Breek mijn hart

En toen was het 2019. Het jaar 2018 is alweer verleden tijd. Er ligt een nieuw jaar voor je. Misschien heb je de laatste dagen van december wel gedacht: volgend jaar ga ik dingen anders doen! Of je maakte alvast plannen: in 2019 ga ik dit en dat doen. Vul maar in. Zelf zit ik net zo in elkaar, trouwens. Bij de jaarwisseling 2017/2018 schreef ik een brief. Daarin verwoordde ik mijn vragen en verlangens voor het jaar 2018. Als ik nu terugkijk op het afgelopen jaar zijn er een aantal antwoorden gekomen op mijn vragen. Maar helpt het me echt verder? Was het mijn verlangen voor 2018 om antwoorden te krijgen op mijn vragen? Of was het iets anders?

Mag ik je vragen, aan het begin van dit nieuwe jaar, wat jouw verlangen voor 2019 is?

Die vraag naar verlangen heeft me de laatste weken van 2018 bezig gehouden. Wat wil ik in het nieuwe jaar? En misschien nog wel beter verwoord: hoe kan ik ervoor zorgen dat God mijn enig verlangen is in dit nieuwe jaar? Mijn Heiland en Vader, de Schepper die mij gemaakt heeft. Hij, wiens wegen duizendmaal hoger zijn dan mijn wegen, ook in het jaar 2019. Hij moet en zal mijn enig verlangen zijn.

Break my heart  

Terwijl ik bezig was met het thema ‘verlangen naar God’ kwam er een zin van een lied in mijn hoofd. In het lied Hosanna van Hillsong United zingt de zangeres een treffende zin die mijn hart raakte. Misschien verwoordt dat ene zinnetje wel mijn verlangen.

Break my heart for what break Yours.

Break my heart. Zingt ze dat echt? En dan niet zómaar wat breken, nee: je hart. Dat gaat, denk ik, dieper dan ik kan beseffen.

Opstaan

De afgelopen periode studeerde ik in Spanje. Een ervaring die ik voor geen goud had willen missen. Ik ben dankbaar dat ik deze kans heb gekregen. Ik leerde Engels en Spaans. Maar ik heb vooral ook veel over mezelf geleerd. Ik kan meer genieten van de kleine dingen in het leven: het hoeft niet altijd groots en meeslepend. Maar naast deze mooie ervaringen werd mij meer dan ooit duidelijk – door gesprekken met anderen mensen uit verschillende culturen – in wat voor wereld we leven. Ik wil niet pessimistisch zijn, maar er is zoveel onrecht. En het is de vraag hoe we daar mee omgaan. Kijken we weg, omdat het ons te moeilijk wordt? Of staan we op? Staan we op voor de dingen die God aan het hart gaan? Laten we ons hart breken voor de dingen die God ook niet kan aanzien?

In Filippenzen 2 spoort Paulus aan tot heilig leven. Hij roept ons op om eensgezind en liefdevol met elkaar te leven. “Opdat,” zegt hij: “u onberispelijk en oprecht zult zijn, kinderen van God, smetteloos te midden van een verkeerd en ontaard geslacht, waaronder u schijnt als lichten in de wereld, door vast te houden aan het Woord van het leven, mij tot roem met het oog op de dag van Christus, dat ik niet tevergeefs heb hardgelopen en mij ook niet tevergeefs hebt ingespannen.”
(Filippenzen 2: 15 + 16, HSV)

En, gaat Paulus verder in een ander bijbelboek: “Kleedt u zich dan, als uitverkoren van God, heiligen en geliefden, met innige gevoelens van ontferming, vriendelijkheid, nederigheid, zachtmoedigheid, geduld. Verdraag elkaar en vergeef de een de ander, als iemand tegen iemand anders een klacht heeft; zoals ook Christus u vergeven heeft, zo moet ook u doen. En kleedt u zich boven alles met de liefde, die de band van de volmaaktheid is. En laat de vrede van God heersen in uw harten, waartoe u ook in één lichaam geroepen bent; en wees dankbaar. Laat het woord van Christus in rijke mate in u wonen, in alle wijsheid; onderwijs elkaar en wijs elkaar terecht, met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen. Zing voor de Heere met dank in uw hart. En alles wat u doet met woorden of met daden, doe dat alles in de Naam van de Heere Jezus, terwijl u God en de Vader dank door Hem.”
(Kolossenzen 3: 12 – 17, HSV)

Schijnen als lichten in de wereld. Met gevoelens van ontferming, vriendelijkheid, nederigheid, zachtmoedigheid en geduld. We zijn geroepen. Geroepen om te gaan. In alle oprechtheid en nederigheid, dat zeker wel. Niets vanuit onszelf, maar alles vanuit Hem. En tot eer van Hem. Laten we ons vastklampen aan het Woord van het Leven. Het woord dat tegen alle doodsheid van deze wereld ingaat. Want dan alleen zullen we op kunnen staan voor datgene dat God onrecht vindt.

Die op de troon zit, zei: Zie, Ik maak alle dingen nieuw.”
(Openbaring 21: 4 + 5, HSV)

Het is een gebed. Elke dag opnieuw. En zeker nu er een nieuw jaar voor ons ligt. Mogen we het met elkaar bidden.

Heere, Vader, open mijn ogen voor de dingen die U aan het hart gaan. Dat ik het niet gewoon ga vinden, dat ik niet weg kijk, maar dat ik opkom voor datgene wat onrecht is. Op de plek waar U mij hebt gesteld. Breek mijn hart, Vader.

En als breken pijn doet: laat mij zien dat ik niet alleen verder hoef. Maar dat U mijn enige basis bent in het leven. Mag ik mij vasthouden aan het Woord van het Leven. En mag ik zo als een licht schijnen.

En mogen we zo met elkaar als lichten schijnen,
totdat Jezus komt!
Dan is al het onrecht voorbij.

“Dan,“ hoor ik Johannes zeggen, “zal God alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal daar niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. En Hij Die op de troon zit, zei: Zie, Ik maak alle dingen nieuw.”
(Openbaring 21: 4 + 5, HSV)

Aan de slag!

We staan aan het begin van 2019. Wat zijn jouw verlangens voor dit jaar? Ik zou je willen oproepen om deze maand een brief te schrijven aan jezelf. Schrijf over je angsten en je verlangens voor dit nieuwe jaar. Probeer daarnaast voor jezelf concreet te maken hoe jij – op de plek waar je bent gezet – op kunt staan voor recht. En bid of God je door zijn Geest wil helpen met strijden tegen onrecht. Break my heart for what break Yours.