Voor veel mensen is Psalm 23 een van de favoriete psalmen. In deze psalm wordt bezongen hoe God ons leidt naar groene weiden. Vervolgens zingt David over de weg die hij gaat. Waar hij ook heen gaat, God is bij hem. De Heer nodigt David uit om aan tafel te komen zitten bij Hem, ongeacht de strijd waarin hij zich bevindt. Psalm 23 is geschreven in het midden van een heftige periode van Davids leven. Vandaag kijken we naar de betekenis van Psalm 23, en wat wij van David kunnen leren. Hoe kan het dan dat David toch zo zingt over de Heer? Hoe kan hij spreken over groene weiden, kracht en vrede terwijl hij naar de woestijn is gevlucht?
Hij laat mij rusten in groene weiden
En voert mij naar vredig water,
Hij geeft mij nieuwe kracht
En leidt mij langs veilige paden
Tot eer van zijn naam.
– Psalm 23: 2-3 (NBV)
Hoe groen zijn groene weiden?
Het klinkt zo mooi. God die je naar groene weiden leidt. Toch ervaren heel veel mensen dit niet zo. Helaas betekent het niet dat wanneer je christen bent, je hele leven dan over rozen gaat. Dat je een schaapje bent die in een oneindig groot groen Hollands grasveld kan grazen. Een kalm slootje ertussendoor. David kwam niet uit Nederland en zal dus niet hebben gedacht aan onze mooie, boeren weilanden toen hij een lied schreef over ‘groene weiden’. Een groene weide in het oude Israël heeft er waarschijnlijk meer uitgezien als een stuk woestijn met een paar plukken woestijngras. De herders in deze woestijnregio’s leidden hun kuddes steeds van weide naar weide. Zij zorgden ervoor dat hun schapen precies genoeg hadden aan het gras en daarna was het tijd om weer door te gaan.
Van weide naar weide
God wil ook jou van weide naar weide leiden. Hij voorziet in precies genoeg, niet te veel en niet te weinig. Dit is geen onbekend verschijnsel in de Bijbel. Denk bijvoorbeeld aan het volk van Israël in Exodus. God heeft het volk uit Egypte weggeleid. Wanneer het volk in de woestijn is, vragen zij aan God waarom Hij hen heeft weggeleid uit Egypte om hen te laten verhongeren. Zijn antwoord is dat hij zal voorzien. Het regent hemels voedsel, manna. De Israëlieten mogen niet meer, en niet minder, manna verzamelen dan ze nodig hebben. Behalve op de dag voordat ze rust moeten houden. Hieruit zou je af kunnen leiden dat God niet minder én niet meer geeft dan wij nodig hebben.
Vredig water
Niet alleen worden we voorzien van voedsel volgens de psalmist. In Psalm 23 wordt ook geschreven over vredig water. In de Statenvertaling staat: ‘Hij voert mij zachtjes aan zeer stille wateren.’ Dit klinkt misschien een beetje gek als je ook gewend bent om in de Bijbel vooral ‘levend water’ tegen te komen. Levend water is toch niet stil? Stilstaand water gaat bederven en is niet drinkbaar. Ik geloof dat de psalmist spreekt over water dat we kunnen drinken. Hierdoor moet het dus gaan om een bron of een zacht stromende beek. God geeft ons levend water, maar geen kolkende rivier. Zachtjes leidt hij ons, niet geforceerd. Hij duwt ons niet, hij nodigt ons uit. Zo kun je Gods stem steeds herkennen: een uitnodiging om tot rust te komen bij Hem, de bron.
Staat jouw water stil?
Waar komt jouw water vandaan? Naar welk water leidt God jou? Ik geloof dat het goed is om te blijven putten uit de bron van eeuwig levend water, Jezus en het Woord. Gods liefde spoort ons aan om in beweging te komen. Ons niet neer te leggen, maar op weg te gaan op de weg die Hij leidt. Van groene weide naar groene weide. Om steeds weer zachtjes geleid te worden naar de Bron. Psalm 23 is een psalm van rust. We mogen tot rust komen, omdat God ons leidt. Hij voorziet ons van het eten dat we nodig hebben, en geeft ons niet te veel en niet te weinig. Vanuit die rust en vrede mogen we leven in zijn aanwezigheid.
Aan de slag!
– Luister naar een moderne uitvoering van Psalm 23 door Shane & Shane.
– Schrijf de vragen die je hebt over de psalm op, en leg deze bij God neer. Geloof jij dat God je zal leiden naar groene weiden? Durf je met Hem in relatie te staan en aan tafel te zitten in de strijd van je leven?
–
Deze blog is geschreven door oud-schrijfster Nienke Kruit-Alblas.