Geven we de duivel te veel verantwoordelijkheid en eer?

In mijn relatie kan ik soms tegen dingen aan lopen waarvan ik denk: het irriteert mij als mijn vriend dit doet of zegt! Of: als hij dit doet, word ik daar helemaal vervelend van. Mijn eerste reactie is dan om mijn vriend de schuld te geven, aangezien hij het bij mij oproept en veroorzaakt, dus dan zal hij daar wel verantwoordelijk voor zijn. Als ik deze frustraties dan soms met mijn moeder bespreek, zegt ze altijd, vervelend genoeg, hetzelfde: ‘Dat ligt niet aan hem, maar aan jou, Irene. Het is iets wat in jou zit.’ Zucht… 

Natuurlijk is het makkelijk in deze gevallen om de schuld naar een ander te schuiven, maar als ik echt nadenk, dan zijn het vaak dingen die ik door mijn persoonlijkheid of gekke trekjes als vervelend ervaar. Iets wat van binnenuit mij komt en dus niet per se door iets externs, mijn vriend, wordt gedaan. Niet altijd een leuke ontdekking, want het is natuurlijk veel ‘lekkerder’ om een ander de schuld te geven, maar wel de juiste ontdekking. 

Dat komt door de duivel 

Hoe ik graag een ander de schuld geef van mijn fouten of slechte eigenschappen, zo is de duivel ook een geliefde zondebok. Ik merk namelijk vaak in het dagelijks leven dat alles aan de duivel wordt toegeschreven. Er hoeft maar wat vervelends te gebeuren, of er hoeft maar één vervelende eigenschap in je naar boven te komen, of er wordt al geroepen dat het allemaal door de duivel wordt veroorzaakt. Maar is dat wel altijd terecht? Of geven we de duivel dan eigenlijk te veel eer en onszelf te weinig verantwoordelijkheid? 

De duivels verantwoordelijkheid versus jouw verantwoordelijkheid 

Na de zondeval, kwam het kwaad in de wereld en heeft de duivel vrij spel hier op aarde. Sinds die tijd leven wij in een gebroken wereld wat je ook overal kan merken. Oorlogen, pijn, verdriet, misbruik, angst, noem maar op. De duivel veroorzaakt veel pijn en verwarring op deze aarde, wat ik ook zeker niet wil ontkennen. Geestelijke strijd is hierin ook weer een heel ander onderwerp, waar overdenkingen vol over kunnen geschreven worden.  

Toch zijn er ook heel veel dingen die gebeuren door ons mensen en onze vrije wil: 

En Hij zei: Wat uit de mens naar buiten komt, dat verontreinigt de mens. Want van binnenuit, uit het hart van de mensen, komen voort kwade overwegingen, alle overspel, ontucht, moord, diefstal, hebzucht, allerlei kwaadaardigheid, bedrog, losbandigheid, afgunst, lastering, hoogmoed, dwaasheid; al deze slechte dingen komen van binnenuit en verontreinigen de mens.
– Marcus 7: 20-23 (HSV) 

Hier zegt Jezus het zelf: uit de mens komt veel kwaad voort. Best wel een lijst ook. Heb je vaak de neiging om veel nieuwe spullen te kopen en altijd het nieuwste van het nieuwste te willen hebben (hebzucht)? Of ben je wel eens jaloers op die collega die wel promotie maakt of die vriendin die wel een relatie heeft (afgunst)? Of heb je altijd wel het vertrouwen dat jij alles het beste weet en anderen en God niet echt nodig hebt (hoogmoed)? 

Wat het ook is, deze dingen kunnen ervoor zorgen dat je fouten maakt in je leven of er soms vervelende dingen gebeuren door jouw keuzes. Dit komt echter wel vanuit jezelf en jouw eigen natuur, en niet altijd door de duivel.  

Geef de duivel niet alle credits 

Het gevaar van de duivel alles toeschuiven is dat je jezelf geen verantwoordelijkheid meer toeschrijft en zo passief wordt. Als het toch niet door jou komt, waarom zou je er dan iets aan veranderen? Je kan er immers niks aan doen dat je soms zondigt of fouten maakt, want dat is door de duivel, de zondeval en de gebroken wereld gekomen. Is dat de juiste instelling? 

Leef als vrije mensen, en verschuil u niet achter uw vrijheid om u te misdragen, maar handel als dienaren van God.
– 1 Petrus 2: 16 (NBV) 

Verschuil je niet achter je vrijheid om je te misdragen… En verschuil je dus ook niet achter de duivel, maar neem zelf je verantwoordelijkheid over je daden en fouten.  

Ik probeer nu zelf in ieder geval niet al mijn irritaties op mijn vriend te schuiven, maar eerst naar mezelf te kijken en naar mijn innerlijk. Zo probeer ik ook bij mijn fouten eerst mezelf de verantwoordelijkheid te geven in plaats van de schuld aan de duivel en de gebroken wereld te geven. Zo kan ik uiteindelijk als een echt vrij mens leven! 

Geef God alle eer voor al het goede, maar geef de duivel niet alle eer voor al het kwade. 

Aan de slag! 

Betrap jij jezelf er weleens op dat je de schuld schuift op de duivel of de gebroken wereld? Schrijf deze momenten eens op. Zijn dit echt dingen buiten jouw controle of is het eigenlijk jouw verantwoordelijkheid? Ga daarmee aan de slag en/of bid ervoor.