God komt altijd op tijd

Tijd. Iets waar we nooit genoeg van kunnen hebben. Als je vraagt: Hoe gaat het? Krijg je vaak een antwoord: ‘Goed, druk.’ Gevolgd door: ‘Zaten er maar meer uren in een dag.’ Voor mensen die juist in een periode van wachten of pijn en moeite zitten is het anders. Zij hopen dat de periode van wachten voorbij gaat. Of hopen dat een periode van pijn en verdriet snel over is. Nog meer dan dat kan je in je dagelijks leven verlangen naar Gods aanwezigheid. Waar bent u? De tijd tikt door en je vraagt je af of God wel op tijd zal komen om je situatie te veranderen.

Ik wil beginnen met een belangrijke bemoediging: God komt op tijd. Je moet misschien wachten. Maar de Schepper van de tijd, zal niet later dan haar zijn. Gods timing is misschien verwarrend, stelt ons geduld misschien op de proef en vraagt veel vertrouwen. Maar: Hij ís áltijd op tijd!

In de storm

Wanneer Jezus met de discipelen op weg is gebeurt er op een dag iets bijzonders. Hij stuurt zijn volgelingen vooruit het meer van Galilea (zo groot dat het in de Bijbel ook een zee wordt genoemd) op. Terwijl de discipelen in de boot zitten, slaat het weer om. Er is een storm, en niet zomaar een storm. De discipelen vrezen voor hun leven. Zij vragen zich af: Waarom? WAAROM stuurde Jezus ons deze storm in? Waarom is Hij niet met ons in deze boot? Waar blijft de overkant? Hadden we er niet inmiddels moeten zijn? Het is pompen of verzuipen. Waar blijft Jezus?

Het schip was al midden op de zee en verkeerde in nood door de golven, want ze hadden de wind tegen. Maar in de vierde nachtwake kwam Jezus naar hen toe, lopend over de zee. En toen de discipelen Hem over de zee zagen lopen raakten zij in verwarring en zeiden: Het is een spook! En zij schreeuwden van angst. Maar meteen sprak Jezus hen aan en zei: Heb goede moed, Ik ben het; wees niet bevreesd.
– Mattheus 14:24-27 (HSV)

Hier gebeurt vervolgens iets ironisch: Jezus komt aanlopen over het water. Alsof het niets is. Je moet bedenken hoe sterk wind is op een groot meer en dan ook nog eens in een storm waarin een boot dreigt te vergaan. Dat is geen rustig meertje op de Veluwe of een kalme plas in de polder. Er moeten golven zijn geweest en windstoten. En Jezus loopt over dat water. Hij wankelt niet. Én Hij rent niet. Hij loopt. Jezus heeft geen haast.

Neem even een moment om na te denken wat dat zou kunnen betekenen.

Wanneer Jezus de discipelen bereikt is de storm ineens over. Met Jezus in de boot, is alles ineens anders. Zo is het ook wanneer Jezus in ons leven komt. Toch blijven we dan vaak nog met veel vragen achter in onze boot, ook als Jezus er al wél in zit.

Toen stapte Jezus met zijn leerlingen in de boot. Het begon hevig te stormen, zodat de golven in de boot sloegen. Maar Jezus lag te slapen. De leerlingen maakten Hem wakker en riepen: “Heer, red ons! We zinken!” Hij zei tegen hen: “Waarom zijn jullie bang? Wat is jullie geloof toch klein!” Hij stond op en sprak streng tegen de wind en het meer. En het water en de wind werden helemaal rustig. De mannen waren stomverbaasd en zeiden: “Wat is Hij toch voor iemand? Zelfs de wind en het water gehoorzamen Hem!”
– Mattheus 8:23-27 (BB)

In een ander verhaal van de storm op het meer zit Jezus met de discipelen in de boot en breekt er een storm uit. Waarom blijft Jezus nu slapen? Ziet Hij de nood niet? Heeft Hij niet door dat we vergaan? Opnieuw wordt Jezus op tijd wakker. Hij schrikt niet van de omstandigheden. De Schepper van de tijd, de Schepper van de wind, kalmeert de storm. Op tijd.

Schepper van de tijd

Iemand die ook moeite heeft met tijd is Prediker. Hij schrijft heel poëtisch dat er ‘voor alles een tijd is’. Vervolgens soms hij allerlei tegenstellingen op. Er is tijd voor vreugde en verdriet, voor dood en leven, oogsten en zaaien, etcetera. Zijn betoog over de tijd sluit hij af met een uitspraak van vertrouwen naar God.

God heeft alles wat er is de goede plaats in de tijd gegeven, en ook heeft hij de mens inzicht in de tijd gegeven. Toch kan de mens het werk van God niet van begin tot eind doorgronden.
– Prediker 3:11 (NBV)

Niet Prediker, niet wij zelf, maar God heeft alles wat er is de goede plaats en tijd gegeven. Wij kunnen hier inzicht in krijgen, maar we kunnen God niet doorgronden. Het vraagt ons om te vertrouwen. Dat betekent natuurlijk niet dat we geen vragen zullen hebben. Sterker nog: Prediker laat ons zien dat we altijd vragen zullen hebben. Net als dat de discipelen vragen zullen hebben over waarom Jezus niet in de boot was. Dat is niet een teleurstelling, maar juist een geruststelling: Wij hoeven dat niet te doen en te weten. We mogen het loslaten.

In Psalm 46 vers 11 (NBV) staat: Staak de strijd en erken dat ik God ben. In het Engels maken ze van dit vers een mooi tegeltje: Let Go and Let God. Zo mag je ook leren kijken naar de tijd. En dat leren, dat doe je samen met de Heer. De Schepper van de tijd én de Schepper van jou. Hij kent jou. Je mag bidden om inzicht en wijsheid, maar ook om geduld, een van de vruchten van de Geest die zal groeien wanneer je met Hem verbonden blijft door zijn Woord en door Jezus.

Ik bid dat je rust mag vinden in de aanwezigheid van God. Dat je mag ontdekken wat Hij doet in jouw leven en dat je inzicht zal krijgen in welke tijd het is. Ik bid dat je zal zien dat Jezus naar je toe komt, ook al lijkt je bootje te vergaan. Hij loopt naar jou toe. Hij vraagt je niet in het kolkende water te springen, maar om met Hem over die golven heen te lopen. Richt je op Hem vandaag. Neem het dag voor dag, elke dag heeft genoeg aan zijn eigen zorg. Ik bid je een gezegende dag toe, met troost en rust en tijd. Tijd met God.

Aan de slag!

God komt op tijd! Ook in jouw leven.

1. Op welk gebied in je leven wacht je op God?
2. Waar heb je juist gezien dat Gods timing goed was?

Schrijf voor beide situaties een voorbeeld op. God is trouw. Wat Hij heeft gedaan, zal Hij nog eens doen. Laat jouw antwoord op de tweede vraag een gedenksteen zijn om je te bemoedigen voor wat je bij de eerste vraag hebt ingevuld.