Een schat in een aarden pot – hoe jij een breekbare getuige kunt zijn

21

jun

Natascha de Goey

Vaak vraag ik me af waarom God, Schepper van hemel en aarde, mij toch het idee heeft gegeven dat Hij mij, en dus ook jou, wil gebruiken om te getuigen van zijn Liefde. Je zou de gedachte op zijn minst enigszins arrogant kunnen noemen. En toch is het zo! De hele Bijbel spreekt erover. Onder andere in Jesaja en Lukas. Het is toch werkelijk bijna onbestaanbaar?

“Ik heb u geschapen tot Mijn eer!”
(Jesaja 43:7)

“In Zijn Naam moet onder alle volken bekering en vergeving van zonden gepredikt worden, te beginnen bij Jeruzalem.”
(Lukas 24:47)

Want wie wil er nu werken met een maaksel dat zich regelmatig meer druk maakt over haar uiterlijk en hoe ze overkomt op anderen, dan om Degene die haar met liefde naar zijn beeld gemaakt heeft? Waardoor ze dus per definitie mooi is! Een maaksel dat vaak met honderdduizend onbeantwoorde vragen aan haar Maker rondloopt. Gods ondoorgrondelijke wijsheid niet begrijpt, waardoor geloven in zijn volmaakte liefde soms een totaal onbegaanbaar pad lijkt. 

Een maaksel dat vaak angstig is, omdat de wereld waarin ze leeft haar angstig maakt en zij daar geen controle over heeft. Angstig omdat ze haar Schepper niet genoeg vertrouwt dat Hij voor haar zal zorgen in welke omstandigheid dan ook. Ook de woorden weerzin, aversie en vooral géén zin, klinken niet vreemd in de oren van zijn maaksels! Want zelfs tegen beter weten in is er altijd wel weer een stemmetje dat zegt: “Geef jij je  leven aan God? Meld je dan maar gelijk als non in een klooster, want dan is de lol van het leven er wel af.”

Je leuke jurkjes kunnen aan de wilgen worden gehangen en je mooie hakken kunnen naar de kringloop of naar een goeie vriendin die tenminste verstandig is. Het habijt, soberheid en zelfkastijding zijn nu je beste vrienden. Want leven met God? Dan mag je niks en moet je vooral veel! Die stoel in de hemel moet namelijk toch, hoe dan ook, verdiend worden.  Herkenbaar?  

Of misschien wil je juist wel heel graag van God getuigen, maar weet je niet hoe en je hebt er het lef misschien ook helemaal niet voor. Waar moet je beginnen? Wat moet je zeggen?  Ken je Hem wel genoeg? Heb je wel genoeg kennis?  

Gedachtenspinsels, vragen en worstelingen die schreeuwen om een antwoord.  

En zo vecht je bij tijd en wijle voort. Soms lijk je hoog op een berg te zitten, heel dicht bij God en dan, op hetzelfde moment, rol je met een noodgang naar beneden en zit je voordat je het weet, gebutst en gekneusd onder aan de voet van diezelfde berg te janken van ellende…
Weg is God, weg is je rotsvaste geloof, weg het vertrouwen dat je had. Hoe moet zo’n wankel mens nu getuigen van Gods liefde?! 

Het simpele antwoord: niet. Het gaat je niet lukken  En dat moet je ook niet van zichzelf verlangen! Want daar zit niemand op te wachten. ‘Wat is dat nou voor een antwoord?’, denk je misschien. ‘Wat moet ik hier mee?!’ Waarschijnlijk  ontstaat er bij jou nu een onstuitbare behoefte om je laptop of computer dicht te klappen of weg te klikken naar een gezelliger blog!  Uit, klaar en gauw vergeten.

Maar wacht nog even, lees nog even door. Want het is niet het definitieve antwoord op de vraag! Want niet voor niets zegt Paulus: 

“Maar wij zijn slechts een aarden pot voor deze schat; het moet duidelijk zijn dat onze overweldigende kracht niet van onszelf komt, maar van God.”
(2 Korinthe 4:7, HSV)

Is het niet geweldig? God verwacht het dus niet van ons.  

Hij weet zo goed hoe wij zijn. We zijn als het ware een open boek voor Hem. Feilbaar, wankel, vol twijfels en vragen. We zijn als een breekbare aarden pot. Wanneer het een tik krijgt vliegen de stukken er af, komen er barsten in en dreigt het soms letterlijk uit elkaar te vallen. 

God weet dat en toch wil Hij juist in dat breekbare wonen!  
Om met Zijn Licht te schijnen door jouw barsten en scheuren. Hij wil Zijn plaats innemen in jouw kwetsbare, misschien wel gebutste, hart. Met al zijn liefde, kracht en wijsheid wil Hij bij jou komen.  

Hoe je dat moet doen? Hoe je dat moet regelen?  

Word schatgraver

Onderzoek, graaf en ploeg door je hart en hoofd! Erken dat je breekbaar, feilbaar en bepaalt niet perfect bent en dat ook niet vanuit eigen kracht zult worden. Door aan Jezus te vertellen dat je Hem nodig hebt en Hem te vragen zichzelf te laten zien aan jou. 
Jij blijft dan weliswaar breekbaar, maar daardoor ook bruikbaar. Want Hij zal zijn werk in jou gaan doen waardoor jij tot je ultieme doel komt. Het doel waarvoor je gemaakt bent. 

Namelijk Hem lof prijzen, lief hebben en eren in elke omstandigheid van je leven, waardoor je in woord en daad altijd een getuige van Jezus kunt zijn.  Dan wordt je leven een groot avontuur. Je zult je blijven verwonderen. Over jezelf en over de keuzes die je maakt en de invloed die het heeft op de wereld om je heen. 

Durf jij het aan?  

Aan de slag! 

Denk na en besluit of jij Jezus’ heerlijkheid in je hart wilt ontvangen. 
Vraag Jezus als jouw Verlosser in je leven. 
Vraag Hem jou te laten zien waar het fout zit in je hart en waar je vergeving en verandering voor nodig hebt. 
Vraag Hem zijn plaats in jouw hart in te nemen. Zodat je zijn heerlijkheid steeds beter mag leren kennen. 

Deel deze overdenking

  1. Laura schreef:

    Wauw wat een krachtige en inspirerende blog! Treffend en met de juiste woorden en omschrijvingen geschreven. Het raakt mij diep en ik heb het met tranen in mijn ogen gelezen…! De emoties zaten hoog. Het beeld van de gebroken aarden pot, maar de bruikbaarheid van Jezus door mij heen (niet vanuit mijzelf) zal ik de komende dagen meenemen in gebed, in gedachten, in mijn leven. Heel veel dank, zoals je leest, kwam deze blog precies op het goede moment!

  2. Bernise schreef:

    Wow…!! Wat een geweldige blog, raakt me zo diep. Wat heb je dat prachtig verwoord, alles wat in mijn hart leeft… Mag ik m printen zodat ik m op kan hangen? X je zuster in Christus

  3. Ineke schreef:

    Prachtig en zo herkenbaar, Natasja!

  4. Natascha de Goey schreef:

    Dank voor jullie mooie reacties.
    Maar alle eer aan God hoor. Hij is het die mij dit kan laten schrijven om zo naar ik hoop, in de toekomst nog heel veel vrouwen te kunnen bemoedigen met Zijn onverwoestbare Liefde.

    Natuurlijk mag je het printen.
    Ik voel me vereerd:))

    Hartelijke groet
    Natascha

  5. Jacoba schreef:

    Kippevel Natascha. Ik herken veel van jou eigen worsteling hierin, naar ook zoveel van mijzelf…..
    Elke dag weer die strijd….het gevoel onvol maakt te zijn( als we weer eens met her vullen van onze koffer of kledingkast bezig zijn of als ik weer eens sta te schreeuwen tegen de meiden). En toch…..je merkt dat als je steeds meer leeft vanuit het gebed, bij alles wat je doet; Hij wil je helpen en er kracht voor geven! Je hoeft het niet zelf te doen….en hoe mooi kan het zijn om een Licht te zijn voor de mensen om je heen, voor je kinderen, om te leven zoals Hij je wil laten leven….. schijnend door het aardewerk heen.
    Dank je wel lieve Natascha

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap