Olifantenpaadjes

Olifantenpaadjes: ik vind het zo’n leuk woord en om de paadjes zelf kan ik stiekem vaak ook wel lachen. Olifantenpaadjes zijn paadjes die ontstaan doordat mensen herhaaldelijk de kortste route nemen, bijvoorbeeld door net het hoekje van een grasveld af te snijden, waardoor op den duur een paadje uitslijt. Ik vind het grappig om te zien hoe de eigenwijsheid, of misschien beter de luiheid van mensen, het steeds weer wint van ambtenaren die zo hun best doen om strakke paden aan te leggen. We vinden altijd weer een kortere route van A naar B.

Aan die olifantenpaadjes moest ik denken bij het lezen van een vers uit psalm 84:
Gelukkig wie bij U hun toevlucht zoeken, met in hun hart de wegen naar U.
(Psalm 84:6, NBV)

Ik vind dit zo’n mooi vers. Het gaat over mensen die zo vaak naar God zijn gegaan, dat er paadjes naar God zijn uitgesleten in hun hart. De kortste en makkelijkste route die zij kunnen afleggen, is de weg naar God. Dat is toch gaaf! Ik wil dat ook, dus ik probeer die paadjes uit te laten slijten in mijn hart. Olifantenpaadjes zijn namelijk superhandig, vooral als je in tijdnood zit of weinig energie hebt en dus echt de kortste route nodig hebt. Dat staat ook in de volgende verzen:
Trekken zij door een dal van dorheid, het verandert voor hen in een oase; rijke zegen daalt als regen neer. Steeds krachtiger gaan zij voort om in Sion voor God te verschijnen.
(Psalm 84:7-8, NBV)

Als je moeilijkheden tegenkomt, zijn de paadjes naar God een uitkomst.

Paadjes maken naar God

Hoe doe je dat nou, paadjes maken naar God? Ik probeer het door met alles waar ik mee zit als eerste naar God te gaan. Als ik me bijvoorbeeld rot voel, zocht ik eerst vaak afleiding door een filmpje te kijken of gezelschap op te zoeken. Ik ging wel naar God, maar dat was niet mijn eerste optie. Nu wel. Het gaat heus nog wel eens mis, maar er beginnen zich echt paadjes te vormen in mijn hart. Ze zorgen ervoor dat God de belangrijkste is, mijn eerste optie. Hij komt zo, eerbiedig gezegd, onder mijn snelkeuzetoets te staan.

Kracht en zegen als resultaat

En wat is dan het resultaat van die korte paadjes naar God? Dat staat ook in vers 7 en 8. Lees ze nog maar eens, ze zijn zo mooi!
Trekken zij door een dal van dorheid, het verandert voor hen in een oase; rijke zegen daalt als regen neer. Steeds krachtiger gaan zij voort om in Sion voor God te verschijnen.

De meest dorre plek verandert in de meest vruchtbare plek voor mensen die paadjes naar God in hun hart hebben. God geeft namelijk regen in de vorm van zegen. Door Gods zegeningen ontvang je in de moeilijkste momenten rust en kracht om door te gaan. Moeilijke momenten veranderen in vruchtbare momenten als God erbij is. Zonder Hem zou je in een droge streek uitgedroogd en uitgeput raken, je zou steeds langzamer gaan lopen en uiteindelijk instorten. Met God erbij gebeurt precies het tegenovergestelde: je gaat steeds krachtiger lopen, zelfs in droge, moeilijke tijden. Zodat je uiteindelijk recht in Zijn armen rent.

Aan de slag!

Hoe zit het met de olifantenpaadjes in jouw hart? Verlang jij ook naar meer van die paadjes naar God? Let dan eens op waar jij heen gaat met je problemen, twijfels en vragen. Probeer om steeds weer als eerste naar God te gaan, en je zult zien dat er in je hart paadjes naar Hem gevormd zullen worden!

Deze gastblog is geschreven door Anniek Borghuis.