Geef ons heden ons dagelijks brood – het gebed des Heeren

En het gebeurde, toe Hij ergens aan het bidden was, dat één van zijn discipelen tegen Hem zei, toen Hij ophield: ‘Heer, leer ons bidden zoals ook Johannes zijn discipelen geleerd heeft.’ Hij zei tegen hen: ‘Wanneer u bidt, zeg dan: Onze Vader, Die in de hemelen zijt. Uw naam worde geheiligd. Uw Koninkrijk kome. U wil geschiede, zoals in de hemel, zo ook op de aarde. Geef ons elke dag ons dagelijks brood. En vergeef ons onze zonden, want ook wij vergeven aan iedereen die ons iets schuldig is. En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze.‘

Opvallend 

Er zijn twee dingen die mij opvallen in deze tekst. Het eerste is dat één van de discipelen vraagt of Jezus hen wil leren bidden zoals ook Johannes zijn discipelen heeft leren bidden. Daar spreekt een verlangen uit. Johannes had niet een ‘standaard’ gebed dat hij leerde aan zijn discipelen. Dat lijkt wel zo, als je dit gedeelte uit Lukas leest, maar Johannes had hen geleerd hoe ze moesten bidden. Net zoals wij dat aan onze kinderen leren. Dat leren gaat vaak spelenderwijs met een vast gebed of lied en in dat vertrouwen kunnen zij (als ze groter zijn) en wij onze eigen vragen en gevoelens bij God neerleggen.  

Verlangen 

Het verzoek van één van de discipelen komt meteen nadat Jezus klaar is met bidden. Ik stel mij zo voor dat het verlangen bij de discipelen werd aangewakkerd door de manier waarop Jezus bad. Door het gesprek dat Hij voerde met zijn Vader. Misschien door de vanzelfsprekendheid en de liefde die er uit sprak of misschien door de rust die er van uit ging. We kennen de woorden van dit gebed niet, maar misschien ging het over Martha en Maria bij wie Hij even daarvoor in huis was geweest of bad hij voor andere mensen in zijn omgeving. Vanuit deze situatie leert Jezus hen het ‘Onze Vader’. Het fundament van ons gebedsleven. Het verlangen naar contact naar een gesprek met God onze Vader.  

Hij schenkt het ons in overvloed 

Het is een basis een fundament. Zoals brood. Voedzaam en eenvoudig. Dat is het tweede dat mij opvalt. Het ‘Onze Vader’ begint met feiten. 1. Onze Vader 2. Die in de hemelen zijt 3. Uw naam worde geheiligd 4. Uw Koninkrijk kome 5. Uw wil geschiedde. En dan gebiedende wijs bijna: geef ons heden ons dagelijks brood. BROOD. Niet geef ons heden ons dagelijks eten, maar brood. Voedzaam en eenvoudig. We hebben gebed net zo nodig als eten. Bidden is broodnodig. Zonder brood geen leven. Jezus zelf is het Brood des levens (Johannes 6:35).  

In dit hoofdstuk uit Johannes gaat het over de menigte die samenkomt in Tiberias om naar Jezus te luisteren. Als Jezus ziet hoeveel mensen er zijn, zegt Hij tegen Filippus: Waar zullen wij broden kopen, opdat deze mensen kunnen eten (Johannes 6: 5-13)? Uiteindelijk komt Andreas met een klein jongetje op de proppen. Het jongetje heeft vijf broden en twee vissen bij zich. Het allerkleinste, het minste, het weinige, het armzalige, het is voor Jezus meer dan voldoende om de menigte te voeden (ongeveer vijfduizend in getal). Hij schenkt het ons in overvloed! 

‘Bidden is broodnodig’ 

Hij noemt de voorvaderen die manna hebben gegeten in de woestijn. Hij zegt: Ik ben het levende brood, dat uit de hemel neergedaald is; als iemand van dit brood eet, zal hij leven in eeuwigheid. (Johannes 6: 51a) Hij schenkt het ons in overvloed! 

‘In dat verlangen wil ik blijven bidden. Voedzaam en eenvoudig.’ 

Tijdens het laatste Avondmaal deelt Jezus zelf brood en wijn uit. Hij kent ons. Hij weet wat onze verlangens zijn, wat ons bang en onzeker maakt. En Hij weet ook dat wij hoop nodig hebben, omdat hoop doet leven én brood doet leven. Daarom gaf hij ons de opdracht het Avondmaal te blijven vieren totdat Hij komt. Hij schenkt het ons in overvloed! 

In dat verlangen wil ik blijven bidden. Voedzaam en eenvoudig.
Toch voelt dat misschien niet altijd zo. Soms ben je teleurgesteld, te druk, teveel afgeleid of gewoon te moe. Misschien herken je dat wel? Ik schreef er een gedichtje over. 

Slapen 

Wanneer mijn gebed verdwijnt in de schaduw van de nacht 
mijn woorden opgaan in het duister 
mijn gedachten steeds trager gaan 
in en uit. 

Vind ik rust 
omdat Hij mijn woorden verzamelt 
en ze één voor één tegen zijn hart drukt. 

Hij kent mijn gebed 
maakt mijn zinnen af 
en dekt mij met zijn zegen toe. 

Aan de slag! 

Bid de komende tijd eens wat vaker het ‘Onze Vader’ en proef hoe voedzaam dit gebed is. 

Bron: ‘Het gebed van Johannes’ – Oude Sporen.