Roemen in zwakheid – God heeft mijn stille tijd niet nodig

In mijn tienerjaren begon ik met het houden van ‘stille tijd’. Ik probeerde verschillende werkvormen om mijn relatie met God op te bouwen. Het lukte op een gegeven moment om iedere werkdag uit school een halfuurtje tijd met God te nemen. Stiekem was ik best trots. Al snel bleek echter dat zo’n ritme niet altijd makkelijk is vol te houden. Hoe meer dagen ik mijn tijd met God liet schieten, hoe onzekerder ik werd. Ik had namelijk het idee dat God mij beter kon gebruiken als ik meer stille tijd had. Is dat voor jou herkenbaar? De les van Paulus over roemen in zwakheid gaf me daarin rust. Ik wil je in deze overdenking meenemen in dit roemen in zwakheid. Stille tijd is tenslotte erg goed en belangrijk. Toch heeft God het niet nodig om door ons heen te werken. 

En opdat ik mij door het allesovertreffende karakter van de openbaringen niet zou verheffen, is mij een doorn in het vlees gegeven, een engel van de satan, om mij met vuisten te slaan, opdat ik mij niet zou verheffen. Hierover heb ik de Heere driemaal gesmeekt dat hij van mij weg zou gaan. Maar Hij heeft tegen mij gezegd: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Daarom zal ik veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij komt wonen. 
– 2 Korinthe 12:7-9 (HSV). 

De doorn 

Paulus schreef in een brief aan de gemeente in Korinthe over een doorn in zijn vlees. Theologen zijn het er niet over eens wat Paulus precies bedoelde. Mogelijkheden zijn bijvoorbeeld ziekte in zijn lichaam of vervolging van hem als christen. Het is in ieder geval duidelijk dat er iets van de vijand was dat Paulus dwarszat. Hij ervoer lichamelijke, emotionele of geestelijke pijn.  

Daarnaast schreef Paulus dat hij God smeekte om het weg te halen. Het Griekse woord voor ‘smeken’ betekent ook dat je iemand dichtbij roept of dat je je op iemand beroept. De apostel had al zijn vertrouwen gelegd in zijn hemelse Vader. Zo hoopte hij te kunnen roemen in zwakheid. Hij wist dat God de oorzaak van de pijn en de zwakte kon weghalen.  

God doet aan roemen in zwakheid 

Helaas pindakaas… de doorn weghalen was niet de reactie die God gaf op Paulus’ gebeden. De negatieve dingen van de vijand kunnen door God gebruikt worden tot zijn eer. God gebruikte deze pijn bij Paulus om ons te leren dat de mens zelf niet sterk hoeft te zijn. Sterker nog: onze zwakheid is voor God een mooie uitkomst. Dat is hét moment dat Gods kracht nodig is. Elke situatie waarin jij je voelt alsof je het niet aan kan, is een gelegenheid om God uit te nodigen. Zijn kracht wordt ons juist gegeven als wij het niet verdienen. Het is genade. In onze moeite kan God roemen in zwakheid.  

Ook wij kunnen roemen in zwakheid 

We lezen in het tweede deel van vers 9 dat Paulus het antwoord van God heeft geaccepteerd. Hij heeft ontdekt dat onze zwakte echte overwinning geeft. De mens kan pas echt roemen in zwakheid. Als wij ervaren dat we het zelf niet meer kunnen, komt namelijk het moment dat we God de ruimte geven om te werken. Vaak proberen we het tot die tijd uit eigen kracht.  

Ik ervoer het met mijn ‘stille tijd-zwakte’. Waar ik dacht dat ik tekortschoot, moest ik God uitnodigen om door mij heen te werken. Ik heb Gods kracht toen daadwerkelijk gezien! In gebed gaf ik toe dat ik zwak was. Mijn relatie met God was niet perfect. Ik vroeg God of Hij mij desondanks wilde gebruiken. In een paar weken tijd vroegen meerdere klasgenoten mij opeens naar wat ik dan eigenlijk deed in de kerk. Daaruit vloeiden mooie gesprekken over het geloof. Ik kon roemen in zwakheid. Of eigenlijk óndanks mijn zwakheid, omdat God sterk is. Dat gaf mij een veel sterkere basis en motivatie om mijn relatie met God op te bouwen. 

Op het moment dat altijd alles goed zou gaan, kunnen we hoogmoedig worden, wat kan resulteren in het idee dat we God niet nodig hebben. 

Aan de slag! 

Heb je het verlangen om je tijd met God te vermeerderen of te verbeteren? Dan wil ik je uitdagen om daar vandaag mee te beginnen, maar wel in kleine stapjes. Het vormen van een nieuwe gewoonte kost namelijk tijd. Ook je hersenen hebben daar simpelweg de tijd voor nodig!
Begin klein: iedere dag 10 minuten bijbellezen kan al een grote stap zijn.  

Probeer daarnaast verschillende werkvormen uit. Voor de ene persoon is het fijn om iedere dag gewoon zelf de Bijbel te lezen, terwijl iemand anders gebaat is bij een dagboekje die daarbij helpt. Misschien kan jij je wel beter concentreren als je je stille tijd houdt in de natuur. Zie stille tijd niet als een van de punten op je to do list. Het is quality-time met je Maker. En zoals tussen mensen onderling, is de relatie met God bij iedereen net anders.