Ons huis staat vol met geurkaarsen en geurstokjes. Ik vind het heerlijk als er een fijne geurkaars aanstaat en het daardoor heerlijk ruikt in huis. We experimenteren vaak met verschillende geuren, en in elke ruimte staat wel een ander kaarsje of andere stokjes. Het herinnert me aan die ene bijbeltekst…
In de Bijbel lezen we namelijk ook over een geur – een uitdrukking die je vindt in de brief van Paulus aan Korinthe. We zijn opgeroepen om de geur van Christus te zijn.
“En God zij dank, Die ons in Christus altijd doet triomferen en door ons de geur van Zijn kennis op iedere plaats openbaar maakt. Want wij zijn voor God een aangename geur van Christus, onder hen die zalig worden en onder hen die verloren gaan.”
(2 Korinthe 2:15, HSV)
In deze tekst gaat het om twee punten:
In het Oude Testament stond het reukofferaltaar in het Heilige van de Tabernakel. Zoals de geur van de offers destijds opsteeg naar de hemel, zo mogen onze gebeden door Christus nu als een geurig offer naar God opstijgen. Hij verheugt zich daarin als wij geurige gaven voor Hem willen zijn.
En tegelijkertijd mogen we dus ook de geur ván Christus zijn. Dit zijn we voor de mensen die zalig worden en voor de mensen die verloren gaan. Zo lezen we verder in vers 16 (HSV):
“Voor de laatsten een doodsgeur, die leidt tot de dood, maar voor de eersten een levensgeur, die leidt tot het leven.”
Je zou het bijna zo kunnen lezen dat we als christenen twee geuren verspreiden, maar zo is het niet. We verspreiden één geur en dat is de geur van Christus. Deze geur mogen we aan iedereen verspreiden, het is niet maar voor een bepaald groepje mensen weggelegd. Wel kan het zo zijn dat de één het heerlijk vindt ruiken, en de ander het vindt stinken. Zo is het in het dagelijks leven ook, de één vindt een bepaalde parfum of geurkaars wel lekker en de ander vindt er niks aan.
Maar dat is niet aan ons, de geur van Christus is en blijft hetzelfde: het is het goede nieuws van het kruis, waardoor er een weg is naar de Vader.
Een geur brengt een bepaalde sfeer met zich mee. Er zijn ook vaak herinneringen aan een geur verbonden, of het nu negatieve of positieve zijn. De fijne geur die bij opa en oma in huis hing, de nare geur van het ziekenhuis, de heerlijke geur van je lievelingsparfum… het brengt je weer even terug naar een bepaalde herinnering.
Zou de geur van Christus gaan om onze houding? Om de sfeer die wij meebrengen als wij ergens komen? Hoe wij anderen over zichzelf laten voelen, hoe wij anderen over zichzelf laten denken? Hoe anderen ons herinneren?
Het mooie aan deze beeldspraak vind ik het volgende: ons huis staat vol met geurstokjes en kaarsen, maar wanneer ik thuis ben, ruik ik het vaak zelf niet. Pas als ik buiten ben geweest en weer naar binnen kom, ruik ik het weer.
Ook als je parfum opdoet, ruik je de geur na verloop van tijd zelf niet meer. Wanneer je het flesje opent, ruik je er nog even aan en ruik je de heerlijke geur, zodat je zin hebt om de geur op te doen. En wanneer je het opspuit, ruik je de geur ook nog om je heen. Na een paar minuten ben je ‘m echter toch vaak alweer vergeten, je bent er aan gewend geraakt. Af en toe ruik je er nog een zweempje van, of je wordt er door een ander op geattendeerd: “Hey, wat een lekker luchtje heb je op!”
Het zou ook wat zijn, wanneer je de hele dag je eigen parfum zou ruiken, wanneer je je er constant bewust van bent. Het zou je best arrogant maken, als je de hele dag denkt: “Ik vind mezelf zo lekker ruiken!”
Zelf denk ik vaak dat ik me meer bewust moet zijn van mijn houding, dat ik me bewuster moet gedragen. Ik betrap me er zo vaak op dat ik mezelf niet goed genoeg vind als christen, ik vind dat ik er harder voor moet werken. Maar het mooie aan een geurkaars in huis, of aan jouw parfum is dat je een geur voor anderen verspreidt, zonder dat je het door hebt. Je hebt de geur wel opgespoten of aangestoken, maar daarna draag je de geur onbewust. Door je liefdevolle houding, door bemoedigende woorden die je mag uitspreken. Door je gaven en talenten te gebruiken op een oprechte en eerlijke manier, gewoon door hoe jij in het leven staat en door de liefde die jouw geur achterlaat.
Heb jij vandaag al je parfum opgespoten? Bid tijdens het opspuiten van de geur, of tijdens het aansteken van de geurkaars het volgende gebed:
“Vader in de Hemel, laten mijn woorden en daden vandaag als een heerlijke geur naar U opstijgen. Laat Uw liefde vandaag door mij heen naar de wereld geuren, zoals deze geur die ik nu ruik. Help mij vandaag om de geur van Christus te zijn, zonder dat ik het doorheb. Help mij om nederig en oprecht te zijn, in mijn woorden en in mijn daden. Verspreid vandaag door mij heen Uw liefde, Heer. Amen.”
Begin je dag goed en ontvang iedere ochtend de Zij Lacht overdenking in je mailbox!
Begin je dag goed en ontvang iedere ochtend de Zij Lacht overdenking via WhatsApp
Met onze boeken en Bijbels helpen wij jou om de Bijbel beter te leren lezen, begrijpen en leven.
In onze besloten Facebookgroep met meer dan tweeduizend leden kun je je aansluiten bij een Zij Lacht (bijbelstudie)groep, of je kunt er zelf een starten!
Door onze site te bezoeken, ga je akkoord met ons privacybeleid met betrekking tot cookies, trackingstatistieken, etc.
4 reacties op “De geur van Christus”
Mooie blog Inge, dankjewel.
Dit is heel mooi hij kwam binnen 😉
Prachtige blog en mooi uitgelegd! Thanks!
Bijzonder en mooi hoe het wordt uitgelegd! Bedankt!