God doet wat Hij belooft! – Gods belofte aan Sara

De Bijbel staat vol met beloftes. God beloofde aan Noach dat de aarde nooit meer zou vergaan na een zondvloed. De Israëlieten die in ballingschap in Babylon leefden, kregen de belofte van een hoopvolle toekomst. En één van de misdadigers die naast Jezus aan het kruis hing, kreeg de belofte dat hij nog diezelfde dag met Jezus in het paradijs zou zijn. Ook Sara kreeg een belofte van God. Over die belofte lees je in de blog van vandaag.

De belofte aan Sara begint eigenlijk met een belofte aan haar man Abraham. Op een avond leidde God Abraham naar buiten en liet hem naar de hemel staren (Genesis 15:5). Zo talrijk als de sterren aan de hemel waren, zo talrijk zou het nageslacht van Abraham worden. Desalniettemin kregen Abraham en Sara geen kinderen en werden ze oud, té oud, om nog kinderen te kunnen krijgen. Maar hoe zat het dan met de belofte van God? Hij had toch beloofd dat Abraham een talrijk nageslacht zou krijgen?

Dan verschijnt God aan Abraham:

Daarna verscheen de HEERE aan hem bij de eiken van Mamre, toen hij in de ingang van de tent zat en de dag heet werd. Hij sloeg zijn ogen op, en keek, en zie, er stonden drie mannen voor hem. Toen hij hen zag, liep hij hun snel uit de ingang van de tent tegemoet en boog zich ter aarde.
– Genesis 18:1-2, HSV

Nadat de mannen gegeten hadden vroegen ze naar Sara:

Toen zeiden zij tegen hem: Waar is Sara, uw vrouw? Hij zei: Zie, zij is in de tent. En Hij zei: Ik zal over een jaar zeker bij u terugkomen; en zie, dan zal Sara, uw vrouw, een zoon hebben! Sara hoorde dat bij de ingang van de tent, die achter Hem was. Nu waren Abraham en Sara oud en op dagen gekomen; het ging Sara niet meer naar de wijze van de vrouwen.

Daarom lachte Sara in zichzelf: Zal ik nog liefdesgenot hebben, nu ik oud geworden ben en ook mijn heer oud is? En de HEERE zei tegen Abraham: Waarom heeft Sara toch gelachen en gezegd: Zou ik ook werkelijk baren, nu ik oud geworden ben? Zou er iets voor de HEERE te wonderlijk zijn? Op de vastgestelde tijd, over een jaar, zal Ik bij u terugkomen, en Sara zal een zoon hebben! Maar Sara ontkende het en zei: Ik heb niet gelachen; want zij was bevreesd. Maar Hij zei: Nee, u hebt wél gelachen.
– Genesis 18:9-15, HSV

Gods belofte aan Sara

Nogmaals sprak God Zijn belofte uit. Ditmaal zelfs met een specifieke tijdsaanduiding: binnen een jaar zou Sara een zoon gebaard hebben. Sara hoorde dit en moest lachen. Hoe zou zij, een oudere vrouw, nu nog een kind kunnen krijgen? Daar was ze toch veel te oud voor? Dat kon toch helemaal niet?

Kan je het je voorstellen? Je hebt een leeftijd bereikt waarop je geen kinderen meer kan baren, maar toch krijg je te horen dat je nog een kindje zult krijgen. Hoe zou jij reageren? Zou je, net als Sara, vol ongeloof in de lach schieten of zou je vertrouwen op de belofte die God aan je doet?

Gelukkig doet God wat Hij belooft, ondanks onze (ongelovige) reactie:

De HEERE nu zag om naar Sara zoals Hij gezegd had; de HEERE deed bij Sara zoals Hij gesproken had. Sara werd zwanger en baarde Abraham een zoon in zijn ouderdom, op de vastgestelde tijd die God hem genoemd had.

Sara zei: God heeft mij doen lachen; ieder die het hoort, zal met mij meelachen. Verder zei zij: Wie zou Abraham hebben durven zeggen: Sara heeft zonen de borst gegeven? Voorzeker, ik heb een zoon gebaard in zijn ouderdom.
– Genesis 21:1-2, 6-7, HSV

Weer lacht Sara. Ditmaal niet vanwege ongeloof, nee, ditmaal omdat God Zijn belofte uit heeft laten komen. Hetgeen waarvan niemand ooit had kunnen denken dat het zou gaan gebeuren, gebeurde. En waarom? Omdat God het beloofd had. En beloofd is beloofd.

Aan de slag!

Herken jij je in Sara? God heeft iets beloofd, maar… je twijfelt. Kan dat wel? Is dat wel mogelijk? Toen Sara twijfelde aan de belofte van God, reageerde God met twee vragen. Twee vragen die ook jij jezelf vandaag mag stellen:

• Waarom lach je?
• Waarom twijfel je aan (de woorden van) God?

Zou er iets voor de HEERE te wonderlijk zijn? In plaats van jezelf te richten op beloftes die nog niet zijn uitgekomen, mag je je richten op Degene die de beloftes gedaan heeft, God zelf!