De God van de dieren denkt ook aan de mensen

Klimaatdepressie. Steeds meer mensen lijden eronder. Je zorgen maken om het klimaat, de natuur. Hoe moet het ooit goed komen met deze wereld? Je probeert te doen wat je kan, maar het voelt zo vaak als dweilen met de kraan open. Dit hopeloze gevoel heeft Noach misschien ook wel gehad. Dagen, weken, maandenlang dreef Noach rond in zijn zelfgemaakte boot op de oceaan die de wereld overspoeld had. Is God deze wereld vergeten? Komt er dan geen einde aan de ellende?

En God dacht aan Noach en aan al de wilde dieren en al het vee dat bij hem in de ark was; en God liet de wind over de aarde gaan, zodat het water bedaarde.
– Genesis 8:1 (HSV)

God is Noach niet vergeten. Hij is zelfs de dieren niet vergeten. Die vergeten wij wel vaak. De dieren. God denkt wel aan hen. Na maanden, ja bijna een jáár van wachten op verandering, is God de mensen en dieren niet vergeten die op de oceaan ronddobberen. God laat niet los wat Hij begonnen is. Hij blijft trouw aan Zijn schepping. Hij geeft opnieuw leven. Noach, zijn familie en alle dieren krijgen opnieuw de opdracht om vruchtbaar te zijn en de hele aarde te bevolken.

Gods belofte

Het grote onbekende ligt voor Noach en zijn familie. Een niemandsland strekt zich letterlijk voor hen uit. Het is overweldigend, maar Noach bouwt als hij uit de ark komt eerst een altaar voor de HEERE.

En de HEERE rook die aangename geur, en de HEERE zie in Zijn hart: Ik zal de aardbodem voortaan niet meer vervloeken vanwege de mens; de gedachtespinsels van het hart van de mens zijn immers slecht, van zijn jeugd af; en ik zal voortaan niet al het levende meer doden, zoals Ik gedaan heb.
– Genesis 8:21-22 (HSV)

God strafte de mens en de natuur betaalt daar een hoge prijs voor. De natuur lijdt onder straf die de mensen krijgen voor hun hoogmoedigheid en egoïsme. Dat nooit meer, belooft God. De natuur mag niet nog een keer lijden onder de zonden van de mens.

Gods verbond

En toch, dat lijkt wel de stand van zaken op dit moment in de wereld. Door ons egoïsme, ons consumptiegedrag gaat de wereld kapot. De natuur betaalt nog steeds de prijs voor ons zondige gedrag. Omdat we vergeten zijn dat God wél geeft om de natuur en de dieren. Omdat we vergeten zijn dat God een verbond heeft gesloten, niet alleen met de mensen, maar ook met de dieren!

En God zei tegen Noach en zijn zonen met hem: En Ik, zie, Ik maak Mijn verbond met u, met uw nageslacht na u, en met alle levende wezens die bij u zijn:
De vogels, het vee en alle dieren van de aarde met u; van alles wat uit de ark is gegaan tot alle dieren van de aarde toe. Ik maak Mijn verbond met u, dat niet meer alle vlees door het water van een vloed zal worden uitgeroeid, en dat er geen vloed meer zal zijn om de aarde te gronde te richten.
– Genesis 9:9-11 (HSV)

God denkt aan de dieren. Hij is trouw aan de natuur, aan Zijn schepping. Hij laat niet los wat Zijn hand begon. Daarom moeten wij als mensen, als gelovige mensen, onze verantwoordelijkheid nemen en ons koopgedrag kritisch tegen het licht van Gods verbond houden. Is mijn gedrag in lijn met het verbond dat God sloot met mij en met de dieren? Zorg ik in mijn keuzes goed voor de natuur?

Gods trouw

En dit hoeft niet tot een nieuwe klimaatdepressie te leiden, want God zegt zelf dat Hij weet dat het hart van de mens slecht is. Daar verwacht God de oplossing niet van. Daarom sluit Hij het verbond. Hij is trouw aan de dieren en de natuur. We doen wat we kunnen in navolging van Gods trouw aan Zijn eigen schepping.

Als de boog in de wolken is, zal Ik hem zien, en denken aan het eeuwige verbond tussen God en alle levende wezen van alle vlees dat op aarde is.
– Genesis 9:16 (HSV)

Een boog in de wolken als teken van trouw. Trouw aan de dieren en aan ons. Dus als je de regenboog ziet, denk dan aan Gods trouw aan ons, maar vooral aan de dieren en de natuur. God is deze wereld niet vergeten.

Aan de slag!

• Wat verandert er in jouw (koop)gedrag als je beseft dat God ook een verbond sloot met de dieren en de natuur?
• Luister het lied: Feast of Your faithfullness van Bethany Barnard.