Dat Hij zelfs jouw ziel bewaart. En er staat dus ook iets over een schaduw aan je rechterhand.

Bemoediging voor pelgrims

Psalm 121 is oorspronkelijk geschreven voor pelgrims die een moeilijke reis voor de boeg hadden. Voor hen waren de beloften uit deze psalm erg bemoedigend, juist óók die belofte dat God als een schaduw aan je rechterhand zal zijn.

Waarom? De rechterhand stond bekend als de zwakke plek voor krijgers. In hun linkerhand hielden ze namelijk een schild, in hun rechterhand een zwaard. Aan die kant hadden ze dus geen dekking. Dat God specifiek een schaduw aan je rechterhand is, laat zien dat God er juist is in de moeilijkste momenten. Wat een bemoediging voor pelgrims toen. Waar zij zichzelf niet konden beschermen, beschermde Hij.

Maar deze bijbeltekst is óók een bemoediging voor ons vandaag. We hoeven dan misschien geen gevaarlijke reis te maken, we reizen wel allemaal door een woeste wereld. Soms voelen we ons zwak. Eenzaam. Gebroken.

Kijk dan eens naar je rechterhand, zegt deze bijbeltekst. De Heer is erbij. En Hij wijkt geen seconde van je zij. Net zoals de schaduwen in de zomer aan je vastgeplakt lijken te zitten en overal met je meebewegen. Zo is God ook.

God als een schaduw

De HEERE is als een schaduw aan je rechterhand. Ik strek mijn hand uit en probeer het me voor te stellen, probeer nog beter te proeven wat deze tekst betekent voor mijn leven en voor het leven van dat jongetje en voor alle levens in de wereld.

Stel dat je in het ziekenhuis ligt en God is daar als een schaduw aan je rechterhand… dan betekent dat dus dat Hij naast je op de operatietafel ligt.

Hij zit naast je, terwijl je je opgesloten voelt in je huis.

Naast je, terwijl je je zoute tranen probeert in te houden.

Naast je, terwijl je de scherven van je hart bij elkaar probeert te rapen.

Hij is er – overal en altijd en je hoeft maar je rechterhand uit te strekken of je hoofd opzij te draaien om dat te beseffen. Juist als jij van alle kanten aangevallen wordt. Als je niet weet hoe het verder moet. Juist dan is Hij zo onnoembaar dichtbij.

Toch ook even een confronterende vraag: kan God altijd bij jou zijn? Ik bedoel, je zou ook kunnen zeggen: je bent op je zwakst als je zondigt. God is ook als een schaduw zo dichtbij als je dingen doet die niet door de beugel kunnen. Wat zou dat met Hem doen, denk je?

De woorden uit die psalm – ze laten me niet meer los. En ik hoop dat ze jou ook niet zullen loslaten vandaag. Dit beeld helpt je namelijk om het te onthouden. Er is een Schaduw aan je rechterhand. Er is Iemand die je dekt als je zwak bent. Iemand die nooit, nooit van je wijkt.

Aan de slag!

Diep in mijn hart wil ik niets liever dan naar dat jongetje van de kinderclub gaan. Ik wens dat de zon gaat schijnen, dan zou ik hem bij de hand pakken en hem wijzen op zijn schaduw. En bovenal zou ik het hem toe fluisteren: ‘Weet je, er is een Schaduw aan je rechterhand. En daarom hoef jij nooit alleen te zijn.’

Wie wil jij vandaag wijzen op dit beeld, dat God een schaduw aan je rechterhand is? Je kunt dat met je eigen woorden doen, maar je kunt deze bijbeltekst ook naar iemand sturen die deze tekst vandaag nodig heeft. Iemand die iets moeilijks moet doen, die door een pijnlijke tijd gaat of eenzaam in quarantaine zit. Zodat diegene weet hoe concreet hij wordt omringd door de Ene.

Deel deze overdenking

  1. Renee schreef:

    Mooi Corine, dankjewel voor deze blog.
    Ik wist van de schaduw aan je rechterhand, maar eigenlijk nooit waarom rechts! Door de uitleg wordt deze tekst nog rijker en mooier! Bedankt.
    Gods rijke zegen op al je wegen! 🙌🏻✨

  2. Kim schreef:

    Zoveel dank Corline 🙏🤍✨ Dit was precies wat ik nodig had :”- 🤍🙏 Gods zegen ❤️

  3. Francine schreef:

    Prachtig, Corline!
    Bedankt voor het delen!

  4. Sylvia Huurman schreef:

    Goedemorgen Corline dankjewel voor de bemoedigende woorden ik ben een gedicht aan het schrijven over schaduw maar ik zit nog vastgeplakt aan mijn beperkingen Ik weet dat Onze Vader nooit van onze zijde wijkt met lieve groet uit Haarlem Sylvia

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap