De tweeling Adam en Eva

11

mei

Emilia

Voor de verandering beginnen we met een opdracht. Beeld je, terwijl je dit leest, eens de volgende situatie in. Bedenk eens dat je in het midden staat van een mooie omgeving. Hoe die omgeving eruit ziet, is helemaal aan jou. Bedenk je dat in de omgeving een hele grote boom staat. Een appelboom, een notenboom, een mangoboom? Het is aan jou. Staat de boom dichtbij of zie je hem in de verte? Is het een boom in de woestijn, in de stad of in de rimboe? Onder de boom zie je iemand zitten. Het is Jezus. Je bent helemaal alleen met Hem. Je loopt er heen. Verbeeld je of het ver lopen is. Kun je Hem bereiken of moet je er veel moeite voor doen? Je loopt naar Jezus toe, Hij kijkt op en daar sta je.

Door de jaren heen heb ik aardig wat uitgespookt. Over het algemeen heb ik mijn oude ik achter mij gelaten en ben ik met mijn nieuwe leven verder gegaan. Mijn persoonlijkheid is niet veranderd. In tegenstelling tot mijn gedrag, dat wel het een en ander aan veranderingen ondergaan heeft. Er is nooit een duidelijk punt geweest waarop ik dacht ‘vanaf nu begin ik mijn nieuwe leven’. Nee. Wél is er ergens een start geweest. Dat was het moment dat ik een keuze voor de Heer heb gemaakt. Ik had gebeden of Hij mijn Heer wilde zijn en in mijn hart wilde komen wonen. Ik vroeg vergeving voor mijn zonden en wil tot op heden de wil van de Vader doen. Vanaf dat moment wist ik niet wie Jezus voor mij was, maar ik gaf Hem toestemming om mij te laten zien wie Hij, Zijn Vader en de Heilige Geest daadwerkelijk zijn.

Voorheen zocht ik elk weekend manieren om de kerk op zondag te ontlopen. Dus zaterdagavond ging ik uit en omdat ik niet alleen naar huis mocht fietsen, bleef ik bij een vriendin slapen die dichtbij de discotheek woonde. De kerk waar ik met mijn ouders en broers heen ging was niet zo heel groot. Elke zondag zaten er ongeveer 200 mensen in de gemeente. Ook waren het toen nog twee diensten. De eerste dienst was nog wel te doen als kind, maar de tweede… Ik kan mij nog heel goed herinneren dat mijn tweelingbroertje en ik hadden besloten in de pauze naar huis te lopen (wat slechts de straat uitlopen was). We waren net tien minuten thuis. Mijn tweelingbroertje ging naar zijn kamer zijn ding doen en ik bleef beneden op de bank hangen totdat de telefoon ging. Het nummer herkende ik niet, dan maar opnemen en kijken wie het is. Het was mijn vader die ons het bevel gaf om maar dan ook echt heel snel weer terug naar de gemeente te komen. Hoe konden we! En als we dat niet deden, zouden we in de problemen zitten. Lang verhaal kort, mijn tweelingbroertje en ik zijn niet naar de gemeente teruggegaan en hebben ons de hele dag opgesloten in onze kamer. Bang om ook maar een blik van mijn vader te ontvangen, die uiteindelijk zei dat hij teleurgesteld en verdrietig was. Het gevoel dat loskomt wanneer mijn vader zegt dat hij teleurgesteld in mij is, is niet te beschrijven. Het voelt bij mij een beetje als falen, maar dan nog erger. Oh, wat vond ik het erg dat ik mijn vader had teleurgesteld! Ik wilde hem weer gehoorzamen, want ik houd van mijn vader en ik wil niet dat hij verdrietig is!

Toen hoorden ze de stem van de Heer God, die door de tuin wandelde in de avondwind. Haastig verstopten de man en zijn vrouw zich voor de Heer. Ze verborgen zich tussen de bomen van de tuin. Maar de Heer God riep Adam en zei:”Waar zit je?” Adam antwoordde: “Toen ik uw stem in de tuin hoorde, werd ik bang. Want ik ben naakt. Daarom heb ik me verstopt.” De Heer zei: “Wie heeft jou verteld dat je naakt bent?
(Genesis 3:8-11)

Adam en Eva kon je ons noemen, werkelijk waar. Ik kan mij niet goed meer indenken wie dit plan had bedacht, maar geheid dat ik het was. In het bovenstaande Bijbelgedeelte verstopten Adam en Eva zich ook, nadat zij iets verkeerds hadden gedaan. Ná het eten van de verboden vrucht zagen ze dat ze naakt waren. Ze schaamde zich en verborgen zich. En de Heer vraagt vervolgens, Wie heeft jou verteld dat je naakt bent? Was het niet zo dat zij al naakt waren vóór zij die vrucht aten?

Als ik denk aan mijn eigen leven en aan de dingen die ik verkeerd heb gedaan, heb ik vaak genoeg momenten gehad dat ik mij wilde verschuilen voor mijn Vader. Want dan zou Hij zien dat ik een leugenaar ben of een iemand die naar de verkeerde dingen zoekt op internet. Toen ik mij inbeeldde om naar Jezus onder de boom te lopen, was de weg erg lang. Ik zag Hem voor mij, onder een boom, maar die boom stond zo ver. Het kostte mij zoveel moeite om naar die boom toe te lopen en ik durfde Jezus, God zelf vervolgens niet aan te kijken. Ik werd bang, want ik ben een zondaar. Wie heeft jou verteld dat je een zondaar bent? Ja, dat is toch zo?! Ik doe verkeerde dingen, dat maakt mij een zondaar!

Maar toen kreeg ik het besef: voor God maakt het niet uit wat ik verkeerd heb gedaan. Voor een lange tijd stond de zonde tussen God en de mensen. Het was een groot probleem. Maar God heeft het eens en voor altijd opgelost door Jezus Christus naar de aarde te sturen om voor al onze zonden te sterven. Voor mijn zonden. Voor jouw zonden. Het is genade, niet omdat wij het verdienen, maar omdat Hij ons liefheeft!

Steeds meer zag ik en zié ik, wie God echt is. Ik besef steeds meer dat de ogen van Jezus niets anders dan onvoorwaardelijke liefde kunnen uitstralen. Voor God maakt het niet uit wat ik verkeerd heb gedaan. Wel weet Hij wat het beste voor mij is, leven als mensen die bij het Licht horen (Efeze 5). God wil mij, God wil jóu en alles wat daarbij hoort! Hij wil ons iets laten zien en uiteindelijk meenemen naar die plek die Hij voor ons bereid heeft. En ik, ik wil niet anders dan ervoor zorgen dat Hij niet verdrietig hoeft te zijn. Nog steeds doe ik dingen die Zijn hart bedroeven, maar beetje bij beetje wil ik mij afkeren van wat ík wil en Hem ruimte geven voor hetgeen dat Hij wil van mij en wat Hij wil laten zien. Ik wil leven als een nieuw schepsel!

Aan de slag!
In deze tijd kunnen we zo afgeleid zijn door onze aardse identiteit. Op momenten houdt dat ons zelfs van de Heer af. Wat zijn dingen die jou afgelopen tijd van God af hebben gehouden? Ben jij je daarvan bewust? Heb je weleens Gods onvoorwaardelijke liefde ervaren? Zou je Gods onvoorwaardelijke liefde willen ervaren? Bid dan met mij mee!

Lieve Vader, dank U wel dat U trouw bleef. Dat U bij mij bleef op de momenten dat ik afdwaalde. Heer, het is onbegrijpelijk hoe liefdevol U kijkt en blijft naar de mens, naar mij. Heer, wilt U mijn zonden vergeven en vergeven dat ik U heb bedroefd? Vader, ik vertrouw dat U het beste met mij voor heeft. U kent mij door en door, want U heeft mij geweven in de moederschoot. Heer, vandaag leg ik mijn verlangens bij U neer en wil ik vervuld worden met hetgeen dat U verlangt. Niet mijn, maar Uw wil geschiede! Heer, geef mij het verlangen om U niet meer te bedroeven. Laat mij zien, wie ik in Uw ogen ben en wat u voor mij bedoeld heeft. Dat bid ik, niet omdat ik het verdien, maar om Jezus’ wil alleen. Amen.

Beantwoord de bovenstaande vragen voor jezelf en praat mee op het Facebookforum! Ben je nog geen lid? Lid worden kan hier.

Deel deze overdenking

  1. Thirza schreef:

    Mooi!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap