De 10 plagen in Egypte – waarom de Farao niet valt te overtuigen

In Exodus worden de Israëlieten als slaven behandeld door de Egyptenaren. God gebruikt Mozes, en zijn broer Aaron, om hun volk te bevrijden uit de grip van de Egyptische farao. Hij stuurt hen er op uit om de farao te waarschuwen over wat er gebeurt als hij het volk niet laat gaan. Met hulp van God moeten Mozes en Aaron de farao overtuigen. Het moet alleen heel ver gaan voor de farao overtuigd is en de Israëlieten eindelijk laat gaan, namelijk: pas na 10 plagen!  

Het lijkt heel gek, dat de farao zijn volk (en zichzelf) zo lang door plagen laat gaan. Mozes en Aaron waarschuwen hem voor iedere plaag en toch weigert de farao te luisteren. Spoiler: het is allemaal deel van Gods plan.  

Water wordt bloed 

Mozes en Aaron gingen naar de farao bij de Nijl om te doen wat God van hen had gevraagd en veranderde het water in bloed. Maar de tovenaars van de farao konden het water ook in bloed veranderen, daardoor was de farao niet onder de indruk.  

Kikkers 

Plaag nummer twee: overal waren kikkers!  

“Toen riep de farao Mozes en Aäron en zei: “Bid tot de Heer dat Hij de kikkers weghaalt! Dan zal ik het volk laten gaan om offers aan de Heer te brengen!” Mozes antwoordde: “Zou u mij willen zeggen wanneer ik voor u, uw dienaren en uw volk moet bidden? Dan zal ik bidden dat de kikkers uit de huizen zullen verdwijnen en alleen in de rivier zullen overblijven.” Hij zei: “Morgen.”” (Exodus 8: 6-10, BasisBijbel) 

De farao geeft zich over. Hij vraagt Mozes en Aaron te bidden om al die kikkers weg te sturen. De farao zal de Israëlieten laten gaan!  

Grapje. Lees maar:

“Maar toen de farao zag dat de ellende voorbij was, bleef hij koppig en wilde hij niet naar hen luisteren – zoals de Heer ook gezegd had.”
(Exodus 7:15, BasisBijbel) 

Muggen 

Toen bleek dat de farao het volk niet zou laten gaan, zorgde God voor een derde plaag; muggen. Weer probeerden de tovenaars van de farao dit na te doen, maar het lukte niet. Hierdoor wisten zij dat het echt van God kwam. Dit zeiden ze ook tegen de farao, maar hij luisterde niet.  

Steekvliegen 

Om nog duidelijker te maken dat het écht God was die de plagen stuurde, zorgde Hij dat deze plaag door heel Egypte trok, behalve het gebied waar de Israëlieten woonde. Deze nare plaag zorgde dat de farao weer naar Mozes en Aaron kwam voor hulp. Het lijkt dat de plagen hem hebben kunnen overtuigen, en hij belooft dat de Israëlieten mogen gaan, maar niet te ver weg en alleen als ze voor de farao bidden.  

Maar uiteraard liet de farao het volk helemaal niet gaan toen puntje bij paaltje kwam.  

“Maar de farao maakte ook deze keer zijn hart onvermurwbaar: hij liet het volk niet gaan.”
(Exodus 8:32, HSV) 

Veepest 

Alle dieren van de Egyptenaren stierven door veepest, maar geen een dier van de Israëlieten stierf. De farao geloofde niet dat God echt verschil kon maken tussen de dieren van de Israëlieten en de dieren van de Egyptenaren. Toen het wel zo bleek te zijn was de farao alsnog niet overtuigd.  

Zweren 

Het hele land, inclusief de tovenaars van de farao zaten onder de zweren en blaren.  

Maar het hart van de farao bleef verhard.  

“Maar de Heere verhardde het hart van de farao, zodat hij naar hen niet luisterde, zoals de Heere tot Mozes gesproken had.”
(Exodus 9:12, HSV) 

Hagel 

Nog nooit was er zo’n verwoestende hagelstorm in Egypte gezien. Alles in Egypte werd verwoest, behalve het gebied waar de Israëlieten woonden. De farao probeert wat nieuws en zei dat God de rechtvaardige is, en dat hij en zijn volk hebben gezondigd. Weer vroeg hij of deze plaag gestopt kon worden als hij het volk vrijliet.  

“Toen de farao zag dat de regen, de hagel en de donder opgehouden waren, ging hij door met zondigen en maakte hij zijn hart onvermurwbaar, hij en zijn dienaren.”
(Exodus 9:34, HSV) 

Sprinkhanen 

De farao vraagt wie er allemaal God gaan dienen. Hij wil dat alleen de mannen gaan, anders niemand! Hoewel er nauwelijks iets over was van Egypte na die hevige hagel – het beetje wat er over was, wisten de sprinkhanen van de achtste plaag te vinden en ze aten alles op.  

Duisternis 

Toen de farao weer loog over zijn zonden, zorgde God voor een duisternis van drie dagen. De farao probeert een compromis te maken met Mozes: alleen het vee moet achterblijven, als het volk God gaat dienen. Maar dat is niet genoeg.  

“Maar de Heere verhardde het hart van de farao, en hij wilde hen niet laten gaan.”
(Exodus 10:27, HSV) 

De farao dreigt zelfs Mozes te vermoorden als hij de farao nog eens onder ogen komt.  

De laatste plaag 

De laatste plaag is de dood van alle eerstgeborenen. Alle eerstgeborenen van de Egyptenaren sterven midden in de nacht, van de dieren en van de mensen. Pas na deze plaag laat de farao het volk gaan. En zelfs dan bedenkt hij zich en achtervolgt hij het volk met zijn leger.  

Waarom is de farao niet te overtuigen?  

Bij sommige plagen lezen we dat de farao zijn eigen hart verhardde. Maar we lezen ook dat God het hart van de farao verhardde. Waarom deed Hij dit? Hij wilde de farao toch ook overtuigen?  

God wist dat de farao niet gemakkelijk te overtuigen zou zijn. Hij wist dat er heel wat nodig was om te laten zien hoe groot God is. Daarom bleef God plagen sturen naar Egypte. Hij wist dat één grote plaag de farao misschien wel tijdelijk zou overtuigen om het volk te laten gaan, maar de farao en zijn volk zouden niet overtuigd zijn van de grootsheid en macht van God. De farao verhardde zijn eigen hart, en daar maakte God gebruik van. Vóór alle plagen vertelt God: 

“Maar Ík zal het hart van de farao verharden en Mijn tekenen en Mijn wonderen in het land Egypte talrijk maken. De farao zal niet naar u luisteren, maar Ik zal Mijn hand op Egypte leggen en Mijn legers, Mijn volk, de Israëlieten, uit het land Egypte wegleiden onder zware strafgerichten. Dan zullen de Egyptenaren weten dat Ik de Heere ben, als Ik Mijn hand over Egypte uitstrek en de Israëlieten uit hun midden wegleid.”
(Exodus 7: 3-5, HSV) 

Maar ook voor de Israëlieten is het een teken van God. De plagen die steeds groter worden zorgen voor steeds meer ontzag. Het wordt een verhaal dat van generatie op generatie verteld zal worden om de grootsheid van God te laten zien.  

“Ík heb zijn hart en het hart van zijn dienaren onvermurwbaar gemaakt, zodat Ik deze tekenen van Mij in zijn midden kan verrichten, en zodat u ten aanhoren van uw kinderen en uw kleinkinderen kunt vertellen wat Ik in Egypte heb aangericht, en wat Mijn tekenen waren die Ik onder hen verricht heb. Dan zult u weten dat Ik de Heere ben.”
(Exodus 10: 1-2, HSV) 

En dat werkt! Wij hebben het er nog steeds over. Het verharden van harten is niet iets wat God dagelijks doet. De farao verhardde zijn eigen hart en in dit verhaal maakte God daar gebruik van om zijn volk te verlossen. 

Aan de slag!

God heeft het hart van de farao een aantal keer verhard. Maar in het begin deed de farao dit zelf al. Hij luisterde niet naar Gods waarschuwingen door Mozes en Aaron.  

We zien dat het geen zin heeft om te doen alsof, de farao bereikt hiermee uiteindelijk niets en wij ook niet. Als wij bidden, als wij onze zonden belijden en als wij zeggen Gods wil te willen volgen, moet dat oprecht zijn! Denk eens na over de volgende vragen, en schrijf de antwoorden op als het iets is waar je vaker aan moet werken.  

• Hoe vaak moet God iets tegen jou zeggen voor je luistert?  
• Op welke gebieden maak jij jouw eigen hart onvermurwbaar? 
• Wat is er nodig om jou te overtuigen van Gods macht?