God geeft hoop na de zondeval

Wat voel je als je leest over de zondeval? Verdriet? Schaamte? Boosheid? Er ging ontzettend veel kapot op die noodlottige dag en niets was meer hetzelfde. Toch zien we hoop, die aanwezig is in de manier waarop God omgaat met Adam en Eva. Hij zorgt en beschermt nog steeds. In Genesis lezen we hoe Hij dat doet.

De zondeval is de grootste gebeurtenis in de geschiedenis van de mensheid, omdat het betrekking heeft op iedere persoon. Niemand ontkomt aan de gevolgen ervan. In het kort: Eva at van de boom waarvan God gezegd had dat die verboden terrein was, en gaf ook wat aan Adam. Toen God dit ontdekte, waren er vanzelfsprekend gevolgen. Ten eerste voor de slang, ten tweede voor Eva en ten derde voor Adam. De relatie tussen God en de mens was voor altijd veranderd. 

Maar dan is er dit zinnetje: 

En de HEERE God maakte voor Adam en voor zijn vrouw kleren van huiden en kleedde hen daarmee. 
– Genesis 3:21 (HSV)

Gods reactie na de zondeval: Hij kleedt Adam en Eva

Ik vind dit een ontroerend en veelzeggend gebaar. Te midden van alle gevolgen die de zondeval voor de mens heeft, laat God zien dat Hij om hen geeft. Hij kleedt ze, zoals je dat elke ochtend bij kleine kinderen zou doen. Het doet niets af aan de fout die de mens begaan heeft, maar laat wel iets zien van de liefde die God nog steeds voor hen heeft.

We lezen verder: 

Toen zei de HEERE God: Zie, de mens is geworden als één van Ons, omdat hij goed en kwaad kent. Nu dan, laat hij zijn hand niet uitsteken en ook van de boom des levens nemen en eten, zodat hij eeuwig zou leven! Daarom zond de HEERE God hem weg uit de hof van Eden, om de aardbodem te bewerken, waaruit hij genomen was. Hij verdreef de mens, en plaatste ten oosten van de hof van Eden de cherubs met een vlammend zwaard, dat heen en weer bewoog, om de weg naar de boom des levens te bewaken.
– Genesis 3:22-24 (HSV)

Gods reactie na de zondeval: Hij beschermt hen tegen een zondig, eeuwig leven

Het lijkt een grote (en terechte) straf: Adam en Eva worden verbannen uit de Hof van Eden en zullen niet meer het perfecte leven van voorheen ervaren. De Studiebijbel leert ons dat eeuwig leven in een zondige staat een onverdraaglijke gedachte is voor God. Immers, nadat Adam en Eva van de boom des levens gegeten hadden, wisten zij dat ze moreel ‘slecht’ waren.

De verbanning uit de Hof van Eden is dus niet in de eerste plaats een straf, maar een beschermingsmechanisme. God kan het niet aanzien om de mens voor eeuwig en vol van zonden te laten leven. Dát is waarom Hij hen wegzendt. Zelfs te midden van de zondeval, de ergste keuze die de mens had kunnen maken, is Hij aanwezig en zorgt Hij. En dat doet Hij nog steeds. 

Aan de slag!

Hoe zorgt God voor jou? Te midden van de fouten die je maakt en de manieren waarop je worstelt? Hoe maakt Hij zich kenbaar in de nasleep van de zondeval in jouw leven? Schrijf vandaag drie manieren op.