De uitdaging

PLONS. Daar ging m’n telefoon, in al z’n volle glorie zo hups de WC in. Ja, echt waar. “Hoe dan?” denk je misschien, nou geen idee. Het was zo’n moment waarop je iets probeert vast te grijpen, maar het langzaam aan toch verder naar beneden valt, terwijl jij hysterisch met je armen loopt te zwaaien. Ik, schreeuwend op de WC: “neeee”. Dus meteen de telefoon uitgezet en in een bak met rijst gelegd. En toen begon het: een periode zonder telefoon. En dat was nog best een uitdaging, want ik had constant het gevoel dat de wereld aan me voorbij ging, omdat ik nergens meer van op de hoogte was. Hoe dat verder ging? Lees maar mee..  

Het is niet dat ik niet zonder telefoon kan, hoor, maar tjonge het viel me toch vies tegen. Je bent namelijk gewoon niet bereikbaar. Ik doe werkelijk alles met mijn telefoon maar dat kon nu niet. Ik had constant het gevoel dat ik m’n social media moest checken. Gek hè, die drang om dat zo vaak op een dag te doen? Eigenlijk heb ik dus de hele dag de drang om met iedereen te communiceren en bereikbaar te zijn. Maar heeft het me ook nog goede dingen gebracht? Heel eerlijk? Ja.

Ik zal je uitleggen waarom. “Je weet pas hoeveel waarde iets heeft als je het even niet meer hebt”. En blijkbaar heeft mijn telefoon een onschatbare waarde, maar dit is toch gek? Dat ik zo gehecht kan zijn aan social media, iets virtueels? Toch ontstond er ook een soort rust: ik had geen telefoon dus ik kón ook niks doen. Toen verdween ook die drang en kon ik rustig en meer bezig zijn met God.

Net zo graag als ik de hele dag communiceer met iedereen, zo wil Hij ook de hele dag met mij communiceren. En dat vond ik best confronterend. Dat ik dus maar zo’n kleine gedeelte van de dag bezig was met God en zo’n groot gedeelte bezig was met social media. Die dag daarna kreeg mijn hoofd ruimte en rust voor dingen die ik anders nooit deed. Ik kreeg de rust om met Hem te zijn en niet die onrust. En weet je wat het gekke van dit alles is? Hij heeft het communiceren bedacht.

Hij is de Bedenker én de Bron, dat begon al bij Adam en Eva. Ik denk alleen dat wij als mensen dat best uit de hand hebben laten lopen. Want zeg nou eerlijk: hoe vaak kies je niet voor contact via je telefoon dan fysiek contact met een vriend of vriendin? Communicatie kan tot zegen zijn, maar kan ook zeker een negatieve uitwerking hebben.

Kijk maar naar Adam en Eva: in het paradijs was alle communicatie liefdevol en puur. Het is tot zegen en tot eer van God. Toch gaat het mis door een communicatiefout in het paradijs, Adam en Eva worden verleid door de slang. Zelfs Adam en Eva werden dus verleid tot iets negatiefs door communicatie van buitenaf, iets wat niet van God afkomstig was. Communicatie heeft dus hele mooie kanten, maar kan ook mindere kanten hebben en dat merken wij in het dagelijks leven uiteraard ook. Kijk maar eens om je heen, naar de politiek, naar alles wat er nu gebeurt in de wereld. Hoe vaak ontstaat er wel niet ruzie door verkeerde communicatie?

Laten wij ons bovenal focussen op de mooie kanten, want hé, hoeveel moois kun je wel niet bereiken met goede communicatie? Je kan iemand vertellen hoeveel je van diegene houdt, je kan iemand een hart onder de riem steken door een gesprek, maar het allermooiste is ook dat je voor communicatie met Hem helemaal niets nodig hebt. Het enige wat Hij van jou verlangt, is dat jij je hart openlegt voor Hem, dat je met Hem communiceert en dat Hij op één staat.

Aan de slag!

Het is goed om eens te kijken of er tussen social media, de échte wereld én (het allerbelangrijkste) de communicatie met God een goede balans is. Wat staat er nu op één? Wat zou er op één moeten staan? Ik daag je uit om in de komende drie weken je telefoon eens 24 uur uit te zetten op social media-gebied.  Probeer die dag eens extra met God bezig te zijn. Heb je dit op 31 mei nog niet gedaan? Ga dan eens bij jezelf na waarom niet. Is het omdat je denkt dat je niet zonder kan? Hecht je misschien teveel waarde aan social media? Staat Hij bij jou écht op één? Deze tekst wil ik je nog meegeven:

Ga naar de Heer en vraag Hem om Zijn kracht. Verlang er altijd naar om dicht bij Hem te zijn.
(1 Kronieken 16:11)