3 dingen waartoe Psalm 122 jou oproept

In de afgelopen tijd was het lastig om naar een fysieke kerkdienst te gaan. Ik was altijd blij als we ons konden opgeven om naar de kerk te gaan, want elke zondag naar zo’n beeldscherm kijken, dat werkte toch niet helemaal goed met veel afleiding thuis. Ik merkte dat ik er ook echt naar verlangde om weer naar Gods huis te gaan, dat er een bepaalde vreugde was als we er weer naar onderweg mochten. Het deed mij denken aan Psalm 122, waar de Israëlieten op weg naar Jeruzalem ook verblijd waren, omdat ze weer naar Gods huis mochten gaan. Wat laat deze Psalm nog meer zien?

1. Ga je ook naar Gods huis?

De psalm begint met een vrolijke tekst. De Israëlieten waren op pelgrimsreis naar Jeruzalem. De stad waar alles begonnen is, waar ze veel herinneringen hebben, ook toen David koning was. Daar waar de tempel stond. Daarom heeft de stad ook zoveel betekenis voor hen. Ze zijn blij wanneer ze er eindelijk weer heen mogen, ze roepen ook anderen ertoe op om met hen mee te gaan:

‘Een pelgrimslied, van David. Ik ben verblijd, wanneer zij tegen mij zeggen: Wij zullen naar het huis van de HEERE gaan!’
– Psalm 122:1, HSV

Zijn wij ook zo blij als we weer naar de kerk kunnen? Voor de Israëlieten was dit een hele onderneming, ze waren dagenlang onderweg aangezien ze alles lopend moesten doen. Toch wilden ze gaan, want het betekende veel voor hen. Sterker nog, in de tijd van de tempel waren er niet meerdere plekken waar de Israëlieten God konden ontmoeten. Alleen in die tempel in Jeruzalem konden ze God ontmoeten. Dat ze alleen dáár God konden ontmoeten is ook een voorbeeld dat een tempel anders is dan onze kerk tegenwoordig, wij kunnen namelijk naar verschillende plekken toe. Maar we zien hier wel veel toewijding van de Israëlieten, waar we denk ik wat van kunnen leren. 

Wij kunnen misschien wel elke zondag naar de kerk toe, dichtbij huis. Doen we dat ook met zoveel vreugde, of laten we het er snel bij in schieten en slaan we een keertje over? De kerk is dé plek om God te ontmoeten en te aanbidden, om andere medegelovigen te spreken en om rust te vinden. Daarom is het ook fijn, vind ik, om naar de kerk te gaan. Waar ik het vroeger misschien wel als ‘moeten’ zag, is dat nu helemaal anders.

2. Loof God

In verzen 2-5 van de psalm lezen we over God loven. De Israëlieten waren zo blij om weer naar Jeruzalem te mogen gaan. Ze voelden zich ook verbonden met elkaar, vanuit alle hoeken van het land kwamen ze allemaal naar Jeruzalem toe. Dat gevoel van saamhorigheid maakt ook dat ze God kunnen loven om wie Hij is en wat Hij gedaan heeft. Het huis van God is voor hen ook dé plek om God samen te loven. Wij kunnen God loven in onze eigen huizen, maar wanneer we dat samendoen in een kerk met andere gelovigen heeft dat iets prachtigs!

3. Bid mee

Als laatste spreekt de psalm over bidden. Bidden voor vrede in de stad Jeruzalem, bidden voor de mensen die erheen gaan (zie verzen 6-9). Wat is het mooi om voor je eigen stad of kerk te bidden, zeker in deze tijd! Om juist die mensen die je misschien al een poosje niet gezien hebt bij God te brengen, hen te zegenen met de vrede van God. Zo blijf je op een bepaalde manier toch nog verbonden met ze, doormiddel van gebed.

‘Omwille van mijn broeders en mijn vrienden spreek ik nu: Vrede zij in u!’
– Psalm 122:8, HSV

Wanneer je deze psalm helemaal leest, dan springt het enthousiasme en de liefde voor Gods huis van de pagina’s af. Ik hoop dat je ook iets van die vreugde mag proeven, als je de volgende keer naar de kerk mag gaan. Dat je weer verlangend uit mag zien naar de volgende keer wanneer je weer naar Gods huis mag gaan.

Aan de slag!

• Ga eens bij jezelf na, ga jij graag naar de kerk? Waarom wel of niet?
• Bid om vrede voor Jeruzalem, je eigen stad, je eigen kerk, dat er zegen en vrede ervaren mag worden.

–

Naar: Hoofdstuk voor Hoofdstuk door de Bijbel, geschreven door Warren W. Wiersbe.