Bedroef de Heilige Geest van God niet

31

mei

Jacomien van Urk

Ik herinner me nog goed dat een van de Eritrese jongeren waarmee ik werkte heel plechtig zei: ‘Jullie zijn bedroefd,’ toen mijn collega en ik afscheid moesten nemen en daarbij emotioneel werden. Uit zijn mond (met een heerlijk buitenlands accent) klonk dit bijna komisch en het maakte ons ook weer even aan het lachen. Maar wat is bedroeven eigenlijk? Wanneer bedroef je iemand? Het woord bedroeven is eigenlijk helemaal niet komisch. Het is een zwaar en gevoelig woord. Paulus spoort ons in Efeze 4 aan met de woorden: ‘Bedroef de Heilige Geest van God niet’. Wat betekent dit? En hoe kun jij hier gehoor aan geven? 

En bedroef de Heilige Geest van God niet, door Wie u verzegeld bent tot de dag van de verlossing. 
– Efeze 4:30 (HSV) 

Bedroeven is de vertaling van het Griekse woord  ‘lupeo’. Dit woord komt van het woord ‘lupe’ dat pijn, verdriet en smart betekent. Deze betekenis heeft het tot op de dag van vandaag.* Pijn en verdriet zijn gevoelens die elk mens ervaart. Soms kunnen ze zo heftig zijn dat je bijna het gevoel hebt dat je eronder bezwijkt. Deze gevoelens kunnen diep vanbinnen verstopt zitten. Niemand kent ze, niemand weet ze. Maar ze zijn er wel. Bedroeven is een woord dat hoort bij personen. Je kan ze niet losmaken van iemand. Hoe zit het dan eigenlijk met het bedroeven van de Heilige Geest? 

Oud en nieuw 

In het gedeelte waarin de oproep ‘Bedroef de Heilige Geest van God niet’, klinkt, spreekt Paulus over de oude en nieuwe mens. Hij roept ons op om onze oude mens af te leggen en ons te bekleden met de nieuwe mens, Christus. Vervolgens noemt hij een aantal dingen die horen bij de oude mens: liegen, boos blijven, stelen en vuile taal spreken. Én bedroef de Heilige Geest van God niet, door Wie u verzegeld bent tot de dag van de verlossing.  

Zouden we de Heilige Geest van God bedroeven door de werken van de oude mens te doen? En niet te wandelen in de nieuwe mens, Jezus Christus? Hij die ons verlost heeft van alle kwaad, om ons te brengen tot het hoogste goed. We bedroeven de Heilige Geest als we toegeven aan de verlangens van onze oude mens. En daarmee onze nieuwe mens, Jezus Christus, negeren en verachten.  

In vers 31 en 32 roept Paulus ons ook op om elkaar niet te bedroeven. We zijn als gelovigen een deel van het lichaam van Christus. Als we elkaar pijn of verdriet aandoen door geschreeuw, laster of hoe dan ook, doen we dit aan Christus. We zouden kunnen zeggen dat het bedroeven van de Geest en het bedroeven van elkaar niet los van elkaar staan.

Laat alle bitterheid, woede, toorn, geschreeuw en laster van u weggenomen worden, met alle slechtheid, maar wees ten opzichte van elkaar vriendelijk en barmhartig, en vergeef elkaar, zoals ook God in Christus u vergeven heeft.
– Efeze 4:31 en 32 (HSV)

Ontkennen en erkennen 

Denk eens na over jouw eigen leven. Ben jij weleens door iemand bedroefd? Of heb jij zelf weleens iemand bedroefd? Ik denk dat we allemaal moeten erkennen: ‘Ja, tot mijn grote spijt: ja.’
Maar denk eens na bij welke persoon je het meeste pijn en verdriet ervaart. Zijn het niet vaak de mensen waar je het meest van houdt? Wanneer iemand die zo dichtbij je hart is jou bedroeft, dan doet dit meer pijn dan wanneer een onbekende dit doet. Het voelt alsof diegene die jou zo goed kent, je ontkent. Je diep kwetst door je liefde te ontkennen.  

Zou het ook zo kunnen zijn bij de Heilige Geest? Dat we Hem ontkennen in ons leven wanneer we zonden toelaten en koesteren? Hij die ons erkent, zoals niemand anders dat doet. Hij die ons liefheeft zoals niemand anders dat heeft. Zouden we Hem misschien bedroeven wanneer we Zijn aanwezigheid in ons leven ontkennen? 

Bedroeven en liefhebben 

Misschien liggen de woorden bedroeven en liefhebben wel dichterbij elkaar dan we zouden denken. Juist diegene die we intens liefhebben, willen we niet bedroeven. En degene die ons intens liefheeft, wil er alles aan doen om droefheid in ons hart te voorkomen. De Heilige Geest van God is in ons om ons te troosten wanneer we verdriet hebben. Hij is de Persoon van God zelf die deel wil worden van ons. Hij is Degene die ons zo genegen is en in ons hart wil wonen.  

Zouden we er niet alles aan willen doen om te voorkomen dat we Hem zullen bedroeven? Laat Hem toe om jou helemaal te richten op Christus. Niets kan je scheiden van Zijn liefde. Zelfs niet je oude mens die Hem zo vaak bedroeft.  

Staat U zo dicht bij mijn hart  
dat ik U kan bedroeven Heer?  
Ervaart U werkelijk zo’n smart  
over zonden die niet meer hoeven Heer 
maar toch worden gedaan?
  


Leeft U zo sterk met mij mee  
dat ik U pijn zal kunnen doen?  
Hoor ik echt Uw diepbedroefde nee  
over zonden die in Uw lijden  
toen alle zijn weggedaan?
  

Ik lees het Heer en moet belijden  
dat ik U pijn heb aangedaan.  
Wilt U mij van die last bevrijden  
opdat U zich weder kan verblijden  
over de nieuwe weg die ik mag gaan?  

Want U staat zo dicht bij mijn hart  
dat U Uw leven leeft in mij.  
U toont mij Uw genadepad  
waarop ik nu, van zonden vrij   
de zonde niet meer hoeft te dienen.* 

Aan de slag!

Denk eens na over je eigen leven. Zijn er op dit moment zonden in jouw leven waarmee je de Heilige Geest van God bedroeft?  

De Heilige Geest nodigt je uit om te komen en te belijden. Kniel voor Hem en belijd je zonde. Door Hem ben je verzegeld tot de dag van de verlossing. Hij zal je wijzen naar Christus, die alles, alles heeft voldaan. 

* Uit: Het bedroeven van de Geest – Vergadering Eindhoven.  

Deel deze overdenking

  1. Joni schreef:

    Mooi. Ik heb het gedeeld met mijn tieners.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap