God staat niet op #1 in mijn leven

De volgende kritische vraag zal voor veel van jullie herkenbaar zijn: ‘Staat God op nummer 1 in jouw leven?’ Bij het horen van deze vraag probeer je je leven kort te overdenken. Is dat zo? Krijgt Hij de hoogste prioriteit? Of zijn er andere dingen die voorgaan? Een antwoord geven op deze vraag kan lastig zijn. Het is goed om elkaar af en toe kritisch te durven bevragen, maar stellen we met deze vraag wel de goede vraag? Toen ik even had nagedacht, kwam ik erop uit dat God niet bovenaan stond in mijn leven. Vond ik dat erg? Nee. Mijn verlangen is om God centraal te stellen in mijn leven. Niet om hem bovenaan op het puntje van een piramide te zetten. Niet om hem nét iets belangrijker te vinden dan andere dingen die niets met God te maken hebben. God staat niet op #1 in mijn leven, in mijn leven staat God centraal.  

Eerlijk antwoorden 

Het kan moeilijk zijn om een antwoord te geven op de vraag of God op één of God centraal staat in je leven. Van belang is om in je antwoord altijd eerlijk te blijven. Het is belangrijk om dus ook eerlijk en reflectief naar jezelf te kijken. Wanneer je dingen doet waarin geen plek is voor God, is daar vergeving. God lijkt vraagt ons wel te vragen om naar hem te kijken wanneer we tot dit besef zijn gekomen. We zijn geroepen om rechtvaardig te leven en dus niet met onze mond iets te belijden, wat in ons hart niet leeft. Het hart is in Bijbelse context vaak niet alleen de plaats van de liefde, maar ook van de keuzes die je maakt.

“Dit volk eert mij met de lippen, maar hun hart is ver van mij; tevergeefs vereren ze mij, want ze onderwijzen hun eigen leer, de voorschriften van mensen.” 
(Mattheüs 15: 8-9, NBV)

Hier spreekt Jezus tot mensen met het citaat dat ze wel met hun mond dingen belijden, maar in hun hart, hun keuzes, leven ze niet dichtbij God. Ze volgen hun eigen voorschriften. Ik zie dit als een oproep om juist steeds weer terug te keren naar het Woord. 

Alles opgeven? 

Wanneer ik de Bijbel lees, heb ik altijd grote bewondering voor hoe mensen alles laten vallen om Jezus te volgen. Ze laten hun oude leven achter zich en starten een nieuw leven als volgeling van Jezus. Of het nodig is dat wij álles laten vallen wat we doen om God te volgen? Dat denk ik niet. Echter denk ik wel dat we eigenlijk niets kunnen doen zonder God, alles komt uit hem voort. De dingen waarin ik niet God centraal plaats, maar mezelf of iets of iemand anders kunnen Hem lastig eren. Dit kan je terugzien in de gelijkenis die Jezus ons vertelt over de wijnstok en de ranken. 

“Blijf in mij dan blijf ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in mij blijven. Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Al iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen.” 
(Johannes 15: 4-5, NBV). 

Jezus zegt het hier ook: zonder mij kun je niets doen. Wat je op eigen kracht probeert te doen, waarin Jezus niet de bron en het centrum is zal geen vrucht kunnen dragen. Ik geloof dat wanneer God centraal staat in ons leven, we een levende getuigenis zullen zijn. Dit doet me denken aan de voor jou misschien wel bekende quote van Franciscus van Assisi: ‘Verkondig het evangelie, desnoods met woorden.’  

In alles de eerste 

“Beeld van God, de onzichtbare, is hij, eerstgeborene van heel de schepping: in hem is alles geschapen, alles in de hemel en alles op aarde, het zichtbare en het onzichtbare, vorsten en heersers, machten en krachten, alles is door hem en voor hem geschapen. Hij bestaat vóór alles en alles bestaat in hem. Hij is het hoofd van het lichaam, de kerk. Oorsprong is hij, Eerstgeborene van de doden, om in alles de eerste te zijn: in hem heeft de volheid willen wonen en door hem en voor hem alles met zich willen verzoenen, alles op aarde en alles in de heel, door vrede te brengen met zijn bloed aan het kruis.” 
(Kolossenzen 1: 15-20, NBV). 

In deze brief aan de Kolossenzen lezen we een stuk tekst waarin Jezus, de Eerstgeborene, als centrum wordt aangewezen. We zien dat God centraal staat in zijn schepping. Alles is door hem en voor hem (vers 16). Hij is geboren, om in alles de eerste te zijn. Niet in één ding, in alles wat hij geschapen heeft. Dit allemaal om wat hij heeft gedaan voor ons op aarde. De vrede die hij kwam brengen met zijn leven, dood én opstanding.  Wanneer we dat offer aannemen, kunnen we onszelf de volgende vraag stellen: Rijmt ons leven met deze tekst? 

Aan de slag! 

Pak een blaadje erbij en maak een overzicht van de dingen die je doet en de verschillende mensen of groepen waar je deel van uitmaakt. Dit kan je doen door alles te verdelen over de volgende groepen:  

• werk 
• vrije tijd 
• vrienden
• familie
• geloof/kerk

Stel jezelf de vraag bij alles wat je opschrijft of God hierin betrokken is. Wanneer je erachter komt dat in sommige dingen God niet centraal staat, vraag jezelf dan af hoe je God hierin wel kan gaan betrekken. 

Bid voor alle verschillende activiteiten en relaties uit je overzicht. Vraag God om je te leiden met zijn Geest. Nodig Hem om de centrale plek in te nemen in jouw leven. 

Luister naar dit nummer: Jesus At The Centre – Israel & New Breed