Hij is je niet vergeten

06

aug

Jacomien van Urk

Kleine, zachte wangetjes, donshaartjes en prachtige kijkers. Daar ligt ze. Een klein poppetje in de armen van haar moeder. Hoe zou haar moeder haar kunnen vergeten? Dit pasgeboren baby’tje? Zou ze haar zomaar bij de buurvrouw laten liggen? Nee. Ze houdt van dit kleine wondertje. Zou God zo zijn geliefde kinderen kunnen vergeten? Je weet het antwoord al, maar toch kunnen we hier zo vaak aan twijfelen. Net als David.

David begint Psalm 31 vol vertrouwen. Hij wil juichen over de liefde van God. Hij belijdt dat Hij zijn hele leven toevertrouwt aan God. God is een rots en een burcht. David weet dat God hem zal leiden om wie Hij is. Wauw. Geloof. Vertrouwen. Daar zou ik soms wel wat meer van willen. Jij dan? Maar als we even verder lezen dan zien we dat de toon van de psalm wat verandert. Er komen wat twijfelachtige klanken.

“Ik ben vergeten, zoals je iemand die al lang dood is, vergeet. Ik ben afgedankt als een gebroken kruik.”
(Psalm 31:13, BasisBijbel)

Deze psalm van David is een lied vol verwarring en tegelijkertijd een vast vertrouwen in God. Een gebroken lied. Een lied vol overgave. David zit in enorme moeilijkheden. Hij vertelt dat zijn ogen dof staan van verdriet, zijn binnenste doet pijn en zijn lichaam is zwak geworden. Lees vers 10 t/m 14 maar eens rustig door. Je zou er depressief van worden, toch? Een klaaglied. De mensen zijn hem vergeten. Niemand wil hem meer kennen. Hij is zelf gebroken en voelt zich vergeten. En toch blijft David tot God roepen. Toch blijft hij zingen dat hij op Hem vertrouwt. Dat Hij zijn leven leidt. Door alle moeite en pijn heen weet David dat hij bij God een veilige vesting vindt. Een burcht. Een baken.

“Ik was wanhopig en dacht dat Hij mij was vergeten. Maar ik was te snel: Hij hoorde me wél en heeft me gered toen ik Hem om hulp smeekte.”
(Psalm 31:23, BasisBijbel)

Wat een prachtig vers is dit. God is David niet vergeten! De mensen wel. En misschien was David zichzelf ook wel vergeten. Had hij zichzelf opgegeven. Maar God niet! En daarom wist David dat hij elke keer weer naar Hem moest gaan! David was te snel geweest om te denken dat God hem misschien ook was vergeten, net als de mensen en hijzelf. Nee. God is God. Hij is aanwezig. Hij kán ons niet vergeten. Hij wíl het niet. Omdat Hij zielsveel van jou houdt. En juist als jij een gebroken kruik bent, ben je bruikbaar voor Hem. Juist dan wil Hij dat je hem vertrouwt.

“Als je op de Heer vertrouwt, hoef je nooit wanhopig te zijn.” (Psalm 31:25, BasisBijbel)

Vertrouwen. Door alles heen. Durf jij dat? Ik las in het boek ‘Gebroken leven’ van Ann Voskamp haar ontmoeting in het vliegtuig met een rabbi. Hij zei het tegen haar: “Jullie zeggen wel dat je zoveel in God gelooft, maar weet je dat God nog meer in jou gelooft?” Nee, dat geloof ik vaak niet. Ik twijfel nog zoveel. Ik ben nog zo bang dat Hij mij vergeet, omdat ik misschien niet zijn wil doe. Of vanwege mijn fouten. Of misschien heb ik wel te grote dromen of te grote verwachtingen van Hem. Maar stop! Hij kán je niet vergeten! Hij is God. Hij woont in jou. Hij leeft in jou. Hij gelooft in jou. Hij geeft je niet zomaar op, of wil niet meer met je verder. Hij heeft zijn plan met jou en zal dat volmaken. Hij houdt je vast. Hoop op Hem.

Aan de slag!

Ondanks de twijfel die David had, de gebrokenheid in zijn leven, bezingt hij toch het vertrouwen in God. Hij blijft de nabijheid van God zoeken.

Wat doe jij als je twijfelt aan God? Als je het gevoel hebt dat Hij je is vergeten? Schrijf dit eens voor jezelf op.

David bleef zijn vertrouwen in God belijden, ondanks dat hij dacht dat Hij hem was vergeten. Schrijf nu vers 20 van Psalm 31 op. Spreek het uit als een belijdenis dat je ondanks alles wilt blijven vertrouwen op God. Hij is de Betrouwbare.

Deel deze overdenking

  1. Kim schreef:

    Zoveel dank, Jacomien, voor deze zo waardevolle herinning… :’) Ik bid dat we dit allemaal met heel ons hart zullen geloven en nooit meer zullen vergeten. Nogmaals zoveel dank en Gods rijke zegen <3

  2. Joanne schreef:

    Dit stuk komt voor mij op het juiste moment. David is hierin een mooi voorbeeld voor mij persoonlijk; op Hem blijven vertrouwen, ook in moeilijke tijden.

    Mooi geschreven Jacomien!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap