De wonderlijke werking van een pijnlijke doorn

Ik heb een chronische ziekte. Ik worstel er al jaren mee. Een uitzichtloos gevecht. Het vechten soms nog wel uitputtender dan de ziekte zelf. Vaak heb ik en vele anderen gebeden voor genezing. Maar dat kwam niet. En dan lees ik in de Bijbel over de grootste en mooiste genezingsverhalen. Allemaal gebroken mensen. Verlost van datgene wat hen zo vreselijk neerdrukte. Waarom ik niet? Niet iedereen wordt genezen van de ziekte of lasten waaronder hij of zij gebukt gaat. Ook in de Bijbel lees ik over iemand bij wie dat ook niet gebeurde. Ondank het vele smeken. Ik lees ook over iemand die niet genezen werd van zijn kwaal. Nota bene iemand die zelf in de naam van Jezus anderen mocht genezen. Vandaag lezen we over iemand die bad om genezing en iets heel anders kreeg. Iets waar hij, ondanks het uitblijven van genezing, toch mee verder kon gaan. Lees je mee?

Een doorn in het vlees

Vandaag gaat het over Paulus. Ja, de Paulus die de halve wereld rondreisde om het Evangelie van Jezus Christus te verkondingen. De Paulus die een kreupele man mocht genezen. De Paulus die kwade geesten mocht uitdrijven. Deze man had een kwaal. Een doorn in het vlees noemt hij het zelf. Een engel van de satan om hem met vuisten te slaan. Wat dit precies geweest is, staat er niet. Maar als ik zo de omschrijving lees uit 2 Korinthe 12:7 kan ik me voorstellen dat dit hem het leven niet bepaald makkelijker maakte. Verre van. Heb je wel eens een doorn in je huid gehad? Dat doet zeer. Maar zodra je hem eruit trekt voel je de pijn niet meer. Maar deze doorn in het vlees van Paulus kan hij er zelf niet uittrekken. Hij voelt hier constant de pijn van.

‘Hierover heb ik de Heere driemaal gesmeekt dat hij van mij weg zou gaan.’

– 2 Korinthe 12:8, (HSV)

Meerdere malen heeft Paulus de Heere gesmeekt of Hij het weg wilde nemen. Of hij genezen mocht worden van deze doorn. Maar God doet niet dit. Wel geeft Hij Paulus antwoord. Het is misschien niet het antwoord waar Paulus op had gehoopt. Waarschijnlijk ook zeker niet het antwoord wat hij had verwacht. Maar wel het antwoord waar hij een leven lang zich aan vast kon klampen.

Mijn genade is u genoeg

‘Maar Hij heeft tegen mij gezegd: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht.’

– 2 Korinthe 12:9a, (HSV)

Paulus ontvangt geen genezing van zijn kwaal. God zegt tegen hem: ‘Mijn genade is voor u genoeg.’ Zijn genade ís genoeg. Want zijn kracht wordt in zwakheid, in tekortkomingen, in kwetsbaarheid volbracht. Paulus was niet minder tot zegen door de doorn in zijn vlees. Nee, Gods kracht werd er juist door geopenbaard. Daarom roemt Paulus lieven in zijn zwakheid, zodat de kracht van Christus in hem komt wonen. Want wanneer hij zwak is, is hij machtig. Is God machtig. En dat is genoeg. Dat is waar hij verder mee mag gaan. Ondanks dat deze doorn moet blijven zitten. Ondanks dat hij waarschijnlijk nog vaak zal moeten zuchten wanneer de pijn van zijn doorn in alle hevigheid weer op hem afkomt. Maar zijn genade is genoeg.

Ik vind het ook zo mooi dat Paulus zelf zegt dat deze doorn hem gegeven is zodat hij zichzelf niet zou kunnen verheffen. De doorn maakt hem nederig. Zo geeft hij er een positieve draai. De doorn in zijn vlees zet hem met beide benen op de grond.

Hij droeg onze doornen

In de Bijbel wordt ergens nog een verwijzing gemaakt naar doornen. Je kunt het lezen in de Evangeliën. Vlak voor het sterven van Jezus werd er spottend een doornenkroon op zijn hoofd gezet. Niet één, maar meerdere doornen die in zijn heilige vlees werden gestoken. Dit liet Hij gebeuren om de grootste doorn, de grootste prikkel teniet te doen. De doorn van zonden en dood. Die vernietigende doorn heeft hij uit ons vlees willen trekken om ze vervolgens in zijn eigen vlees te laten steken. Hij bracht ons genezing van zonden. Genezing van dood.

In dat licht mogen wij roemen in onze zwakheden. Roemen, ondanks de doornen die ons leven soms zo zwaar maken. En wat kunnen die doornen vreselijk veel zeer doen. Dat wil ik vandaag zeker niet ondermijnen. Maar zijn genade is ons genoeg. Laat dat dan de boventoon mogen voeren in jouw leven. In mijn leven. Zodat we de Genezer meer nodig hebben dan de genezing.

Aan de slag!

Wat is jouw doorn? Ken je iemand met een doorn? Zullen we vandaag, en alle dagen die volgen, met elkaar en voor elkaar bidden. Bidden voor al die doornen. Dat we mogen roemen in onze zwakheden, in smadelijke behandelingen, in noden, in vervolgingen, in benauwdheden, om Christus’ wil. Want wanneer wij zwak zijn, zijn wij machtig (2 Korinthe 12: 10)