God beschermt je! Altijd?!

11

nov

Christa Noteboom

Wat zijn we als christenen toch gezegend dat we erop mogen vertrouwen dat God ons beschermt. Zoals een peuter zich nergens druk om maakt en volop bezig is met spelen en ontwikkelen, zo mogen wij ons helemaal overgeven aan de Vaderlijke zorg van onze God. En toch… Ik weet niet of jij dat ook zo ervaart, maar er zijn momenten dat er behoorlijk aan de poten van mijn stoel van geloofsvertrouwen gezaagd wordt. Als ik zie dat christenen als vee behandeld en omgebracht worden. Als ik hoor dat een oprecht christen het leven niet meer ziet zitten en eruit stapt. Als jihadisten willekeurig toeslaan met hun verwoestende terreurdaden. Hoe kunnen we zeker weten dat God ons beschermt?

Beschermt God echt?

Ik las vandaag Psalm 121. Een Psalm die mogelijk geschreven is tijdens de terugkeer van het volk Israël uit de ballingschap. Een gevaarlijke tocht, maar de HEER beschermt tegen de gevaren die er onderweg kunnen zijn. Maar hoe zit dat dan? Als ik naar de geschiedenis van het volk Israël kijk, zijn er genoeg momenten aan te wijzen dat God hen níet lijkt te beschermen. De profeet Habakuk kende die vraag. Vanuit een diep verdriet over het onrecht in Israël vraagt hij de HEER om hulp. God antwoordt niet zoals hij hoopt: Hij belooft om het meest barbaarse volk van die tijd op Israël af te sturen. Logisch, dat Habakuk daar niet blij van wordt. Hij zegt:

Maar Heer, U bent toch altijd onze God geweest? U bent toch mijn heilige God? Wij zullen toch niet sterven? Heer, U stuurt de vijand op ons af. U gebruikt hen om ons te straffen, U, de God op wie wij vertrouwen! Heer, U bent volmaakt! U kan kwaad niet toestaan. U kan oneerlijkheid niet verdragen. Hoe kunt U dan toestaan wat dit vreselijke volk ons volk aandoet? (Habakuk 1:12-13)

God antwoordt

Prachtig om te lezen dat Habakuk de tijd neemt om te wachten op Gods antwoord. (Doe jij dat ook?)
Habakuk krijgt te horen dat God de Babyloniërs zal straffen voor wat ze zijn volk aan gaan doen en zegt dan:

Heer, ik heb gehoord wat U gezegd heeft. Ik heb diep ontzag voor U. Heer, doe in de komende jaren alstublieft weer machtige dingen! Heb in uw woede ook medelijden met ons! (…)

Ik zal rustig blijven in de tijd dat we in nood zullen zijn, als de vijand het volk met zijn legers aanvalt.

 Zelfs als de vijgenbomen niet zullen bloeien, en er geen één druif in de wijngaarden te vinden zal zijn,
(…)  en alle schapen uit de stallen zullen worden geroofd, en alle koeien verdwenen zullen zijn,
zelfs dan zal ik tóch nog juichen over de Heer, blij jubelen over de God die voor mij zorgt.
Want de Heer is mijn kracht. Dankzij Hem zal ik rondspringen als een hert. Hij zal ervoor zorgen dat ik stevig blijf staan. (Habakuk 3:2, 16-19)

God mag Gód zijn

Opvallend dat Habakuk niet aanvecht dat God zijn volk straft. Hij zegt ook niet: ‘Zó’n God hoef ik niet’ of ‘Als God écht liefde is, doet Hij zoiets niet’. Nee, hij laat God Gód zijn. Ondanks de ellende die hij gezien heeft en die nog moet gaan gebeuren, besluit hij om te vertrouwen. Zelfs als er geen economie meer draait in Israël, als honger en gevaar het lichaam afmatten, wil Habakuk door Gods kracht standvastig zijn en belijden dat God voor hem zorgt.

De bescherming die God geeft

Dát is de bescherming die God geeft!

Als terroristen hun gang gaan.
Als je ziel lijdt onder het leed dat jou is aangedaan.
Als je huwelijk soms pittig is of het gedrag van je kinderen de kracht uit je weg lijkt te trekken.

Nee, God neemt de ellende uit ons leven niet weg. Misschien wil Hij jou er wel dwars doorheen leiden, zoals Hij Stefanus door zijn laatste momenten heen hielp. God gebruikt álles ten goede, voor wie van Hem houden en die Hij volgens Zijn plan geroepen heeft (Romeinen 8:28).

Een peuter maakt zich niet druk om zijn eten, drinken of schone luier. Papa en mama zorgen daarvoor. Zo zorgt onze Vader voor ons. Met dit verschil: een peuter is – en logisch, dat hoort bij zijn leeftijd – op zichzelf en op zijn eigen ontwikkeling gericht. Maar ook een peuter moet leren om op latere leeftijd te zoeken naar wat zijn hemelse Vader graag wil. Zo mogen wij leven in vertrouwen op onze Vader en bij het opgroeien leren om te leven in het centrum van zijn wil. Want dat is de veiligste plek die we op deze aarde kunnen vinden!

Aan de slag!

Luister naar het lied ‘Blessings’ van Laura Story. De tekst vind je hier.

Denk eens na over deze vragen:
– Vertrouw ik erop dat God mij elke dag beschermt?
– Wil ik leven in het centrum van Gods wil, zoals Habakuk, of bepaal ik liever mijn eigen weg (en waarom)?
– Ga in gesprek met je Vader en beantwoord de vragen alsof Hij ze zojuist aan jou gesteld heeft.

Print de bijlage uit en hang hem boven je bureau, plak hem in je agenda of bedenk iets creatiefs dat je ermee wilt doen.

Deel deze overdenking

  1. Wiedy schreef:

    Dank je wel voor deze mooie boodschap.

  2. Kim schreef:

    Dankjewel Christa! :’) <3 ?

  3. Annemarie schreef:

    Wat een mooi en toepasselijk stukje..zit momenteel in een burnout. .en dat met een druk gezin,
    Bemoedigend dat Hij mij erdoorheen helpt..inderdaad neemt Hij de zorgen niet(direct) weg maar Hij is er wel bij!
    Dank je wel voor dit mooie stukje

    • Christa schreef:

      Hoi Annemarie, sterkte in jouw situatie. Het loopt God niet uit de hand; Hij is er elke dag bij en adviseert je met één dag tegelijk te leven (Matth. 6:34). Wens je Zijn zegen en kracht toe!

  4. van Overbeeke schreef:

    Vertrouw ik erop dat God mij elke dag beschermt, Nee, ik heb zelf een verantwoordelijkheid als ik bij deelneem aan het verkeer, of ip de ladder sta

    Wil ik leven naar Gods wil, Ja, dat is goed voor mij.

    Mijn Vader heeft geen vragen gesteld, of ze komen uit mijn buik, van mezelf

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap