Ben jij ‘met ontferming bewogen’?

Even slikken, en weer door. Zo gaan we maar al te vaak om met de emoties die we ervaren. En ja, soms is dat ‘nodig’, maar in het grootste deel is dat eigenlijk helemaal niet goed voor je hart. (Als dat niet altijd zo is.)
Er zit grote kracht in het ervaren en uiten van emoties. Soms kunnen we als christenen doen alsof vervelende emoties zondig zijn; ‘je bent gered en je moet dus vreugdevol en dankbaar zijn’. Maar het een sluit het ander niet uit. Je kunt dankbaar zijn en je verheugen over Jezus, maar ondertussen verdriet ervaren. Je leeft nog steeds in een aards lichaam, waar je van alles mee ervaart. Net als dat Jezus allerlei emoties ervoer toen Hij als mens leefde hier op aarde leefde. Zo staat er in het Nieuwe Testament een aantal keer dat Hij ‘met ontferming bewogen’ was. Wat betekent dat? En hoe kun jij ook hierin op Jezus lijken?

Ontfermen. Wat een moeilijk woord is dat eigenlijk ook. ‘Met ontferming bewogen’ is de Nederlandse vertaling van het Griekse ‘splagchnizomai’. Het gaat over een verscheuring vanbinnen. Een diepe innerlijke beweging, ofwel bewogenheid. Laten we kijken naar twee plekken in de Evangeliën waar we zien dat Jezus met ontferming bewogen is.

En Jezus trok rond in al de steden en dorpen en gaf onderwijs in hun synagogen, en Hij predikte het Evangelie van het Koninkrijk en genas iedere ziekte en elke kwaal onder het volk. Toen Hij de menigte zag, was Hij innerlijk met ontferming bewogen over hen, omdat zij vermoeid en verstrooid waren, zoals schapen die geen herder hebben. Toen zei Hij tegen Zijn discipelen: De oogst is wel groot, maar er zijn weinig arbeiders. Bid daarom tot de Heere van de oogst dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitzendt.
– Mattheüs 9: 35-38 (HSV)

Schapen zonder Herder

In het evangelie door Mattheüs wordt in hoofdstuk 9 verteld over allerlei wonderen die Jezus deed onderweg. Hoe bijzonder moet het zijn geweest voor de discipelen en de andere volgelingen van Jezus in die tijd om dat allemaal mee te maken. En hoe super spannend! Elke keer weer ademloos zien hoe Hij zieken de handen oplegde. En iedereen genas. Hij wilde er voor iedereen zijn. Sterker nog, Jezus wilde dit niet alleen, Hij was er ook écht voor iedereen. En is dit nog steeds!

Toen Hij zag hoe veel lijden er was en hoe veel mensen niet wisten van de rijkdom waarin je kon leven door God te volgen, was Hij met ontferming bewogen. Splagchnizomai. Er scheurde iets in zijn binnenste. Vervolgens bewoog Hij niet alleen van binnen, maar ook van buiten. Hij kwam in actie.

Het verdriet en lijden was alleen zo groot, dat Hij bij zijn discipelen aangaf: ‘De oogst is wel groot, maar er zijn weinig arbeiders. Bid daarom tot de Heere van de oogst dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitzendt.’ Bied jij je aan als arbeider op het veld van de Heere? Zet jij je in voor de oogst?

En Jezus riep Zijn discipelen bij Zich en zei: Ik ben innerlijk met ontferming bewogen over de menigte, omdat zij al drie dagen bij Mij gebleven zijn, en zij hebben niets wat zij kunnen eten; Ik wil hen niet nuchter wegsturen, opdat zij onderweg niet bezwijken.
– Mattheüs 15:32 (HSV)

Evangelie to go

Geen eten in huis? Dan ga je even naar de Thuisbezorgd-app of haal je in de buurt wat ‘to go’. Makkelijk gezegd én gedaan in onze hedendaagse en in het algemeen welvarende samenleving. Het is voor ons heel vanzelfsprekend om in een overvloed te leven en wanneer we zelf geen eten hebben, kunnen we het makkelijk ergens kopen. De volgelingen van Jezus hadden die luxe niet. Althans, daar lijkt het op als we Matteüs 15 lezen.

De leerlingen en volgelingen van Jezus gingen zó in de woorden van Jezus op dat ze drie dagen (!!) vergaten te eten en te drinken. Heb jij dat weleens meegemaakt? Dat je ergens zo in op ging, dat je vergat dat je ook nog moest eten en drinken. Zouden ze wel geslapen hebben? Misschien was het wel een soort van Opwekking meets Bidden en Vasten-conferentie, maar dan natuurlijk nóg toffer omdat Jezus niet alleen geestelijk, maar ook fysiek aanwezig is.

Jezus denkt aan de mensen die Hij ziet, Hij erkent hun behoeften én Hij zorgt voor hen. Ben je moe, hongerig, dorstig? Hij is met ontferming bewogen bij het zien van jouw moeiten. Splagchnizomai.

Jezus geeft de menigte eten voor ze op pad gaan. Net zoals Hij ons voedt. Wanneer wij erop uit gaan, onze veilige Jezus-thuis-stille-tijd-kerk-geloofsomgeving verlaten en de wereld van ons alledaagse leven intrekken mogen we gevoed door zijn Woord en zijn liefde op weg gaan. We hebben als het ware het ‘Evangelie-to go’.

Ten slotte, wees allen eensgezind, vol medeleven, heb de broeders lief, wees barmhartig en vriendelijk.
– 1 Petrus 3:8 (HSV)

Aan de slag!

• Op welke manier kun jij vandaag handelen naar ‘splagchnizomai’?
• Hoe ziet het ‘Evangelie-to go’ eruit voor jou? Probeer in een minuut jouw getuigenis te verwoorden en vertel wat Jezus en/of het evangelie voor jou betekent. (Je kan de video eventueel delen op Instagram in je verhaal! Vergeet ons niet te taggen!)