Als jouw leven niet groots en meeslepend is

12

aug

Ramona Muilwijk

Kijken en vergelijken. Zien wat de ander heeft of kan, en daar dan vervolgens zelf onzeker van worden. Ook ik moet bekennen dat ik er bij tijd en wijle last van heb. Wanneer? Wanneer ik mensen zie of ontmoet die aan de ene kant bijzonder inspirerend zijn en aan de andere kant een jaloezie in mij opwekken dat ik ook datgene wil bereiken wat zij hebben bereikt. Dat ik wil kunnen wat zij doen. En dan dus tegelijkertijd ontevreden zijn met het punt waar ik op dat moment sta. Die momenten… Herkenbaar? Ik denk dat als we eerlijk zijn we allemaal wel eens van die momenten hebben. Dat het er niet toe doet wat je zelf hebt en kunt, maar dat je even helemaal in beslag genomen wordt door het leven van iemand anders.  

‘Wat kan ik nu eigenlijk?’, ‘Welke betekenis heb ik nu eigenlijk op deze wereld?’, ‘Wat heeft mijn bijdrage nu echt voor zin?’. Onzekere gevoelens dat niemand ziet wat je doet, en dat wat jij doet niet groots en meeslepend is.  

Een onverwachte wending 

En dan lees ik in de Bijbel, in 1 Kronieken 17 vers 7: “Ik heb je achter de kudde vandaan gehaald om mijn volk Israël te leiden.” (NBV) Dit gaat over David, koning David. Hij die eens begon als schaapherder. Nu niet bepaald een hoge functie, wel? Dagelijks helemaal alleen in het veld. Niemand die zag wat hij de hele dag deed, behalve zijn schapen. Totdat de profeet Samuël door God op pad werd gestuurd om een vervanger voor koning Saul te zalven. God zond Samuël naar Betlehem, naar de man Isaï om een van zijn zonen te zalven als koning. In Betlehem aangekomen richtte Samuël een offermaal aan en nodigde hier de oudsten van de stad en Isaï en zijn zonen voor uit. We lezen in 1 Samuël 16: 6-13 (NBV) wat er toen gebeurde: 

Bij hun aankomst viel zijn oog meteen op Eliab, en hij zei bij zichzelf: Hij die daar klaarstaat is vast en zeker degene die de Heer wil zalven. Maar de Heer zei tegen Samuel: ‘Ga niet af op zijn rijzige gestalte. Ik heb hem afgewezen. Het gaat niet om wat de mens ziet, de mens kijkt naar het uiterlijk, maar de Heer kijkt naar het hart.’ Toen riep Isaï Abinadab en stelde hem aan Samuel voor, maar die zei: ‘Ook hem heeft de Heer niet gekozen.’ Isaï stelde Samma voor, maar weer zei Samuel: ‘Ook hem heeft de Heer niet gekozen.’ Zo stelde Isaï zijn zeven zonen aan Samuel voor, maar telkens zei Samuel dat dit niet degene was die de Heer gekozen had. ‘Zijn dit alle zonen die u hebt?’ vroeg hij. ‘Nee,’ antwoordde Isaï, ‘de jongste is er niet bij, die hoedt de schapen en de geiten.’ Toen zei Samuel tegen Isaï: ‘Laat hem hier komen. We beginnen niet aan de maaltijd voordat hij er is.’ Isaï liet hem halen. Het was een knappe jongen met rossig haar en sprekende ogen. En de Heer zei: ‘Hem moet je zalven. Hij is het.’ Samuel nam de hoorn met olie en zalfde hem te midden van zijn broers. Van toen af aan was David doordrongen van de geest van de Heer.

Misschien keek David ook wel enorm op naar zijn broers. David. Hij die eens begon als schaapherder. Hij die werd vergeten bij de maaltijd toen Samuël van God een nieuwe koning moest zalven onder de zonen van Isaï. Hij die niet eens werd uitgenodigd. David was zijn naam. Zijn broers keken op hem neer. Wie, David? Die hoedt de schapen. David… hij is niks. De jongste, ach… hij is maar een schaapherder.  

Als niemand ziet wat je doet

Herken je die stemmen in je eigen hoofd? Of misschien wel de stemmen van je omgeving? Kleinerende gedachtes… Luister er niet naar! God ziet je, ècht. Je bent van waarde! Hij die vergeten werd, geminacht om zijn functie, juist hem had God op het oog. Hij haalde hem achter de kudde vandaan en kreeg de taak om Gods volk te leiden. God zag David al voor hij gezalfd werd. David die trouw was aan zijn kudde. Een baan die in die tijd geen aanzien had. En toch, David was trouw. Trouw in het voor de mensen onbelangrijke. Maar voor God was het wel belangrijk wat hij deed. Hij zag hoe David terwijl niemand keek omzag naar zijn kudde. Trouw was in het kleine.

In Matteüs 25: 21 (NBV) lezen we: “Voortreffelijk, je bent een goede en betrouwbare dienaar. Omdat je betrouwbaar bent gebleken in het beheer van een klein bedrag, zal ik je over veel meer aanstellen.” Nu gaat het in deze gelijkenis over een man die op reis ging en die al het geld dat hij bezat aan zijn dienaren in beheer gaf, maar we weten dat het hier ten diepste gaat over God. God, Die zijn gaven en talenten uitdeelt aan de mensen hier op aarde. En in dit geval aan David. David was trouw aan datgene wat hem was toebedeeld, een kudde. Maar door deze trouw maakte God hem later herder over zíjn kudde, Gods volk. David werd gezalfd tot koning. God noemt hem zelf: een man naar zijn hart (Handelingen 13:22).  

Weet je gezien! 

Hoe zit het met jou? Herken je jezelf in David? Het gevoel dat je zo je best doet, maar dat er niemand is die je op waarde schat? Of dat je misschien zelfs wel klein denkt over jezelf en denkt: ‘Waar ben ik nu toe in staat?’
Dat je opkijkt naar andere mensen die in jouw ogen met veel meer talenten en vaardigheden zijn gezegend dan jij. Laat dit Bijbelgedeelte dan een bemoediging voor je zijn. Juist daar waar niemand je ziet, in de stilte van je woonkamer, in je straat of op het schoolplein, dat wat je daar doet, al is het klein, in Gods ogen is het groot. Daar komt de echtheid van je hart naar boven. Wees trouw. Denk niet dat wat jij doet niks voorstelt. De mens kijkt naar het uiterlijk maar de Heer kijkt naar het hart. Houd dus vol en weet dat alles waarde heeft! 

“Wat u ook doet, doe het van harte, alsof het voor de Heer is en niet voor de mensen, want u weet dat u van de Heer een erfenis als beloning zult ontvangen – uw meester is Christus!”
– Kolossenzen 3: 23-24 (NBV).

Aan de slag! 

* Herken jij je in David die de kudde weidt? Wat zou God vinden van jou? 
* Luister het liedHet zijn de dingen die je doet van Matthijn Buwalda 

Deel deze overdenking

  1. Arianne schreef:

    Dank je wel voor deze overdenking. Dit was nu met even wat ik nodig had!

  2. Renee schreef:

    Prachtig Ramona, bedankt! Goed om weer bij stil te staan.

  3. Laura schreef:

    Heel mooi geschreven en een prachtige gelijkenis heb je erbij genoemd!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap