Genezing – het verhaal van de bloedvloeiende vrouw

Vanmiddag, terwijl ik wachtte in de wachtruimte van de neuroloog, moest ik ineens denken aan het bekende verhaal uit de Bijbel waarin een vrouw die al twaalf jaar bloed verloor, genezen werd door Jezus. Werkelijk alles had ze al geprobeerd. Ze was bij elke dokter geweest en elke mogelijke behandeling gehad. Het resultaat: lege portemonnee en geen steek verder.

“Allerlei dokters hadden al van alles geprobeerd om haar te genezen. Ze had al haar geld uitgegeven aan die dokters. Maar niets had geholpen. Ze was er alleen maar zieker door geworden.”
(Markus 5:26, BasisBijbel) 

Je leest het verhaal en denkt: wat een wonder! Al zolang ziek, ze raakt Jezus’ kleed aan en is genezen! En je leest weer verder.  

Hé, stop eens even! Denk eens na over haar situatie, in die tijd. 

“Een vrouw die ongesteld was vormde een risico voor iedereen in haar omgeving, elke maand opnieuw. Volgens de wet bleef ze onrein zolang ze bloed verloor. De plekken waar ze gezeten of gelegen had werden ook als onrein beschouwd. Ze leefde in eenzaamheid. Vrouwen in Palestina woonden met de hele familie in een huis. Ze waren altijd samen. Terwijl ze werkten, praatten ze – hun leven, gevoelens en dromen werden gedeeld. Maar niet voor haar. Ze was veroordeeld tot eenzaamheid. Al 12 jaar.  
Kun je je voorstellen hoe verzwakt ze was als gevolg van bloedverlies? Wat voor geur ze meedroeg? Geen douche, afvoer, wasmachine…”
(Citaat uit: Vrij van schaamte, Christine Caine)  

Logisch toch, dat ze alle dokters langs ging? Maar alle behandelingen ten spijt. Niets hielp. Berooid bleef ze achter. Tja.
En daar zat ik in de wachtkamer. De zoveelste dokter. Scheelt het even dat wij een zorgverzekering hebben. Ik blijf tenminste niet blut achter.  

Maar hoe ga jij, ga ik om met ziekte? Tegenslag? Waar ga je als eerste naar toe met hoop op genezing? Of beter: naar wie?  

Ik hoor je denken: “God geeft toch dokters? Kennis? Medicatie?” 
Helemaal gelijk! Maar zijn we allereerst bij de grote Medicijnman, de grote Heelmeester geweest?  

“Tot die ene dag waarop ze hoorde over Jezus.” 
(Markus 5:27, BasisBijbel)  

Een man uit Galilea. Hij trok rond door Israël en deed allerlei wonderen! Blinden konden weer zien, doven weer horen en manken weer lopen 
Zou ze de gok wagen? Zou ze het risico lopen om de straat op te gaan? Iedereen in het dorp zou haar herkennen en weten dat ze onrein was en dat ze eigenlijk niet onder de mensen mocht komen! 
Details staan er verder niet in de Bijbel en daar kunnen we alleen maar naar raden: zal ze zich bedekt hebben om herkenning te voorkomen? Hoe zou ze zich een weg banen door de menigte, daarbij anderen opzij duwend die als gevolg daarvan onrein zouden zijn?  
Ik denk weleens dat alles zoveel makkelijker zou zijn als Jezus nog leefde. Dan had je tastbaar bewijs en kon je daadwerkelijk met Hem praten. Naar Hem toegaan met je problemen en pijn.  

Net zoals die vrouw. Ze ging, ondanks alles. Hij was haar laatste hoop. Ze stelde haar vertrouwen op Hem en Hij stelde haar niet teleur! Ze werd genezen! En niet alleen dat: Hij noemde haar dochter. Ze werd dus niet alleen genezen maar ontving ook een heel nieuwe identiteit. Hij noemde haar dochter. Deel van zijn gezin.  
En dat is wat Jezus Christus doet. Hij geneest de ziel. Van iedereen die bij Hem komt. Die het vertrouwen op Hem stelt.  

Aan de slag!

Dat is dus wat wij mogen doen. Het vertrouwen op Hem stellen. Allereerst op Hem. Onze zonden bij Hem brengen zodat Hij ons vergeeft.  Maar ook onze pijn, ons verdriet, onze ziekte eerst bij Hem brengen. En ons vertrouwen op Hem stellen. Niet vertrouwen dat Hij geneest. Want dat is eigenlijk wat ik wil. Wat jij wil. Maar vertrouwen dat Hij doet wat goed is voor ons. Dat Hij een plan heeft met ons leven. Vertrouw je zo op Hem, dan ga je met hoop naar een arts. Naar een neuroloog. Geen hoop op die arts, maar hoop op Hem. De grote Arts. Hij, die een plan heeft met je leven. Hij is met je, waar je ook door heen gaat.

“…En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn…” 
(Openbaring 21:4, HSV) 

Luistertip: My revival, Lauren Daigle.
 
I will run and not grow weary — Ik zal rennen en niet moe worden 
I will walk, I will not faint — Ik zal lopen en niet vallen 
I will soar on wings like eagles — Ik zal op vleugels vliegen als adelaars  
Find my rest in your everlasting name –  En rust vinden in Uw eeuwige Naam  
You are my revival — U bent mijn herstel 
Jesus on you I wait — Jezus, op U wacht ik 
And I’ll lean on your promise — En ik zal steunen op Uw beloften 
You will renew my strength — U zal mijn kracht vernieuwen

Gastblogger
Deze overdenking is geschreven door Johanna Post. Vanaf juni zullen jullie nog veel meer blogs van haar kunnen lezen, want zij komt bij ons Zij Lacht-team schrijven! Welkom, Johanna!