Geen woorden, maar daden

‘Geen woorden, maar daden’, dat spreekwoord ken je vast wel. En misschien gebruik je de uitspraak zelf ook regelmatig. Maar als we Jakobus 2 lezen, krijgen die woorden nog wel een iets diepere betekenis. Hij stelt namelijk, best radicaal, dat een geloof zonder daden niets voorstelt! Maar, wat voor daden horen hier nu bij? Wat kunnen wij doen om ons geloof levend te houden? Laten we de woorden van Jakobus lezen.

Wat voor nut heeft het, mijn broeders, als iemand zegt dat hij geloof heeft, en hij heeft geen werken? Kan dat geloof hem zalig maken? (…) Zo is ook het geloof als het geen werken heeft, in zichzelf dood.
– Jakobus 2:14,17 (HSV)

Jakobus is heel radicaal in wat hij schrijft. ‘Geloof zonder werken is dood’, zegt hij. En ik weet niet hoe jij je daarbij voelt, maar ik vind deze uitspraak best heftig. Ik probeer het al snel iets minder radicaal te laten klinken. Want Jezus’ bloed is toch genoeg? En in Romeinen 10:9 staat dat ‘wie met zijn mond belijdt dat Jezus de Heer is, gered zal worden’. En onze werken maken ons toch niet zalig?

Dit is allemaal waar en toch geloof ik dat dit Bijbelgedeelte (Jakobus 2:14-26) een enorm belangrijk gedeelte is dat we niet mogen overslaan. Jakobus legt hier uit dat we ons geloof in praktijk moeten brengen. 

Jakobus is waarschijnlijk de broer van Jezus geweest en heeft dan ook Jezus’ lessen gehoord. Hij heeft gezien hoe Jezus mensen genas van hun lichamelijke of mentale ziektes en hoe Jezus oog had voor de noden van de mensen tegen wie Hij sprak. Hij heeft de impact gezien die Jezus had op de mensen met wie Hij omging. Hoe Jezus levens veranderde. Jezus was het ultieme voorbeeld van waar woorden en daden hand in hand gingen. En Jakobus roept de lezers van zijn brief op om ook in actie te komen. Om hun geloof in praktijk te gaan brengen. Maar hoe doe je dat? 

Iemand voorzien in (levens)behoeften

Als er nu een broeder of zuster zonder kleding zou zijn en gebrek zou hebben aan dadelijk voedsel, en iemand van u zou tegen hen zeggen: Ga heen in vrede, word warm en word verzadigd, en u zou hun niet geven wat het lichaam nodig heeft, wat voor nut heeft dat dan? 
– Jakobus 2:15-16 (HSV)

Jakobus stelt een kritische vraag. Hoe kijk jij naar de noden van je naaste? Er zijn zoveel noden, in onze directe omgeving en wereldwijd. Wat doe jij voor de dakloze die om eten vraagt bij de supermarkt? Wonen er vluchtelingen in jouw omgeving die hun hele huishouden hebben achtergelaten in hun thuisland en geen spullen in hun nieuwe thuis hebben?

Als christenen worden we opgeroepen om onze naaste lief te hebben. Niet alleen met woorden, maar ook met daden. We mogen uitdelen van de liefde van God, die wij ervaren in ons leven, en ons geloof in de praktijk te brengen. 

Dingen opofferen

Is Abraham, onze vader, niet uit werken gerechtvaardigd, toen hij Izak, zijn zoon, op het altaar offerde? 
– Jakobus 2:21 (HSV)

Een ander voorbeeld van iemand die zijn geloof in praktijk bracht, is Abraham. Hij was bereid om zijn Zoon te offeren toen God dat van Hem vroeg. Als volgers van Jezus moeten we bereid zijn om dingen op te geven, om ons volledig te kunnen richten op het volgen van Jezus. Zijn er dingen die jou in de weg staan om achter Jezus aan te gaan? Materiële zaken, geld, carrière, vriendschappen, of vul zelf maar in. Jezus vraagt van je om alles dat jou hindert achter je te laten en om Hem met heel je hart te volgen. 

Hulp bieden aan anderen

Als laatste noemt Jakobus Rachab, die de verspieders hielp om ongezien weg te komen uit Jericho. Je kan hierover lezen in Jozua 2. 

En is Rachab, de hoer, niet op dezelfde manier uit werken gerechtvaardigd, toen zij de boden heeft ontvangen en langs een andere weg heeft laten weggaan? 
– Jakobus 2:25 (HSV)

Rachab zette haar leven op het spel door deze mannen, die niet van haar eigen volk waren, te helpen. Wat een voorbeeld van ‘geen woorden, maar daden’. 

Aan de slag!

Neem de tijd om te bidden en vraag God wat jij vandaag kunt doen om je geloof in praktijk te brengen!