Evangeliseren in nederigheid voor God

In de afgelopen jaren is er door mijn omgeving regelmatig een uitnodiging bij mij neergelegd die ver buiten mijn comfortzone lag, namelijk een uitnodiging om mijn geloof te delen met wildvreemden. Het idee was om op een evenement of om op straat te staan, mensen aan te spreken en biddend hopen op een gesprek dat naar Jezus ging. Met figuurlijk lood in mijn schoenen en vol van zenuwen ging ik de eerste keren op pad, maar achteraf bleek het toch bijzonder tof te zijn! Of (op straat) evangeliseren voor iedereen is weggelegd, daar durf ik niets over te zeggen – maar de evangelisten uit onze tijd zijn normale mensen, zoals jij en ik. In nederigheid voor God spreken zij over God, en laten Hem de eer toe komen. Ook de apostelen in Handelingen spreken daarover.

In het Bijbelboek Handelingen lezen we over de, jawel, handelingen van de apostelen nadat Jezus’ hemelvaart heeft plaatsgevonden. Doordat de apostelen de Heilige Geest hadden ontvangen, waren zij in staat met volle overtuiging te evangeliseren in Jeruzalem en op hun reizen daarbuiten. De apostelen predikten en verrichten wonderen met de kracht van de Heilige Geest, maar zij bleven normale mensen en spraken vanuit een nederige houding. Laten we vandaag eens dieper duiken in de voorbeelden van twee apostelen: Petrus en Paulus.

Petrus, een normaal mens

In Handelingen 10 wordt geschreven over een vrome, vooraanstaande man, Cornelius. In een visioen wordt hem opgedragen op Petrus te laten komen. Zo gebeurde het, en een aantal mannen werd eropuit gestuurd om Petrus te halen. Petrus ging mee naar Caesarea, waar Cornelius woonde. Op het moment dat Cornelius Petrus zag, knielde hij voor Petrus mee. Vervolgens doet Petrus het volgende.

Maar Petrus hielp hem overeind en zei: “Sta op. Ik ben ook maar een mens.”
– Handelingen 10:26 (NBV)

Petrus gaat in gesprek met Cornelius en spreekt vervolgens tot het volk uit Caesarea. Terwijl Petrus spreekt, daalde de Heilige Geest neer op iedereen die naar zijn toespraak luisterde (Handelingen 10:44, NBV). Petrus evangeliseert hier in nederigheid. Hij verwacht niet dat mensen hem aanbidden, maar ziet in dat hij een doodnormaal mens is dat door God gebruikt wordt.

Paulus, een normaal mens

De apostel Paulus is zich, ondanks zijn bijzondere roeping (Handelingen 9), ook bewust van zijn lage status en zijn afhankelijkheid van God. Wanneer Paulus samen met Barnabas op zendingsreis gaat naar Ikonium, Lystre en Derbe (plaatsen in het zuiden van het huidige Turkije), evangeliseren zij onder grote groepen mensen, zodat zij tot bekering kwamen. In Lystre gebeurde het dat Paulus een kreupele man genas, aanbaden de mensen hen als goden uit het Griekse Pantheon. Paulus en Barnabas raken ontzet, en verkondigen de mensen dat niet zíj het middelpunt zijn, maar God.

Ze noemden Barnabas Zeus en Paulus Hermes, omdat hij de woordvoerder was. De priester van Zeus, wiens tempel vlak buiten de stad lag, bracht met bloemenkransen getooide stieren naar de stadspoort, die hij en het volk wilden offeren.

Maar toen de apostelen Barnabas en Paulus merkten wat de bedoeling was, scheurden ze van ontzetting hun kleren, drongen zich door de menigte heen en riepen: “Wat doet u toch? Wij zijn mensen, net als u.”
– Handelingen 14: 12-15a (NBV)

Jij, een normaal mens

God gebruikt normale mensen voor de verspreiding van zijn Woord. Petrus, eigenlijk Simon, was een man die als visser werkte. Jezus riep hem om één van de twaalf apostelen te worden en met Hem op te trekken. Paulus, eigenlijk Saulus, was een man die christenen vervolgde. Door een bijzonder visioen is hij bekeerd. Vanaf dat moment gebruikte God hem om zijn woord te verspreiden. We kunnen uit de levens van deze twee mannen leren dat God normale mensen gebruikt om te evangeliseren, onafhankelijk van onze afkomst, ons beroep of leeftijd – God wil jou gebruiken!

Als we kijken naar Petrus en Paulus, zien we dat deze mannen nederig bleven, terwijl ze gebruikt werden door God. Dat was bijzonder voor die tijd: het volk was gewend aan verering van goden – Zeus en Hermes (Handelingen 14) behoorden tot het Griekse Pantheon. Deze mannen waren zich bewust van hun menselijkheid, en gaven de eer aan God. Datzelfde geldt voor ons: het moet niet gaan om de mooiste woorden of de grootste daden voor het evangelie, het gaat om God. Met mooie woorden en grootse daden is niets mis, zolang God de eer toekomt. 

Aan de slag!

In deze decembermaand daag ik je uit om een evangeliserende uitdaging aan te gaan. God roept ook jou, in al je ‘gewoon-heid’, om zijn Woord te verspreiden! Blijf gefocust op God, en draag zo het evangelie uit.

• Herken jij jezelf in Paulus of Petrus, en ben je bezig met evangeliseren? Prachtig! Zijn er gewone Paulussen of Petrussen in je omgeving die je mee mag nemen in je werk?
• Herken jij jezelf (zeker) niet in Paulus of Petrus? De eerste stap kan eng zijn, maar ik daag je uit vandaag op eigen houtje of met mensen in je omgeving een uitdaging aan te gaan. In deze decembermaand is de stap naar het verhaal van Kerst een goede opening 😉

Tip: Kijk eens bij je eigen kerk, een kerk in je omgeving of een (studenten)vereniging wat voor initiatieven zij hebben op het gebied van evangelisatie. Misschien is er iets waar je vrijblijvend bij aan kunt sluiten.