Aanmoedigers gezocht! – over anderen en jezelf aanmoedigen

25

mrt

Sanne van Heukelum

We hebben mensen in ons leven nodigen die ons aanmoedigen. Die op momenten dat we het zelf niet meer zien, ons vertellen dat we het wel kunnen, ons moed geven en ons helpen het doel voor ogen te zien. Als deel van een kerk zit je al op een goede plek om deze aanmoedigers om je heen te verzamelen en een aanmoediger voor anderen te zijn. We hebben elkaar nodig om door het leven heen te komen.

Ken je dat duiveltje op je schouder? Die zegt ‘je kan dit niet’ of ‘dit lukt je nooit’. Vast wel. We hebben allemaal wel momenten dat we er doorheen zitten, dat we niet meer weten hoe we verder kunnen gaan. Dat we ons afvragen ‘hoe dan?’

Ik kan me zo voorstellen dat voetballers dat ook wel eens hebben. Tijdens een wedstrijd, als het team flink achter staat, dat ze de moed laten zakken. Gelukkig zijn dan daar de trouwe supporters aan de zijlijn die juichen voor hun team (als corona het toelaat). De supporters hebben eerdere successen gezien, ze weten waar het team toe in staat is, en juichen ‘jullie kunnen dit’. Zie je het al voor je? Dat is motiverend. Dat helpt om door te gaan en tegen het duiveltje in te gaan.

Psalm 121

Ik las laatst Psalm 121:

‘Ik kijk omhoog naar de bergen, van waar komt mijn hulp. Mijn hulp komt van de HEER die aarde en hemel gemaakt heeft.’
– Psalm 121:1-2 (NBV)

Een prachtige psalm. In tijden dat je er doorheen zit, als je naar de berg kijkt en denkt ‘ik kom nooit bovenaan’, die je herinnert dat God met je mee gaat.

Het mooie over deze psalm leerde ik pasgeleden. Bovenaan de tekst staat ‘een pelgrimslied’. Het was een lied dat de Israëlieten zongen als ze van hun eigen woonplaats naar Jeruzalem gingen. Jeruzalem, dat letterlijk op de berg lag, waar ze dagenlang naar toe moesten reizen. Ik kan me goed voorstellen dat er mensen waren die naar boven keken, en dachten ‘ik red dit niet, ik kom nooit boven’. En dan waren er een heleboel mensen om die persoon heen, die zongen ‘de hulp komt van de Heer’. Ik zie de groep al voor me: elkaar motiverend, elkaar sterkend.

Het is net als de avondvierdaagse van vroeger (of misschien nu met je kinderen ;)). De avondvierdaagse loop je met een hele groep, en dat is veel leuker dan in je eentje. Maar in je eentje is het ook veel zwaarder: er zijn geen mensen om je heen die je meeslepen, op momenten dat jij er even doorheen zit. Er zijn geen aanmoedigers langs de lijn die juichen en zeggen dat je het kan. Juist door de mensen om je heen, kom je verder. Ze helpen je door je moed in te praten, door je te herinneren aan het doel.

Kerk

Waar vind je deze aanmoedigers? In de kerk! Het is zo goed om deel te zijn van een kerk. Mensen die om je heen staan, die zelfs letterlijk tijdens de dienst achter je staan en zingen ‘prijs God’, ‘wat kan mij gebeuren’. Die op zondag achter je staan en zingen ‘mijn hulp komt van God’. Een hele groep met mensen die je goed of nauwelijks kennen, maar die weten ‘jij kan dit’.

Zelf aanmoedigen

Ook kan jij zelf een aanmoediger zijn. Jouw woorden kunnen iemand anders helpen om weer door te gaan. Samen lopen we allemaal de wedloop van het leven, samen moeten we allemaal dingen bereiken. Iedereen maakt moeilijke dingen mee. Wie kan jij vandaag aanmoedigen om vol te houden? Ken je iemand die het nu zwaar heeft? Stuur een extra berichtje, ga langs voor een kop koffie, of doe wat in jouw macht ligt om iemand te motiveren om vol te houden. Samen doen we dit. We hebben elkaar nodig.

Aan de slag!

Heb je nog geen kerk in de woonplaats waar je woont? Ga op zoek! Vraag in de Zij lacht community naar een kerk. Vraag aan vrienden/familie tips. Ga op zoek naar een groep christenen die om je heen staan en jouw aanmoedigen en aansterken op momenten dat jij je afvraagt ‘God waar bent u?’

Naar: Cees van Harten | Hoe dan? Doe dan! | Mozaiek – YouTube

Deel deze overdenking

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap