Ora et labora – wat betekent dit voor jou vandaag?

Het is voor mij elke werkdag een vast ritueel. Ik sta vroeg op, ik ontbijt, ik maak me klaar en ik stap opnieuw in bed mét koffie. Mijn bed grenst aan een groot raam, en terwijl ik in bed zit, kan ik vaak de zon opzien komen (of niet). In elk geval: ik zie luchten, ik heb uitzicht en ik kijk naar buiten. En terwijl ik mijn koffie drink ik, begin ik de dag. In alle rust, nog voordat de hectiek losbarst. En vaak bid ik dan: oh God, open mijn lippen, en mijn mond zal uw lof verkondigen. En, mag ik door de dag heen Uw hand zien? Geef mij een opmerkzaam hart, leer me te zien wat ertoe doet. En dan begint mijn dag.

Zo rustig als ik wakker word en mijn dag begin, zo hectisch is vaak de rest van mijn dag. Het ligt misschien aan mijn baan, maar ik denk niet dat ik de enige ben. Je herkent het vast wel. Het gaat maar door. En ik ben dankbaar voor mijn baan en ik heb ongelooflijk mooi werk.
Maar soms, denk ik ’s avonds als ik eindelijk in bed lig: heb ik echt met God gewandeld vandaag? Heb ik echt zijn lof verkondigd? Ik moest denken aan het verhaal van Martha en Maria. Het verhaal fascineert mij altijd op een bepaalde manier. Het laat een continue zoektocht zien van werken en zitten aan de voeten van Jezus.

Jezus was onderweg en kwam aan in een dorp. En daar in dat dorp, ontving Martha Hem in haar huis. En zij had een zuster die Maria heette, die ook aan de voeten van Jezus zat en naar Zijn woord luisterde. Maar Martha was druk bezig met bedienen. Nadat zij erbij was komen staan, zie zij: Heere, trekt U het Zich niet aan dat mijn zuster mij alleen laat bedienen? Zeg toch tegen haar dat zij mij helpt. Jezus antwoordde en zei tegen haar: Martha, Martha, u bent bezorgd en maakt u druk over veel dingen. Slechts één ding is nodig. Maria heeft het goede deel uitgekozen, dat niet van haar zal worden afgenomen.
– Lukas 10: 38-42 (HSV)

Ben jij een Martha of meer een Maria? Het is vaak de vraag die wordt gesteld bij dit bijbelgedeelte. Martha die maakte zich druk, Maria zat aan de voeten van Jezus. Ik wil het vandaag niet met je hebben over de vraag of je een Martha of Maria bent. Maar ik wil het met je hebben over hoe we in onze drukke bestaan tóch Jezus kunnen navolgen. Hoe we kunnen werken en hoe we kunnen zitten aan de voeten van Jezus. Kan het? En zitten aan Jezus voetén én werken?

Ik denk het wel. Het is het ‘ora et labora’. Het is ‘bid en werk’.
Het is Jezus navolgen, het is Jezus zien, temidden van al je werk. Elke dag, en de hele dag door, zitten aan de voeten van Jezus terwijl je je taken uitvoert. Het is met Hem verbonden zijn, dwars door alle telefoontjes heen.
Het boek De liturgie van het alledaagse heeft mijn ogen geopend voor hoe je Jezus kan ontmoeten in alle alledaagse momenten. Zo staat er: “Ik wil leren hoe ik tijd besteed aan mijn e-mail, mijn was en mijn belastingformulieren, terwijl ik tegelijk, op mysterieuze wijze, altijd op mijn knieën ben, en mijn werk als een gebed aanbiedt aan de God die zegent en zendt.”

Terwijl ik altijd op mijn knieën ben. Dat. Het is mijn verlangen dat we ‘ora et labora’ mogen uitleven. Dat we de dag met onze God beginnen, in pure afhankelijkheid van Hem. En dat we mogen zeggen: ‘Oh God, open mijn lippen en mijn mond zal uw verkondigen.’ Dat we Hem mogen vragen of Hij in alles aanwezig zal zijn. En, of Hij ons de hele dag door, op mysterieuze wijze, op de knieën brengt. Want alles wat we doen, al het is een telefoontje, mogen we doen tot eer van God.

Aan de slag!

Bid en werk, ik wil het leren. Jij ook? Het ‘ora et labora’ is al eeuwenoud, maar voor mij elke dag nieuw. Bid en werk, dat is de opdracht die voor ons ligt.
God wil je ontmoeten in al je dagelijkse beslommeringen. Martha en Maria, beiden waren ze in de aanwezigheid van Jezus, elk op een andere manier. Hoe ben jij in Gods aanwezigheid vandaag? Mag Hij erbij komen, bij alle taken die staan te wachten? Zullen we ons werk doen, en tegelijkertijd altijd op de knieën zijn?

‘Ik vind het moeilijk om me voor te stellen hoe het lezen van mijn e-mail ooit een plek van gebed zou kunnen zijn. Ik wil dat God me tot andere dingen roept, dingen die veel belangrijker, betekenisvoller en spannender aanvoelen. Maar dit werk, op dit moment, is een levend gebed dat ik mag ‘gaan in vrede om de Heer lief te hebben en te dienen.’ (Liturgie van het alledaagse, p. 96)

Naar: De liturgie van het alledaagse, Tish Warren.