De roeping van Ezechiël

In het dagelijks leven is er voor veel mensen een groot vraagstuk: wat is mijn doel in het leven? Misschien stel je jezelf die vraag ook wel, ik zeker! Je leeft je leven, je doet wat je kunt, maar soms heb je toch het idee dat God een ander doel, misschien wel een hoger doel, voor je heeft. En, hoe ziet die roeping er dan uit? Ezechiël wordt door God geroepen op het moment dat hij met zijn gezicht ter aarde ligt. God komt naar hem toe en spreekt met hem. De Geest van God geeft Ezechiël de kracht om te luisteren.

Hij zei tegen mij: Mensenkind, ga op uw voeten staan, en Ik zal met u spreken. Terwijl Hij tot mij sprak, kwam de Geest in mij. Hij deed mij op mijn voeten staan en ik luisterde naar Hem Die tot mij sprak.
– Ezechiël 2:1-2 (HSV)

Ezechiël ziet de heerlijkheid van God

De priester Ezechiël werd door God geroepen. In Ezechiël 1 krijgt hij plotseling visioenen, hij beschrijft daar dat ‘de hemel geopend werd en ik visioenen van God kreeg te zien’ (Ezechiël 1:1, HSV). Op dat moment is het volk van God al vijf jaar in ballingschap. De visioenen beginnen met prachtige beelden waarin Ezechiël de heerlijkheid van God ziet. De woorden in het eerste hoofdstuk roepen ontzag en verwondering op, zowel in de geschreven tekst als in de beelden die Ezechiël zag. Hij wierp zich namelijk met zijn gezicht ter aarde (1:28). Toen hij dat deed, hoorde hij de stem van ‘Iemand die sprak’, namelijk de Heere.

God noemt hem ‘Mensenkind‘

‘Mensenind’, noemt de Heere hem. Geen “Ezechiël”, dat zegt Hij nooit. Met de aanduiding Mensenkind maakt God duidelijk dat Ezechiël een kind van de mensen is en daarmee een schepsel van God. Hiermee benadrukt God het verschil tussen schepsel en Schepper. Tegelijkertijd lees ik er ook iets lieflijks in: Ezechiël is maar een mens, meer kan hij niet zijn.

Vervolgens: ‘Ga op uw voeten staan.’ Ezechiël lag nog op de grond, met zijn gezicht ter aarde. Maar God wilde hem iets zeggen. Hij wilde niet alleen tegen hem praten, maar Hij wilde mét hem praten. Een soort ‘kijk me eens aan’, lijkt het. God bleef niet op een afstandje, maar wilde zo dichtbij komen dat een gesprek mogelijk was.

Ezechiël gehoorzaamt, maar niet uit zichzelf. Hij beschrijft dat de Geest in hem kwam. De Geest deed hem op zijn voeten staan. Ezechiël was waarschijnlijk nog wat verbijsterd door het visioen van de heerlijkheid van God, waardoor de kracht uit zijn lichaam was weggevloeid. Waarschijnlijk kon hij niet op eigen kracht opstaan. Hij was helemaal niet in staat om te luisteren naar Gods stem. Maar God voorzag daarin door hem te helpen. Zijn Geest gaf Ezechiël de kracht.

Wat vertelt de roeping van Ezechiël mij?

Op welke manier wil God jou en mij inzetten voor Zijn Koninkrijk? En hoe kom je te weten wat dat is? De roeping van Ezechiël leert ons drie dingen over God.

1. God weet dat je mens bent.
2. God komt dichtbij.
3. God voorziet.

Misschien heb je wel de neiging om aan allerlei voorwaarden te willen voldoen. Om te laten zien dat je wel zal luisteren naar Gods stem. Of misschien heb je wel het idee dat je Gods stem al lang hebt gemist.

De roeping van Ezechiël laat zien dat je geen heel bijzonder persoon hoeft te zijn. Je bent immers slechts een mensenkind. Ook komt God naar je toe op Zijn tijd. Hij zal je roepen als Hij dat wil. En Hij zal mét je in gesprek gaan. Als jij niet in staat bent om te luisteren, zal Hij daarin voorzien. Hij zal je laten zien dat je het niet alleen hoeft te doen. Dat alle kracht die jij mist door God zal worden aangevuld. Zijn Geest zal dan in je komen en je sterken.

Wat zegt de roeping van Ezechiël jou?

Aan de slag! 

Probeer deze week eens met een goede vriend/vriendin/je partner in gesprek te gaan: weet je wat jullie roeping is? Hebben jullie wel eens met God gepraat?