Dayenu – Hoe mijn kijk op het coronavirus veranderde van ‘last’ naar: ‘het is genoeg.’

Het was april 2017 toen mijn man en ik tijdens onze stille tijd ervoeren dat God ons riep om naar een kleine gemeente in Amerika te gaan om te helpen. We begonnen met voorbereiden en sparen en deden alles wat we konden om er te komen. Ondertussen is het 2020 en behalve 3 weken kennismakingsvakantie, zijn we nog steeds in Nederland. En net toen we groen licht hadden gekregen van onze zendende organisatie om in september 2020 te vertrekken, gingen de grenzen dicht vanwege COVID-19. En nu zijn we nog steeds in Nederland, wetende dat er een grote kans is dat we in september niet kunnen vertrekken. Ik baalde en zag het als een blokkade van onze roeping. Een berichtje van een vriendin deed me beseffen dat ik de situatie anders moest bekijken. En ik denk dat dat berichtje jou ook kan helpen.  

Toen zei de HEERE tegen Mozes: Wat roept u tot Mij? Spreek tot de Israëlieten en zeg dat zij opbreken. En u, hef uw staf op, strek uw hand uit over de zee en splijt hem doormidden, zodat de Israëlieten door het midden van de zee op het droge kunnen gaan.  
– Exodus 14: 15-16 (HSV) 

Dayenu 

We zouden mei van dit jaar naar Israël gaan, maar ook die reis werd helaas afgelast vanwege het virus. Tijdens deze reis zou mijn man twee video-opdrachten uitvoeren, en ik zou bij een vriendin helpen als een soort kraamzorg. We zouden deze reis gebruiken om te onderzoeken of we na Amerika een tijdje naar Israël zouden gaan. Toen ik mijn teleurstelling met mijn vriendin deelde, hadden we het een tijdje over de bedoeling achter dit alles. Maar na een tijdje stuurde ze me een berichtje met daarin een soort overdenking die zij van haar rabbi had gekregen tijdens de 7^e dag van Pesach. Op deze dag herdenken de Israëlieten de dag dat de rode zee spleet en zij konden oversteken. Tijdens de sedermaaltijd zingen joden een liedje, genaamd Dayenu, wat ongeveer betekent: het had genoeg geweest. Haar rabbi stuurde haar een berichtje en ik heb daarna toestemming gevraagd om dit te vertalen en te delen.  

Het berichtje 

Tijdens de Seder maaltijd zongen we ‘Dayenu’, en in dat liedje zongen we dat het genoeg was geweest als God ons naar de Rode Zee had gebracht, maar hem niet voor ons had openspleten. Waarom zingen we dat? Hoe had het genoeg voor ons geweest met de Egyptenaren die achter ons kwamen? Het leert ons dat elke persoon op exact de plek waar hij nu is, op de best mogelijke plek is. Het is niet nodig om te fantaseren over een betere plek, waarvan je voelt dat ‘dat’ het ideaal is. Het ideaal is hier en nu. Wat overblijft voor ons is het erkennen en omarmen van het goede dat we in het hier en nu hebben en dat te laten groeien. En dat is precies het punt van ‘Dayenu’.

Het is makkelijk om dankuwel te zeggen als de zee opengaat (als ons leven voorspoedig loopt en gaat zoals wij willen). Het is veel moeilijker om dit te doen als de Egyptenaren ons achtervolgen (wanneer we in het donker lopen, tegen een dood einde lopen, gefrustreerd of verdwaald zijn). Dan is het veel moeilijker om de plek of situatie waar je nu bent te waarderen, ervoor te danken en te zeggen: Dayenu – dit had genoeg geweest. Maar alleen danken is niet genoeg. Toen Mozes bad, vroeg God hem waarom hij schreeuwde. Hij moest het volk vertellen in beweging te komen. Wat gek: ze konden nergens heen!

Maar om iets van boven te laten gebeuren, moeten we hier beneden in beweging komen. Aan de ene kant moeten we besluiten om onze situatie te accepteren en liefhebben. Tegelijkertijd zijn we door God geroepen om in beweging te komen en te strijden tegen onze uitdagingen. Elke nieuwe situatie in ons leven geeft ons uitdagingen en onzekerheden. We kunnen leren om die omstandigheden te omarmen en tegelijkertijd stappen nemen om ons naar een betere plek te brengen, wetende: dayenu. Hoe dan ook: het is genoeg.  

Omdenken 

Het berichtje raakte me diep. Ik was zo bezig met teleurgesteld zijn dat ik nu nog steeds niet aan de slag kon voor God, dat ik de kans voor mij niet zag. Langer in Nederland blijven betekent niet dat ik word tegengehouden om te doen waarvoor ik geroepen ben. Het betekent enkel dat ik die roeping voorlopig nog op een andere plek kan uitvoeren. Als mijn man en ik zijn geroepen om mensen en organisaties sterker te maken, dan kunnen we dat ook in Nederland doen. En na een tijdje kan ik zeggen: zelfs al zouden we nu helemaal niet meer naar Amerika gaan omdat Hij om welke reden dan ook vindt dat we niet meer daar heen hoeven: dayenu, het was genoeg geweest.
God laat zoveel mooie dingen zien en Hem dienen is niet plaatsgebonden of situatiegebonden. Het is hart-gebonden. En mijn hart is om Hem te volgen, of ik nu in Nederland ben, in Israël, Kenia of Amerika. Het is goed en het is genoeg. 

Maar zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden. Wees dan niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal voor zichzelf zorgen;  elke  dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.  
– Mattheus 6: 33-34 (HSV) 

Aan de slag! 

– Luister het lied Dayenu.

– Wat is een situatie in jouw leven waarover jij Dayenu wilt leren zeggen?  

– Bedenk hoe je van deze situatie het beste kunt maken, zodat je in beweging blijft.