Dansen op vergeetmuziek

Als ik eerlijk ben, heb ik vandaag totaal geen inspiratie voor het schrijven van een overdenking. Dus ik bekijk filmpjes op YouTube (uitstelgedrag, oeps) en stuit op een videoclip van het programma ‘Liefde voor muziek’. Stef Bos zingt. Nieuwsgierig luister ik. De beat van het lied ‘Vergeetmuziek’ is hard en eentonig – niet mijn smaak. Maar de woorden raken me. Onverwachts.

Stef zingt:

Ik zie jou dansen op vergeetmuziek
Om te vergeten wat je voelt of ziet
Je volgt de bassdrum op de eerste beat

Maar je ziet mij niet
En ik denk aan jou
Ik zoek naar jou
Ik sta voor jou
Maar je ziet me niet

Ik dans voor jou
Ik val voor jou
Ik kijk naar jou
Maar je ziet me niet
Want jij danst met jezelf

En met je ogen dicht
Op vergeetmuziek

Vergeten

Soms zou ik het willen vergeten – dat mijn zieke moeder bijna sterft, dat ze niet bij mijn trouwdag zal zijn, en dat ik haar laatste verjaardag op aarde heb gevierd.

Soms zou ik het willen vergeten – de ogen van het klasgenootje die me minachtend hebben aangekeken, haar stem die me zei dat ik raar was, en hoe die woorden me meer deden dan ik wilde toegeven.

Soms zou ik het willen vergeten – dat de wereld waarin ik leef wanhopig is, vol oorlog en dat het kwaad ook in mijzelf zit.

En jij? Wie of wat zou jij willen vergeten?

Vergeetmuziek

Wees eens eerlijk, dansen we allemaal niet op vergeetmuziek?

Je harkt geld bij elkaar en koopt mooie slingers voor in huis om de stilte te verdrijven. Je draagt mooie kleren zodat de leegte in je ogen niet te zien is. Je kijkt ‘s avonds series op Netflix en ‘s morgens slik je paracetamol om je beter te voelen. Je koopt een camper, reist de wereld rond – altijd onderweg, voortdurend op de vlucht. Waarom?

Stef Bos zingt: Om te vergeten dat we leven als mieren zonder hoop.

Misschien is dat wel waar. Misschien maken we ten diepste dáárom wel Instagram accounts aan, zodat we ons toch nog enigszins belangrijk voelen. We willen vergeten dat we mieren zijn. Vergeten dat we stof zijn. Vergeten dat we in zonde ontvangen en geboren zijn.

Zie je Mij?

Maar terwijl je danst op de vergeetmuziek… – Luister! Een stem!

Ik denk aan jou

“…Ik zal u niet vergeten.”
– Jesaja 49:15 – (HSV)

Ik zoek naar jou

“…Waar bent u?”
– Genesis 3:9- (HSV)

Ik sta vóór jou

“Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop”
– Openbaring 3:20 (HSV)

Maar je ziet me niet.

“Tegen het volk dat Mijn Naam niet aanriep, heb ik gezegd: Zie, hier ben Ik, zie, hier ben Ik.”
– Jesaja 65:1 – (HSV)

Lieve jij

Lieve jij, die probeert om te vergeten. Te vergeten de stemmen die jou zeer hebben gedaan. Vergeten alles waarin je hebt gefaald. Vergeten dat je jezelf haat. Vergeten de dag waarop de grond onder je voeten is weggeslagen. Vergeten de gedachte dat je niets waard bent. Dat niemand je écht ziet. Vergeten hoe vaak je in de regen huilde zonder paraplu. Vergeten het gat in je hart. Vergeten dat je bang bent voor een nieuwe dag. Vergeten de God die je niet begrijpen kon. Vergeten de dag waarop je stilletjes gestopt bent te geloven.

Je danst op de vergeetmuziek. Maar er is een Stem. Een stem die vol liefde tegen je praat. En er zijn twee armen om in te vallen. Het zijn de armen van je Vader die op de uitkijk staat. Hij wacht op jou. Geef je hart aan Hem en je zult dansen op nieuwe muziek; toekomstmuziek.

Jezus zegt dan over jou: “Ik zal haar naam beslist niet uitwissen uit het boek des levens, maar Ik zal haar naam belijden voor Mijn Vader en voor Zijn engelen.” (Openbaring 3:5, HSV)

Aan de slag!

Onderzoek jezelf: Op welke “vergeetmuziek” dans jij? Herken jij vluchtgedrag in je leven? En zo ja, waar vlucht je naar toe?

Kijk: Zie jij Jezus? Wat zou Hij tegen je willen zeggen als Hij voor je zou staan?

Lees: Lees ter verdieping op deze blog Jesaja 49.