Hé, maar hoe is het nou écht met je?

“Hé hoi! Hoe gaat het?” – “Ja goed, hoor, en met jou?” – “Mooi zo, ja ook prima!” Hoe vaak beginnen gesprekken wel niet zo? En waarom vragen we eigenlijk hoe het met iemand gaat? Menen we het eigenlijk wel of is het meer een soort verplichte sociale vraag? Hoe vaak hoor je wel niet dat de ander overvallen wordt wanneer iemand echt ingaat op die vraag, terwijl die gevraagd werd uit netheid of gewoonte?  Dat ‘ie eigenlijk niet weet wat ‘ie moet zeggen omdat diegene eigenlijk gewoon een “ja het gaat goed” verwachtte? In Filippenzen 2:4 staat “Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander.” Hoe vaak vraag jij aan iemand hoe het écht met hem/haar gaat?

Als we de Bijbel openslaan en op zoek gaan naar Bijbelverzen die over de “medemens” gaan, komen we veel teksten tegen die gaan over hoe Jezus graag wil dat wij met elkaar omgaan. Het Bijbelvers uit Filippenzen 2:4 vertelt ons dat we dus niet alleen onze eigen belangen voor ogen moeten hebben, maar ook juist moeten kijken naar wat de ander nodig heeft.

Dat is best lastig, want hebben we altijd zin om elkaars problemen en zorgen te moeten aanhoren? Hebben we al niet genoeg aan ons eigen haggie? Toch vraagt God ons om ook naar je naaste te kijken en dus eens echt te vragen hoe het met de ander gaat.

“Maar wij die sterk zijn, zijn verplicht de zwakheden van hen die niet sterk zijn te dragen en niet onszelf te behagen” (Romeinen 15:1).

Oef… Dat is nogal wat. Het is dus eigenlijk een verplichting om je te bekommeren om je medemens. En dan juist de zwakke, diegene die juist het diepst in de put zit, diegene die al heel lang met zichzelf in de knoop zit en waarbij je misschien te vaak denkt “heb je hem/haar weer met z’n problemen”. De Heer leert ons ook om meer bezig te zijn met de ander dan met jezelf. Toch is het zo verleidelijk om in dit soort situaties voor jezelf te kiezen, om misschien wel te denken “een ander praat wel met hem/haar” of “ik heb genoeg aan mijn hoofd”. In 1 Petrus 4:8a staat:

“Maar heb vóór alles vurige liefde voor elkaar…”

en verder in vers 9 staat:

“Wees gastvrij voor elkaar, zonder morren”.

Bezig zijn met je medemens en je om elkaar bekommeren is dus een opdracht van God. En wanneer wij bezig zijn met de Heer en dingen doen die Hij van ons vraagt of wanneer wij dingen doen die Hij fijn vindt, zal Hij je belonen. Hij geniet wanneer jij goede dingen doet voor Hem! Laat dit een bemoediging voor je zijn wanneer je het moeilijk vindt om een luisterend oor te bieden.

Aan de slag!
Ga in gebed en vraag of God je vandaag wil helpen om goed met je medemens om te gaan. Vraag ook of Hij jou daarbij wil helpen, juist omdat het zo moeilijk is. Stap vandaag (of deze week) eens op iemand af, diegene waaraan je het misschien liever niet vraagt omdat je toch al weet wat het antwoord is, en vraag eens hoe het nu écht met hem/haar gaat. En houd dan deze tekst in je achterhoofd:

“Wees goed voor elkaar en vol medeleven.”
(Efeze 4:32a).

Deze tekst zal je helpen te luisteren naar diegene en hem/haar misschien wel te steunen in wat hij/zij doormaakt! Let maar op: die persoon zal het onwijs waarderen, het zal zijn vruchten afwerpen! Enne, hoe is het nou écht met jou?