Durf jij vooruit te blijven kijken en vol vertrouwen je weg te gaan?

15

apr

Sanne van Heukelum

“Mama ben je er nog?” Uitgeput zie ik de buurvrouw achter haar zoontje aan rennen. Hij is net vier en probeert zonder zijwieltjes te fietsen. Omdat ze niet reageert op het jongetje, kijkt hij om, om te kijken of zijn moeder er nog is. Omdat hij omkijkt, draait hij zijn stuur en verliest hij zijn evenwicht. Bijna valt hij, maar zijn moeder vangt hem net op tijd op. Als hij weer met beide benen op de grond staat, zie ik de schrik in zijn ogen staan. Ineens raakt het me: om te blijven fietsen moet je vooruit blijven kijken en vertrouwen dat iemand achter je mee rent en je vangt als je valt.

Want Hij zal voor u Zijn engelen bevel geven
dat zij u bewaren op al uw wegen.
Zij zullen u op de handen dragen,
zodat u uw voet aan geen steen stoot.

– Psalm 91: 11-12 (HSV)

God zal zijn engelen sturen om ons te bewaren en ons op te vangen als we vallen. Dus wellicht is ons leven met God wel net zoals mijn buurjongen die moest leren: We mogen opgroeien, groter worden, om uiteindelijk zelf erop uit te gaan, wetende dat God altijd achter ons aan zal gaan en dat Hij of zijn engelen ons zullen opvangen als we vallen. Dat heeft hij beloofd. We mogen luisteren naar zijn stem en stappen zetten in ons leven.

Maar als we gaan fietsen en constant twijfelen of God wel echt achter ons blijft meerennen, dan zullen we ook constant vallen. Als we gaan twijfelen, verliezen we onze standvastigheid en ons evenwicht.

Immers, wie twijfelt, lijkt op een golf van de zee, die door de wind voortgestuwd en op- en neergeworpen wordt.

– Jakobus 1:6 (HSV)

Als we twijfelen, worden we alle kanten op getrokken en overweldigd door de storm van het leven. We vallen om of zinken. Daarom moeten we vertrouwen dat God er is en onze blik naar voren houden. We mogen vertrouwen op Gods belofte dat Hij bij ons is en meegaat.

Hechting

Vertrouwen is heel lastig. We willen als mensen het liefst alles onder controle houden, checken of alles goed gaat, of alles gaat zoals het zou moeten gaan. Maar geloof leert ons vertrouwen: ook als we het niet zien, weten dat God de leiding heeft. Hoe doe je dat?

Een kind leert vertrouwen op zijn ouders door hechting. Als baby ben je afhankelijk van je ouders voor voeding, warmte, troost, ga zo maar door. De meeste ouders geven hun baby wat het kind nodig heeft en zo ontstaat er een vertrouwensband: een baby leert dat het de ouders vertrouwen kan dat ze er zullen zijn als de baby iets nodig heeft. Zo is het ook tussen ons en God: door een band op te bouwen met God, leer je God te vertrouwen en leer je dat Hij er altijd is als je Hem nodig hebt.

Dit betekent niet dat Hij altijd geeft wat jij denkt op dat moment nodig te hebben. Soms maken ouders een keuze om jou niet meteen te geven wat je wilt, omdat het beter voor jou is. Denk niet dat je het beter weet dan God: Hij weet wat je nodig hebt (Mattheus 6:31-32).

Maar kijk eens terug naar je leven. Zijn er momenten geweest dat je Gods leiding kan zien? Zijn er moeilijkheden geweest waarin je nu kan zien dat God erbij was en alles ten goede laat werken? Hoe ben je gekomen waar je nu bent? Ik geloof dat je door jouw leven Gods trouw kan zien.

Als je die situaties begint te zien, dan ga je leren dat je op God kan vertrouwen. Hij zal je geven wat je nodig hebt. Hij heeft het beloofd en Hij doet het ook. Zie je het al?

Keuze

En daarna is het een keuze maken: ik kies ervoor God te vertrouwen. Ik weet dat God beloofd heeft om mij op te vangen als ik val, en ik zie in mijn verleden dat Hij dat heeft gedaan. Daarom fiets ik in de richting waarvan ik denk dat God wil dat ik ga en hoef ik niet achterom te kijken, omdat ik weet dat ik opgevangen wordt als ik val.

Het is een hele enge keuze, maar je gaat er veel verder door komen in je leven, dat geloof ik. Als het zoontje constant aan het omkijken was, kwam hij nog geen vijf meter vooruit met fietsen. Vertrouw op God dat Hij achter je mee rent, en kijk vooruit: Spring op je fiets en zie wat voor moois er allemaal nog voor je ligt.

Aan de slag!

Denk terug aan momenten in je leven dat God zijn trouw bewees aan jou. Vertrouw jij God?

Waar moet jij heen fietsen, vertrouwend dat God je vangt als je valt?

Deel deze overdenking

  1. PB schreef:

    Wat een prachtige blog! Heel mooi, die vergelijking met het fietsen. Wat is het toch moeilijk om alles los te laten en te gaan, in het vertrouwen dat God er altijd is en precies weet wat goed is. Dank voor deze aansporing en les!

  2. L schreef:

    Mooi blog! Bedankt!

  3. Isabella schreef:

    Zo mooi! Sloot aan bij gister op grootnieuwsradio met Rob van Houwelingen.

    Wat mij raakte in het bijbelvers : de engelen dragen als je op God vertrouwt.

    Wat je schreef : je mag in beweging komen is iets wat me en ongetwijfeld meer mensen bezig houd.Maar je verlangen naar bevestiging mag je bij God leggen. En elke dag om vragen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap