Een remedie tegen blindstaren op angsten en zorgen? Kijk omhoog!

Het is zes uur ´s avonds. Ik nestel mij snel in een hoekje van de lijnbus. Het is weer tijd om naar huis te gaan na een vermoeide, drukke werkdag. Stilletjes staar ik naar de grond en pieker ik nog even door over de dag die achter mij ligt, en de drukke week die voor me ligt. Mijn blik vastgenageld aan de vieze vloer van de bus. Iets trekt mijn aandacht en mijn blik verplaatst zich langzaam van beneden naar omhoog. Ik kijk naar buiten. Naar de lucht waar een palet aan kleuren de lucht tot in details versiert. Ademloos staar ik naar dit perfecte canvas voor mijn ogen. Mijn gedachten verlaten spontaan de vicieuze cirkel en alleen de verwondering blijft over. ‘Kijk omhoog’, klinkt het in mijn hart. Kijk omhoog…

Ik sla mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal. Mijn hulp is van de HEERE, Die hemel en aarde gemaakt heeft.
– Psalm 121:1-2 (HSV)

Pelgrimslied

Psalm 121 is een pelgrimslied. Een lied voor onderweg zou je wel kunnen zeggen. We kunnen het ons misschien nu niet meer zo goed voorstellen, maar een reis maken in die tijd ging niet zonder slag of stoot. Overal lag gevaar op de loer. Was het niet de stekende zon, dan waren het wel de rovers die je konden overvallen. Maar ondanks dat ademt deze psalm vertrouwen. Lees Psalm 121 maar eens in zijn geheel. De schrijver van dit lied weet dat zijn hulp komen zal van de HEERE. Hij weet dat God hem dag en nacht beschermt en twijfelt er niet aan dat de HEERE over hem waakt.

Juist vers 1 raakte mij: ‘Ik sla mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal’ (HSV). Het is goed mogelijk dat dit lied op weg naar Jeruzalem werd gezongen. Jeruzalem ligt namelijk op een berg. De psalmist slaat zijn ogen op, kijkt omhoog. Naar de bergen. Naar Jeruzalem. Zijn focus ligt niet op alle gevaren van de weg. Hij staart zich niet blind op alles wat er mis kan gaan, maar hij houdt zijn blik omhoog gericht. Dit in de wetenschap dat God met hem meereist en hem niet zal verlaten.

Kijk omhoog!

Hoe gaat het met jouw pelgrimstocht? Hoe bewandel jij je reis naar Jeruzalem? En dan bedoel ik het hemelse Jeruzalem. Want dat is toch uiteindelijk de eindbestemming waar je naar op weg bent? Bewandel jij deze weg met het oog gericht op alle gevaren van onderweg? Of hef jij je hoofd omhoog en sla jij je ogen op naar waar jouw enige hulp vandaan komt?

Net als toen die dag in de bus, staar ik mezelf vaak helemaal blind op de hobbelige weg. Maar een blik die constant naar beneden staart, ogen die niet verder kunnen kijken dan naar de weg zelf, kunnen niet omhoog kijken. En juist daar komt jouw hulp vandaan. Van de Schepper van hemel en aarde. Van Diegene die diezelfde, aardse weg wilde gaan zodat Hij nu ook met jou mee kan lopen. Hij beschermt jou en zal over je waken. Kijk in die wetenschap gerust wat vaker omhoog. Je hoeft je reis niet alleen af te leggen. Hij is erbij!

Aan de slag!

Ik wil je vandaag een opdracht meegeven. Ga vandaag naar buiten en luister: ‘Light up the sky’ van The Afters. En, vooral, kijk omhoog!