Ben jij een gever of ontvanger?

Een tijd geleden las ik in een tijdschrift de quote: “There are some things you learn best in calm, and some in storm.” Oftewel: sommige levenslessen leer je het beste op de rustige momenten van je leven en andere lessen in de stormen van het leven. Wat een waarheid, dacht ik. Want inderdaad, er zijn veel dingen die ik heb mogen leren in de rustige momenten van het leven, maar ook juíst in de stormen.

Ik heb mezelf weleens afgevraagd waarom ik bepaalde stormen in mijn leven moest meemaken, en ik vermoed dat ik niet de enige ben. Toch zijn het juist díe periodes waar ik met diepe dankbaarheid op terugkijk door de vele lessen die ik daar heb mogen leren. Was het op de momenten zelf makkelijk? Zeker niet! Maar ná deze stormen heb ik mogen ervaren hoe God juist díe periodes ten goede heeft gekeerd en dat ik er uiteindelijk als een rijker mens ben uitgekomen.  

Zoals omschreven in Romeinen 8:28:
“En wij weten dat voor wie God liefhebben, voor wie volgens zijn voornemen geroepen zijn, alles bijdraagt aan het goede.”
(NBV) 

Eén van de dingen die ik zelf heb moeten leren, en nog steeds moet ik toegeven dat ik er veelal in faal, is om te ontvangen. Want zeg nu zelf, willen we niet allemaal liever de gever zijn dan de ontvanger? Het gevoel dat je de ander iets schuldig bent voor een dienst die hij/zij (uit liefde) aan je heeft verleend. Dat je soms moet erkennen dat je iemand anders nodig hebt omdat het jezelf even niet lukt. Liever zorgen we voor onszelf, nietwaar? We zijn graag onafhankelijk en willen onze eigen (spreekwoordelijke) boontjes doppen.

Het kan soms ook voelen als falen, vind je niet? Dat je het zelf niet redt. Overigens is het ook wel heel bijbels om te geven, toch? Ook Jezus gaf alles wat Hij had: zijn tijd, mogelijkheden en uiteindelijk zelfs zijn leven. Een dienstbaar leven geeft ook veel voldoening, je voelt je nuttig. En aangezien God wil dat we steeds meer en meer op zijn Zoon gaan lijken, zou dat ook wel hetgeen zijn dat wij moeten doen, toch? Geven, geven, geven. Maar is dat ook zo? 

Voor mij de genade, een doornenkroon voor U

Is de kern van het evangelie niet juist ontvangen? Is dat niet precies waar het in het christelijk geloof om draait, tegen alle andere religies in? Dat wij niks kunnen verdienen, maar dat wij enkel hoeven te ontvangen  en te aanvaarden dat wat Jezus deed voor ons aan het kruis. Zoals omschreven in Johannes 1: 12:
“Wie Hem wel ontvingen en in Zijn naam geloven, heeft Hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden.” (NBV) 

en Efeziërs 2: 8-9:
“Door Zijn genade bent u nu immers gered, dankzij uw geloof. Maar dat dankt u niet aan uzelf; het is een geschenk van God en geen gevolg van uw daden, dus niemand kan zich erop laten voorstaan.” (NBV)

Leren ontvangen, juíst door de storm

Zou het kunnen zijn dat God soms stormen op ons pad brengt, waarin we leren om te ontvangen en afhankelijk te zijn? Want het blijft een vreemde iets, vind je niet, dat we onze redding niet kunnen verdienen? Dat kan gewoon niet waar zijn! Voor wat, hoort wat.

Misschien herken jij het ook wel: ik moet wel wat doen hoor in de kerk, God ziet wel graag dat ik veel goede dingen doe. En natuurlijk is dat ook wel zo, Jezus roept ons zeker op om goed te doen en onze bijdrage te leveren aan de bouw van zijn huis, maar wat is de intentie achter jouw daden? Dat je door alle goede werken nu zeker weet dat je het eeuwige leven wel verdiend hebt en dat degene die eigenlijk helemaal niets doet niet zeker is of hij/zij wel in de hemel zal komen?
Of zijn je daden een reactie op zijn liefde, in plaats van de gedachte dat je het moet verdienen?  

Misschien worstel jij daar ook weleens mee. Leef ik nu echt van de genade of ben ik toch weer wettisch bezig? Wat is de intentie waarmee ik de dingen doe voor God/de kerk? Misschien heb jij ook wel moeite met ontvangen, zoals zovelen. En dus is de bovenstaande titel natuurlijk een beetje flauw, want het insinueert dat ontvangen iets negatiefs is, wat het absoluut niet is. Het is juist enorm belangrijk! Maar kun jíj het, ontvangen? 

In welke storm zit jij op dit moment? 

Misschien zit jij op dit moment wel thuis met een burn-out, ben je volledig opgebrand en komen de muren op je af. Dan zijn er misschien ook nog wel kinderen die van alles van je vragen, en soms sta je op het punt om gek te worden, zo voelt het. Als een geschenk uit de hemel is daar dan je (schoon)moeder/vriendin/buurvrouw die aanbiedt om op de kinderen te passen. ‘Dat zou fijn zijn’ denk je misschien, maar toch geef je als antwoord: ‘Nee hoor, dat hoeft niet.’  

Of misschien ben je wel op het einde van je zwangerschap of net bevallen en gaat het allemaal niet vanzelf. En dan is daar die vrouw die aanbiedt eens in de week te komen schoonmaken, net zolang als nodig is. ‘Wat zou dat fijn zijn’ denk je, maar toch geef je als antwoord: ‘Lief, maar nee hoor, ik red me wel.’ Herkenbaar? 

Zou God soms stormen op ons pad brengen waarin wij leren ontvangen zodat ook wij zijn genade beter kunnen ontvangen? Zou God ons misschien willen laten zien dat er diep in ons iets van ‘trots’ zit? Dat Hij naar boven wil brengen dat we ten diepste wel denken het zelf te kunnen redden? Heeft God ons niet juist aan elkaar gegeven? Heeft God niet juist zijn Zoon gegeven?  

Aan de slag!

Soms is het beter te ontvangen dan te geven. 

Ontvangen… een moeilijke maar kostbare les. Misschien ook wel voor jou, jij die op dit moment afhankelijk bent van anderen, en misschien gevoelsmatig nog wel meer van God. Mag Hij jou leren in deze tijd, ook al is het niet makkelijk? Hij wil het je wel makkelijk maken… Durf jij je trots aan de kant te leggen en durf jij de zegeningen aan te nemen die Hij voor je klaar heeft liggen? Je hoeft niet altijd te geven, ook ontvangen is iets heel bijbels. Misschien is het voor jou op dit moment wel beter te ontvangen dan te geven. Probeer het eens, en smaak en zie dat de Heer goed is!

“Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.”
– Johannes 3: 16 (NBV)