Als Jezus volgen tranen kost

Als je christen bent, dan komt alles goed, hoe dan ook. Iemand zei het pas een keer tegen mij. Ik knikte beamend en vertelde hem dat het soms zó bevrijdend is. Dat het rust geeft, en vrede diep van binnen. Dat je mag weten dat je geborgen bent in de handen van je Vader. Dat je nooit alleen bent, maar dat Hij er altijd is. Maar, zei ik later, ik fluisterde het met brandende tranen in mijn ogen, het is soms zó moeilijk. Want wat als Jezus volgen niet alleen maar ‘halleluja’ is? Wat als Jezus volgen recht tegen je eigen hart en verlangens in gaat?  

Ik maakte het pas mee, meer dan ooit. Ik maakte het mee, dat Jezus volgen mij geen lach op mijn gezicht bezorgde. Ik maakte het mee, dat Jezus volgen mij tranen bracht, heel veel tranen. Ik maakte het mee, dat alle halleluja-liedjes mij gestolen konden worden.  

Ik maakte het mee én ik wist niet dat ‘Jezus volgen’ betekent: sterven.   

Sterven aan jezelf, sterven aan je eigen verlangens. 

Jezus zei het al tegen zijn leerlingen: ‘Wie achter Mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen en dagelijks zijn kruis op zich nemen en mij volgen. Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen; maar wie zijn leven verliet omwille van Mij, zal het behouden.’ (Lucas 9: 23-24, NBV) Jezus volgen betekent jezelf verloochenen. Je kan niet christen zijn en tegelijkertijd voor de wereld leven. Je kan niet christen zijn, en tegelijkertijd voor jezelf leven. Jezus spreekt heldere taal: als je achter Mij aan wil komen, moet je jezelf verloochen en dagelijks je kruis opnemen.  

Dagelijks je kruis opnemen  

Dagelijks je kruis opnemen. Ik vond het altijd een beetje zware taal. Je kan toch gewoon Jezus volgen, en christen zijn. Dat is toch prima? Maar wat als Jezus volgen je niets kost? Volg je dan werkelijk Jezus? Jezus volgen betekent sterven aan jezelf, sterven aan je eigen verlangens. Ik maakte het mee, dat Jezus volgen mij mijn verlangens kostte. Dat Jezus volgen niet de makkelijkste weg was, en nog steeds niet. Dat Jezus volgen betekent: je kruis opnemen. Elke dag.  

Mag ik het vragen: wat is jouw kruis? Wat vraagt Jezus jou achter te laten? Is het je eigen ik, is het je eigen hoogmoed? Jezus volgen gaat verder dan je aan bepaalde regels houden. Kijk naar de rijke jongeling. Jezus gaat verder. Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen; maar wie zijn leven verliest omwille van Mij, zal het behouden. (Lucas 9: 25, NBV)
Wanneer je je leven verliest omwille van Christus, zal je winst ontvangen. Je leven verliezen, sterven aan jezelf. Hoe zit het met jouw verlangens? Waar leef je voor, waar ben je druk mee?  

Ik hoop en bid dat Jezus volgen de hoogste prioriteit in je leven heeft. Werkelijk Jezus volgen. Niet alleen als het ons uitkomt, maar dag in dag uit. Ook als het betekent dat er keuzes moeten worden gemaakt. Ook, juist, als het betekent dat we onszelf moeten verloochen en ons kruis moeten opnemen. Dan is het alle dagen je ogen gericht op Christus.
Want wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar zichzelf verliest? (Lucas 9:25, NBV)  

Lieve vrouw, hoe je situatie ook is, en waar je ook druk mee bent in je leven. Ik hoop en bid dat je werkelijk Jezus volgt. Dat het je hart heeft veranderd, dat het je leven radicaal op z’n kop zet. Een ongelovige jongen vroeg pas aan mij of Jezus volgen radicaal is. Ja, vertelde ik hem met tranen in mijn ogen. Jezus volgen is radicaal, Jezus volgen betekent al je eigen verlangens op zij zetten en ruimte maken voor Jezus in je hart. Jezus volgen betekent soms recht tegen je eigen hart een keuze maken, omwille van Hem en omwille van je behoud.  

Aan de slag!  

Jezus volgen kost dus ook soms tranen. En Jezus volgen is soms niet alleen maar halleluja. Hoe mooi sommige liedjes ook kunnen zijn. Soms is Jezus volgen, alleen maar zeggen: Here’s my heart Lord, speak what is true. 
Jezus volgen kost strijd, strijd met je eigen vlees, met de zonden. Jezus zei het zijn leerlingen nadat Hij hen vertelde dat Hij moest gaan lijden. Jezus ging ons voor. Mag dát en mag Hij je troost zijn, in heel je leven. En mogen we alle dagen de ogen richten op Jezus en vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt.  

Nu wij door zo’n menigte geloofsgetuigen omringd zijn, moeten ook wij de last van de zonde, waarin we steeds weer verstrikt raken, van ons afwerpen en vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt. Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof: denkend aan de vreugde die voor hem in het verschiet lag, liet hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis. Hij hield stand en nam plaats aan de rechterzijde van de troon van God.
– Hebreeën 12: 1-2 (NBV).