Welzalig de man die niet wandelt

Ik zit op de bank en weet even niet wat ik moet doen. Dat zijn de zeldzame momenten dat ik ook even niks hóéf te doen. Maar dat kan ik dan ook weer niet: niks doen. Mijn ogen dwalen door de kamer, ik kan nog even wat opruimen en schoonmaken, een boek pakken, Netflix aanzetten, maar daar heb ik eigenlijk geen zin in. Dan valt mijn oog op mijn Bijbel, die naast mij ligt te wachten in de vensterbank. Dat kan ik natuurlijk ook even gaan doen! Een stuk uit de Bijbel lezen, gewoon lezen. Ik sla de Bijbel open en blader naar de eerste Psalm. Welzalig de man die niet wandelt… Ik hou van deze psalm! Ik denk dat het komt door het eerste woord: ‘welzalig’, dit betekent zoiets als ‘supergelukkig’.

“Welzalig de man die niet wandelt in de raad der goddelozen, die niet staat op de weg der zondaars, noch zit in de kring der spotters; maar aan des HEREN wet zijn welgevallen heeft, en diens wet overpeinst bij dag en bij nacht. Want hij is als een boom, geplant aan waterstromen, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, welks loof niet verwelkt; – al wat hij onderneemt, gelukt. Niet alzo de goddelozen: die toch zijn als kaf dat de wind verstrooit. Daarom houden de goddelozen geen stand in het gericht, noch de zondaars in de vergadering der rechtvaardigen, want de HERE kent de weg der rechtvaardigen, maar de weg der goddelozen vergaat.”
(Psalm 1, NBG)

We zien hier duidelijk twee wegen die je kunt gaan in het leven. De ene weg is die van goddelozen; een weg die vergaat, vertelt het einde van de psalm. De andere weg is de weg van de Heer, de weg van de rechtvaardigen.

Welzalig de man die niet wandelt in de raad der goddelozen

Mijn eerste indruk bij dit vers is dat het gaat over de mensen die God niet kennen – de goddelozen -, maar… in het Oude Testament zijn de goddelozen diegenen die wel weten dat God bestaat, maar er niets mee doen. Ze laten in hun wandel, in hun daden, niet zien dat ze erkennen dat God er is.

De psalmist heeft het hier over de raad, de plek waar er over dingen worden nagedacht. In het oude Israël kwam de raad samen bij de stadspoorten om over onderwerpen te praten, recht te spreken over problemen en wandaden. Tegenwoordig hebben we deze structuur nog steeds een beetje door de kerkenraad. Maar ik denk dat het in dit vers terugslaat op je eigen gedachten, overwegingen en overleggingen. Ben je op je eigen ‘ik’ gericht of zoek je in je gedachten en overwegingen naar wat God hierover zegt door de Bijbel en door de Heilige Geest?

Welzalig de man die niet staat op de weg der zondaars

De psalmist gebruikt een overtreffende trap. We hebben de goddelozen gehad, diegenen die vanuit zichzelf denken. Hier gaat hij een stapje verder. Welzalig de man die niet staat op de weg der zondaars. Zondaars zijn mensen die moedwillig tegen de (morele) regels van God ingaan. Het gaat over de weg die ze gaan, wij zouden zeggen: het pad dat je kiest in je leven. Een zondaar kiest het pad dat er aantrekkelijk uitziet en lapt alle (morele) regels van God aan zijn laars. God zegt: ‘Je wordt uiterst gelukkig als je het pad kiest wat Ik voor je heb uitgelegd, als je je houdt aan mijn (morele) regels.’

Welzalig de man die niet zit in de kring der spotters

Hier gaat de psalmist nog een stapje verder, na de goddelozen en de zondaars komen de spotters. De mensen die spotten met God. Mensen die oneerbiedig over God spreken, Hem belachelijk maken, uitlachen. Pas op wie je als vrienden kiest, ga niet zitten bij de spotters. Dat is niet opbouwend. Zoek mensen op die je op Jezus wijzen, sluit je aan bij een (Zij lacht) studiegroepje, ga een keer uit met andere christenen.

De psalmist zet hier een vrij duidelijk plaatje neer door met een tegenstelling duidelijk te maken wat je niet moet doen. Hij schetst een ‘totaalplaatje’ van het leven, door het te hebben over de raad, de weg en de kringen waar je je in bevindt. Hij gaat verder en beschrijft vervolgens wat je wél moet doen om een welzalig mens te worden.

Welzalig de man die de wet des Heren overpeinst, bij dag en bij nacht

Hier heeft de psalmist het over de wet. Hiermee wordt niet zozeer de Tien Geboden bedoeld, maar de hele Thora. Wij hoeven ons niet meer aan de Thora te houden. Met de komst van Jezus is er een nieuwe wet gekomen, een wet die door de levende God geschreven wordt in ons hart (2 Korinthe 3:3). Het is goed om je Bijbel te lezen, de Bijbel te kennen en van daaruit te leven.

De psalmist verwacht niet van ons dat we de Bijbel dag en nacht lezen, dan zouden we niet aan de normale dingen van het leven toekomen, maar hij verwacht wel dat we dat we tijdens onze wandel in de raad, terwijl we staan op de weg en zitten in de kring ons richten op de levende God. Wanneer we dat doen, zijn we als de boom die geplant staat aan stromend water. Dichtbij de bron, waar we geen last hebben van de droge periodes van het leven, omdat onze wortels diep in de grond zitten, waar we het levende water kunnen drinken.

Dit gedeelte doet me denken aan het gedeelte uit Johannes 4 vers 38 (HSV).

“En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus [daar] en riep: Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken. Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.”

Aan de slag!

De eerste psalm van de 150 psalmen laat je meteen nadenken over je leven. Een mooi moment om voor jezelf eens na te gaan hoe jij wandelt, staat en zit in het leven.

Betrek je God bij alles wat je doet? Of zijn er aspecten waar je liever je eigen regels houdt? Durf jij alles over te geven aan God?

Luister hier psalm 1 gezongen door Sela.