Een veilige haven: Psalm 107

07

sep

Yael Juch

Wat veel bootjes. Allemaal in verschillende maten en kleuren. Met allemaal een andere naam. Ik sta op de pier met uitzicht op de haven. De haven is de plek waar iedere boot een plekje gereserveerd heeft. Waar ze veilig kunnen aanmeren en voor anker gaan. Staande op de kade denk ik aan een schilderij waar ik laatst in een kringloopwinkeltje tegenaan liep. Hierop wordt een heftige storm afgebeeld. Een groot schip vecht zijn weg door de golven. Heb jij ook momenten waarop jij je zo’n schip voelt? God wil jou leiden naar een veilige haven. Hij is zelf jouw veilige haven. Maar zorg jij dat je Hem aanroept, zijn koers volgt, aanlegt en je verankert in Hem?

Psalm 107

Laten we eerst de psalm eens doorlezen. Sta even stil bij ieder dikgedrukt woord.

Ze riepen
in hun angst tot de Heer-
hij leidde hen weg uit vele gevaren,
hij bracht de storm tot zwijgen,
de golven gingen liggen.
Het verheugde hen dat de zee tot rust kwam,
hij bracht hen naar een veilige haven.
– Psalm 107: 28-30 (HTB)

Aanroepen

Ze riepen
in hun angst tot de Heer…
– Psalm 107:28 (HTB)

Ben jij weleens temidden van je angst? Dat je even niet logisch kunt nadenken. Er geen uitweg lijkt te zijn. Dat gedachten die de angst versterken de overhand krijgen van binnen?
Angst is iets wat je van God kan afhouden. In Psalm 107 is de terugkeer van de Israëlieten uit de ballingschap van Egypte een belangrijk thema. Door de hele psalm heen is de boodschap dat God je van een onzekere en angstige plaats, naar een veilige en betrouwbare plaats brengt. Dat is in dit stukje ook aan de orde. 
In de Herziende Statenvertaling lees je ‘in hun benauwdheid’. Een plaats waar je geen ademruimte hebt. Waarin je je onderdrukt voelt door gedachten, omstandigheden, mensen of gezondheid. Op die plek mag je God aanroepen. Zijn naam schreeuwen boven al het geweld van de storm om je heen. Zijn naam schreeuwen terwijl de angst je de mond wil snoeren.

Koers zetten

hij leidde hen weg uit vele gevaren,
hij bracht de storm tot zwijgen,
de golven gingen liggen.
– Psalm 107:28 (HTB)

Het aanroepen van God is de eerste stap van het koers zetten naar de juiste bestemming. Misschien is je kompas de kajuit uitgevlogen door de heftige wind. Zijn -door de regen- je brillenglazen beslagen en heb je nauwelijks zicht. Toch kun je koers zetten. Hoe dan? Je kunt blijven roepen. Misschien voelt dit nutteloos en hopeloos. Vind je dat je jezelf moet redden. Misschien heb je zelf wel invloed gehad op de storm waarin je terecht bent gekomen. Vind je dat je er zelf uit moet komen. Toch mag je roepen door genade. Roep, en God hoort. Hij leidt jou uit het gevaar. Uit de angst. Uit de benauwdheid. Gaan de golven niet direct liggen? Blijf roepen. Blijf gericht op degene van Wie jouw redding komt.

Aanleggen

Het verheugde hen dat de zee tot rust kwam,
hij bracht hen naar een veilige haven.
– Psalm 107:29 (HTB)

Vervolgens mag je aanleggen. Aanleggen bij God die rust brengt. Bedenk eens situaties waarin je erg onrustig / bezorgd / angstig was of echt middenin een storm hebt gezeten. Wat gebeurde er toen? Is de situatie hetzelfde gebleven? Mocht je in je eigen situatie even geen voorbeelden kunnen bedenken, ga dan op zoek naar getuigenissen in je omgeving, in de Bijbel, boeken of online.
Kun jij je verheugen in de verandering die God brengt? Neem jij tijd om je te verheugen over de rust, ruimte en verlichting die is gekomen en gaat komen? Aanleggen betekent dat je stopt en de tijd neemt om vaste grond onder je voeten te ervaren. Wie geeft jou die vaste grond?
Je legt aan bij je Maker die jou door en door kent. Hij die jou al heeft gered en iedere dag opnieuw wil redden. Hij die jouw veilige haven is, ook wanneer je nog midden op zee zit.

Verankeren

Soms kan het zijn dat er temidden van de storm een hoop leugens op je af kwamen. En dat God deze leugens heeft ontmaskerd, je Hem mocht aanroepen en Hij ze het zwijgen op heeft gelegd. Toch kan het zijn dat je later weer in een situatie zit waarin deze touwen van leugens je worden toegeworpen. Zaak is het dan om je te verankeren in de waarheid. Wat is de waarheid uit de Bijbel, die deze leugen het zwijgen oplegt?

Flessenpost

Vandaag komt er een fles naar je toegedreven. Of misschien wordt het door een golf op je dek geworpen. Maak hem open en lees Psalm 107. God is machtig om jou uit de moeilijkste omstandigheden te halen en terug te brengen bij Hem. Roep naar Hem temidden van je nood. Sta stil en ‘leg aan’ bij jouw God. Veranker je in zijn waarheid.

Aan de slag!

1. Schrijf op wat er naar aanleiding van de overdenking bij jou van je hart moet.
Mocht je niets te binnen schieten, schrijf dan Psalm 107 op. Je kunt het eventueel in een fles stoppen en ergens neerzetten. Zodat je wanneer je in een benauwde situatie komt deze fles kunt openen. Als flessenpost van onze God die je naar een veilige haven leidt.

2. Maak een foto van jezelf bij een haven (of van je flessenpost) en deel het met ons (#zijlacht). Zo deel je ook met je omgeving deze boodschap. Of je kunt iemand flessenpost zenden met de psalm uit deze overdenking.

Deel deze overdenking

  1. Renee schreef:

    Dankjewel voor deze bemoediging Yael!

  2. Linda schreef:

    Prachtig! Wat een bemoediging, en ook weer zo herkenbaar.

  3. Anoniem schreef:

    Mooi geschreven maar ook lastig want…

  4. Willemieke schreef:

    Hoe toepasselijk om dit stukje te lezen. Ook de opdracht om te blijven roepen als je niets voelt. Dan weet ik dat ik dus mag volhouden midden in de storm en dat ik niet hoef op te houden met roepen. Of dat ik denk dat ik iets niet goed doe omdat ik nog geen rust voel, nee gewoon door alles heen blijven roepen en zoeken.

  5. Evelien schreef:

    Onze tweeling kleindochters zijn 7 weken te vroeg geboren Romy en Iris. Ze zijn nu 5 dagen oud, Het ging aanvankelijk redelijk maar vannacht is Iris heel ziek geworden, haar toestand is zorgelijk. Wat een prachtige overdenking juist vandaag! We putten er veel troost uit. Bidden jullie met ons mee voor verbetering? Met elkaar is het gebed(het roepen) luider!
    Evelien

  6. Renee schreef:

    Beste Anoniem,

    Soms is het doen moeilijk of lastig zoals je zegt! Ik ken je situatie niet, maar weet wel dat aanhoudend bidden, roepen en soms uitschreeuwen naar God helpt!
    “ Werp àl je bekommernissen op Hem, WANT Hij zorgt voor je” ! Ga staan op Gods belofte, vraag of dit voor jou in jouw situatie waarheid mag worden🙏🏻✨! Sterkte en herstel bid ik je toe!

    • Anoniem schreef:

      Wat lief dat je reageert. Hoelang moet ik roepen…. Ik roep al jaren en jaren en jaren en ga alleen maar achteruit

      • Joanne schreef:

        Beste anoniem, Gods wegen zijn ondoorgrondelijk soms/vaak… en hoewel we mogen weten dat Hij ons hoort, dat betekent niet dat de pijn of het verdriet altijd weggenomen worden. Zie het als een beschadigde boot.. die kan toch in een veilige haven liggen!

  7. Trijnet schreef:

    Precies een goed stuk voor de spannende dag van morgen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap