Een les over het lijden? Dit leren we van Job

Als je met lijden te maken krijgt, wat doe je dan? Misschien wend je je tot de Bijbel. Ga je op zoek naar teksten of boeken die je helpen te begrijpen wat er gebeurt of hoe je met je gevoelens moet omgaan. De kans is groot dat je – zelf of doordat anderen je erop wijzen – in het boek Job uitkomt.

Job krijgt het ontzettend te verduren. In korte tijd ontvalt hem letterlijk alles: eerst zijn vee, dan zijn werknemers en ten slotte zijn kinderen. O ja, en dan laat ook zijn lichaam hem nog in de steek. Tuurlijk, waarom ook niet?!

Het is bijna niet voor te stellen – tenminste, dat hóóp ik van ganser harte – hoe Job zich moet voelen. Van bijna de ene op de andere dag is zijn situatie 180 graden gedraaid, en niet op een goede manier. Het is één grote, persoonlijke ramp. Lijden met een hoofdletter L.

Job krijgt te lijden – en dan?

Stel je even voor dat alles je ontvalt. Alles waar je onbewust zó van uitgaat dat het er morgen nog is. Je baan, je collega’s, je gezondheid én je familie. Je leven schudt op z’n grondvesten. Verhalen beginnen de ronde te doen. “Heb je gehoord van die vrouw die álles verloren is?” “Ja, is het niet verschrikkelijk? Ik zou het niet aankunnen.”

Niemand zou het je kwalijk nemen als je je geloof per direct zou opgeven. Wat moet je nog met een God die dit alles toelaat? Let op: dit is precíes de situatie zoals die in Job wordt geschetst. God geeft satan de ruimte om Job dit alles aan te doen. En de reactie die Jobs vrouw geeft, is dan ook niet moeilijk voor te stellen…

Toen zei zijn vrouw tegen hem: “Blijf je nu nog steeds God dienen? Laat God toch zitten en sterf!”
– Job 2:9 (BasisBijbel)

Wie van ons zou er niet precies hetzelfde reageren? Wetende welke gesprekken tussen God en zijn tegenstander plaatsvinden.

En dan zegt Job het volgende.

Maar hij zei tegen haar: “Je praat als een dwaas. Zouden we de goede dingen van God wel aannemen, maar de slechte dingen niet?” Hiermee zei Job niets verkeerds over God.
– Job 2:10 (BasisBijbel)

Zouden jij en ik dit verhaal over de app bespreken dan zou ik dit de perfecte plaats voor een GIFje vinden. Met een mic drop. Of iemands mond die openvalt. Een explosie. Je snapt ‘m.

Job geeft permissie om te lijden – echt en rauw

Job laat hier een theologische bom vallen. En geeft jou, als je midden in het lijden zit, een ander perspectief.

Let op: hij zegt niet dat je het makkelijk moet vinden. Dat je koste wat kost voorkomt dat je in tranen uitbarst en klagen? Denk er niet eens aan! Ook niet dat je God geen vragen mag stellen. Als je de rest van het boek leest, valt dat héél snel op. Job is bloed- en bloedeerlijk tegenover God en schuwt geen enkele vraag. Maar hij begint hiermee: waarom wel het ene ontvangen en niet het andere?

Dat is de basis van waaruit hij zijn lijden bekijkt. God is ook hierin nabij. En nee, Hij neemt het niet altijd (meteen) weg, hoe graag we dat ook zouden willen. Om wat voor reden dan ook besluit Hij dat dit Job mag overkomen. Hij veroorzaakt het niet, maar staat het wél toe.

En toch weet Job hierin God te vinden. Waar het een ‘logische’ reactie zou zijn om God de rug toe te keren, draait Job zich juist naar Hem toe. Is kritisch, verdrietig, boos. Job geeft als het ware permissie om te lijden – écht en rauw. Maar hij blijft in contact met zijn Heer.

En uiteindelijk, na veel vragen, ontberingen én een antwoord van God, is Jobs geloof dieper dan ooit. Ziet hij God bovenal als Degene die alles in de hand heeft. Snapt hij lang niet alles, maar hóeft het ook niet (meer) te begrijpen.

Ik weet dat U alles kan en dat alles wat U van plan bent ook gebeurt. U zegt tegen mij: “Wie is het die, zonder er verstand van te hebben, zijn mening over Mij geeft?” Ik geef toe dat ik onverstandig heb gesproken. Ik sprak over wonderbare dingen waar ik geen verstand van heb. Eigenlijk heb ik tegen U gezegd: “Luister naar mij, dan zal ik U een paar vragen stellen. Ik wil van U daarop een antwoord krijgen.” Ik kende U alleen van horen zeggen. Maar nu heb ik U zelf gezien. Daarom neem ik alles terug wat ik gezegd heb. Ik heb er heel erg spijt van.”
– Job 42:2-6 (BasisBijbel)

Hóe het precies werkt, weet ik eigenlijk ook niet. Maar iets in de daad van je naar Hem toekeren als het makkelijker voelt om weg te draaien, geeft verdieping. Maakt dat je God nóg persoonlijker leert kennen. Dat is wat Job laat zien.

Aan de slag!

Midden in het lijden mogen we iets van Job leren. Hoe we, samen met God, in het lijden stappen mogen zetten. Door eerlijke vragen te stellen. Te communiceren met Hem. En Hem de ruimte te geven antwoord te geven, in welke vorm dan ook. Wat zou jij vandaag, heel eerlijk, tegen God willen zeggen? Bid het of schrijf het op. Uit het naar je Heer. En geef Hem zo de ruimte om je nabij te zijn in je lijden.