Afgoderij in een christelijk jasje

15

okt

Christa Noteboom

Al ruim tien jaar werken wij met veel passie mee in Gods Koninkrijk. Ik vind het geweldig om mensen in aanraking te brengen met de liefde van God door zijn Zoon Jezus. Toch moet ik iets bekennen: ik ben erachter gekomen dat ik mij moest bekeren van afgoderij. Toen mijn vader op 58-jarige leeftijd overleed, ondanks onze gebeden om herstel, kwam ik in een geestelijke crisis terecht. Ik werkte door in Gods dienst, ging naar de kerk en las mijn Bijbel. Maar mijn vertrouwen in God was geknakt.

Afgoderij is dat je naast God, of in plaats van Hem, je vertrouwen op iets of iemand anders stelt. Als je dit oppervlakkig toe zou passen op mijn situatie, kun je zeggen dat mijn vader mijn afgod geworden was – en dan zou je er nog niet eens ver naast zitten. Hij was mijn rots in de branding en ik kon niet accepteren dat God hem uit mijn leven weggenomen had.

God als afgod

Toch is dat niet de afgoderij waar ik in deze inleiding op doel. Ik moest mij bekeren van God als mijn afgod. Hè? Hoe dan?

Oké, iets genuanceerder: ik had een beeld van God gemaakt dat niet klopte met de werkelijkheid. In een vorige blog schreef ik daar ook iets over. De God die ik diende, was een god die erop gericht was dat ik mij goed zou voelen. De God die liefde is, werd voor mij een liefelijke god met mijzelf in de hoofdrol. De barmhartige Vader uit de Bijbel zag ik als iemand, die gericht was op mijn persoonlijke ontwikkeling en er alles aan zou doen om te voorkomen dat zijn kind zou lijden.

In mijn getuigenis naar buiten toe was God Iemand die er voor je is in je moeilijkste tijd. Ik liep er tegenaan dat mensen die hun leven goed op orde hadden, geen behoefte hadden aan God. En ik begreep dat ook wel. Als je geen laag zelfbeeld hebt, geen trauma’s, geen midlifecrisis en geen doodsangst, dan heb je niet zoveel aan een God die wil bijdragen aan jouw welzijn. Het machtige verhaal van God, die zijn eigen reddingsplan verwezenlijkte door zijn eigen Zoon te geven, wordt voor hen op zijn mooist een inspirerend verhaal.

Beeldenstorm

Toen mijn vader stierf, viel dit afgodsbeeld aan diggelen. Ja, ik wist dat God alle dingen laat meewerken ten goede voor wie Hem liefhebben. Maar hoe kon ik mijn hemelse Vader vertrouwen, als Hij de dingen zo anders deed dan ik verwachtte? En hoe kon ik de God van mijn welzijn blijven dienen als Hij mij liet lijden? Het werd tijd om mijn Baäl te begraven en op zoek te gaan naar de echte God.

U heeft mij voor Uzelf gemaakt

Daarvoor moest ik een fundamentele les leren: life is not about me. Als God écht God is, dan draait het heelal niet om mij, maar om Hem. Als God liefde is, dan ben ik het meest in mijn element als mijn leven om zijn welbevinden draait – en mag ik er daarnaast op vertrouwen dat Hij in alles zal doen wat goed is. In Kolossenzen 1:15-17 (NBV) staat:

“Beeld van God, de onzichtbare, is hij (Jezus), eerstgeborene van heel de schepping: in hem is alles geschapen, alles in de hemel en alles op aarde, het zichtbare en het onzichtbare, vorsten en heersers, machten en krachten, alles is door hem en voor hem geschapen. Hij bestaat vóór alles en alles bestaat in hem.”

 Als het universum niet om mij draait, maar om hem, dan kan het gebeuren dat God in een geestelijke oorlog besluit dat satan mijn geloof mag uittesten, zoals bij Job. Of dat ik als een martelaar zal sterven, zoals het grootste deel van de apostelen die het Nieuwe Testament aan ons doorgegeven hebben.

Een fractie van de eeuwigheid

Leuk? Nee. Eng? Ja! Het vraagt vertrouwen dat God als God van liefde mijn leven én sterven overziet en dat ik veilig ben als Hij mijn leven op zijn manier leidt.

Het leven hier is maar een heel klein stukje van het eeuwige leven dat ik in Jezus gekregen heb. Soms is dat een pijnlijk stuk. Maar in eeuwigheidsperspectief is het vergelijkbaar met een kind, dat het bij de tandarts uitschreeuwt en denkt dat de pijn nooit ophoudt. Als het kind uit de tandartsenstoel opstaat en de pijn voorbij is, is het al snel vergeten hoe pijnlijk het was.

Zo zullen wij, als we opstaan aan de andere kant van de eeuwigheid, snel vergeten zijn hoe heftig het leven hier soms kon zijn. Daar is God Zelf, één en al liefde. Daar zullen alleen maar goede herinneringen gemaakt worden. En daar zullen we God in de ogen mogen kijken en eindelijk écht begrijpen Wie Hij is en waarom Hij de dingen doet zoals Hij ze doet.

Aan de slag!

– Om over na te denken: Heb jij misschien onbewust, net als ik, een eigen beeld van God gemaakt dat niet klopt met wat je in de Bijbel leest? Hoe kom je erachter Wie God écht is?
– Liever luisteren? Luister naar deze prachtige versie van ‘It’s all about You, Jesus’!
– Als je meer wilt lezen over dit onderwerp, raad ik je het boek ‘Christelijk heidendom & het Evangelie’ van ds. H. Poot aan. Deze blog is o.a. op de eerste hoofdstukken uit dit boek gebaseerd.

Deel deze overdenking

  1. Bep schreef:

    Goed stukje Christa! Ik leerde van mijn moeder dat je als Christen bereid moet zijn om te lijden en zelfs te sterven voor je geloof( het was in de tijd van Richard Wurmbrand e.a . achter het ijzeren gordijn) in ROM. 8:18 staat dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst wordt geopenbaard. Daar mogen we ons aan vast houden.

  2. Edith schreef:

    Heel herkenbaar bedankt voor het delen! Ik heb hier ook een poosje in gewandeld. Bracht veel teleurstelling en verwarring.
    Veel zegen!

  3. Martina schreef:

    Story of my life right now.
    The good thing is that God will guide us the right way without idols.
    Thanks for sharing your thoughts.

  4. Sara schreef:

    Herkenbaar! Wat ik lastig vind is dat het in veel kerken ook wel op zo’n manier wordt gebracht…
    Heb je het moeilijk? God is er voor je.
    Ben je verdrietig? God is er voor je.
    Alsof God alleen iets voor je kan betekenen als het niet goed met je gaat of als je ergens mee zit.
    En alsof het er alleen maar om gaat dat God iets voor ons kan/moet doen, terwijl het erom gaat wat wij voor God kunnen en willen doen.

  5. Marjan de Mooy schreef:

    Dank je wel. Dit is wat ik steeds meer herken, ook in behoudende kringen wordt God steeds meer gezien als een lieve opa in de hemel die blij is als het goed met ons gaat. We vergeten dat Hij heilig, heilig, heilig is en dat wij geen idee hebben van Zijn wegen en gedachten. Wel heel moeilijk om op deze God te vertrouwen, maar nooit beschaamd uitgekomen!

  6. Anja schreef:

    Heel mooi dat je dit schrijft.
    Iets om over na te denken.
    Bedankt

  7. Femke schreef:

    Al 3 keer deze blog gelezen vandaag en raakt me telkens weer..
    Een zeer waardevolle spiegel ♥️

  8. Renske schreef:

    Prachtblog én eye-opener! Dankjewel voor je eerlijkheid 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap