Door het oog van de naald

26

feb

Gastblogger

Gisteren las ik een gelijkenis in de Marcus 10:13-31. Jezus praat tegen een rijke die zegt dat hij tot nu toe alles heeft gedaan wat God van hem vraagt. Hij heeft zich geheel gehouden aan de wet. Kat in het bakkie zou je denken, maar toch is hij niet zeker van zijn plek in het eeuwige Koninkrijk van God. Hij vraagt zich af of hij genoeg doet. Hij legt daarom alles voor aan Jezus. Die draagt de rijke jongen vervolgens op om al zijn bezittingen te gaan verkopen en dan terug te komen om Hem te volgen. De jonge, rijke man druipt verdrietig af. Hij kan het niet.

Deze gelijkenis verwart mij. Het houdt mij bezig. Waarom komt deze jongen allereerst al onzeker naar Jezus toe, terwijl hij naar eigen zeggen alles doet wat God van hem vraagt? En waarom gaat hij verdrietig naar huis als Jezus hem dit antwoord geeft? Wat mis ik in dit verhaal?

‘Het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke om het koninkrijk van God binnen te gaan.’ (Marcus 10:24)

Dit vers maakt me aan het lachen. Als beelddenker zie ik het al helemaal voor me, die kameel die door het oog van een naald probeert te gaan. Terwijl ik moet lachen en God dank voor de humor die vaak te vinden is in de Bijbel, brengt deze passage bij mij een reflectie op gang. Ik wil graag doen wat God van me vraagt. Ik wil Hem eren met alles wat ik heb en doe. Ik wil van Jezus leren en Hem nog beter leren kennen. Hem volgen en de mensheid dienen, maar wat heb ik daar eigenlijk voor over?

Alles opgeven voor Hem. Het klinkt zo super simpel. Maar als ik er verder over nadenk, dan is het dat eigenlijk helemaal niet. ‘From scratch’ beginnen is niet meer zo makkelijk. Mijn baan opzeggen, m’n blog stoppen, het huis waar ik met mijn man en twee kinderen woon verkopen, al mijn spullen wegdoen en van mijn gezin hetzelfde vragen… vraagt God dat nu van mij?

Nee, ik denk het niet. Hij vroeg het wel aan die rijke jongen in de gelijkenis, omdat Jezus wist dat dát voor hem heel moeilijk zou zijn. God wil exclusieve toewijding. Hoe vaak zijn er dingen die wij belangrijker vinden dan God? Waarmee we door het oog van de naald proberen te gaan?

Voor de rijke was het verkopen van al zijn bezittingen een te grote opgave. Zo zijn er voor mij andere dingen waarvan God mij vraagt het los te laten. Hij daagt mij uit om stappen te zetten buiten mijn comfortzone. Iets wat ik rete-eng en moeilijk vind en waar ik echt wel eens wakker van lig. Maar om Hem te volgen en te wandelen in mijn bestemming, ga ik het doen zodra het tijd is. Ik wil gehoorzaam zijn, omdat ik Hem vertrouw. Want in hetzelfde stuk lezen we in vers 29 en 30 een belofte: iedereen die broers of zusters, moeder, vader of kinderen, huis of akkers heeft achtergelaten omwille van mij en het evangelie, zal het honderdvoudige ontvangen.

God beloont toewijding aan Hem. Het is te kort door de bocht om te denken dat je er rijk van wordt, maar Hij beloont je zeker met het eeuwige leven. Daar doe ik het voor.

Aan de slag!
God vraagt van ons Hem te volgen, op Hem te vertrouwen en alles te geven voor Hem. Out of your comfortzone, met heel je hart, je ziel en je verstand. Voor mij betekent dat het loslaten van een aantal zaken die mij zekerheid bieden. Wat betekent het voor jou? Waarmee probeer jij je door het oog van die naald te wurmen?

De gastblog van vandaag is geschreven door Daniëlle Koudijs, founder van Power to the mama’s. Tijd doorbrengen met God vindt Daniëlle heerlijk, maar ook een uitdaging sinds zij moeder is van twee kleine jongens. Haar blog Power to the Mama’s helpt haar en vele andere moeders toch regelmatig te connecten met God. Verder krijgt zij een lach op haar gezicht door haar lieve man, haar spelende kids, fijne vrienden, oldtimers, oude steden en goede Italiaanse wijn.

Deel deze overdenking

  1. Truus schreef:

    Hier kun je echt goed over nadenken!
    Volg ik Hem helemaal? Zelf weet je vaak wel wat nog anders en beter kan.
    Gelukkig heeft Hij me ondanks alles lief!
    In Zijn kracht mogen we de weg gaan die voor ons ligt.

  2. henk schreef:

    in de eerste zin van de laatste alinea zeg je dat we “alles” moeten opgeven voor Hem. De volgende zin zeg je dat je bepaalde zaken moet loslaten. Welke dat zijn zeg je niet. Maar is het nu alles loslaten (net als in het verhaal in de bijbel) of bepaalde zaken? En wie bepaalt welke zaken dat zijn?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap