De man uit Samaria

Vandaag neem ik je mee op reis naar Israël. Naar een plek, die op het eerste gezicht kaal en troosteloos lijkt met een zekere hardheid, maar die gelijktijdig oneindige schoonheid en rust uitstraalt. In het echt is dit fenomeen nog indrukwekkender. Deze plek, de Judea-woestijn, is de ‘set’ voor het volgende verhaal:

(Dit kiekje heb ik genomen tijdens een Israël-rondreis 2 jaar geleden. Ben je nog niet in Israël geweest? Een echte aanrader!)

Er stond en wetgeleerde op die Jezus met een strikvraag in de val wilde laten lopen. Hij zei: “Meester, wat moet ik doen om het eeuwige leven te krijgen?” Jezus zei tegen hem: ” Wat staat er in de wet van Mozes? Wat lees je daar?” Hij antwoordde: “Houd van je Heer God met je hele hart en je hele ziel en alles wat je hebt en je hele verstand. En houd ook net zoveel van je broeders (van je naaste) als van jezelf .” Jezus zei tegen hem: “Je hebt een goed antwoord gegeven. Doe dat, dan zul je leven.” Maar hij deed alsof hij wilde uitleggen waarom hij Hem dat gevraagd had. Daarom zei hij tegen Jezus: “Maar wíe zijn dan mijn broeders?” Jezus antwoordde:
” Er reisde eens een man van Jeruzalem naar Jericho. Onderweg werd hij overvallen door rovers. Ze sloegen hem halfdood en beroofden hem van alles wat hij had. Daarna gingen ze weg en lieten hem zo liggen. Er reisde toevallig ook een priester langs die weg. Hij zag de man wel liggen, maar liep met een boog om hem heen. Daarna kwam er een tempeldienaar langs, maar ook hij liep met een boog om hem heen. Daarna kwam er een man uit Samaria langs. Toen hij dichtbij was gekomen en hem zag, kreeg hij medelijden met hem. Hij ging naar hem toe en verzorgde de wonden met olijfolie en wijn. Daarna verbond hij hem, zette hem op zijn ezel en bracht hem naar een herberg. Daar verzorgde hij hem verder. De volgende dag gaf hij de herbergier twee zilverstukken en zei tegen hem: ‘Zorg voor deze man. En als zijn verzorging méér kost, dan zal ik je dat betalen wanneer ik terugkom.’ Wat denk je. Wie van deze drie mensen is nu een broeder geweest voor de man die door de rovers was overvallen?” De wetgeleerde antwoordde: “De man die goed voor hem is geweest. ” Jezus zei tegen hem: “Ga, en doe hetzelfde”. (Lukas 10:25-37 BB)

Ik heb dit verhaal al zo vaak gehoord. Jij vast ook. Het is een schitterend, beeldend voorbeeld van een van de geboden die God al aan Mozes gegeven heeft: ‘…jullie moeten van de andere mensen net zo veel houden als van jezelf. Ik ben de Heer.’ (Leviticus 19:18b) Dit is dus voor ons de opdracht: om de medemens net zo veel liefde te geven als we onszelf liefhebben.

Maar er is meer: De details die Jezus gebruikt in dit voorbeeld zijn zo diepgaand. Kijk maar mee!

Deze man uit Samaria, veracht onder de joden…als ik hem zo zie handelen, dan herken ik hem gelijk: Jezus.
En dan is me ook gelijk duidelijk wie de gewonde, beroofde man is: Dat ben ik. Dat ben jij!
Dat zijn alle mensen, die Papa nog niet kennen. Wat doet deze man uit Samaria nou met de overvallen, halfdode man aan de rand van de weg? Hij is degene die niet zomaar doorloopt, maar inhoudt. Er staat ‘hij kreeg medelijden met hem. Hij ging naar hem toe en verzorgde de wonden met olijfolie en wijn.’ Dit betekent God, mensgeworden – Jezus komt naar jou toe en verzorgt je wonden met olijfolie en wijn.
Hij wil je wonden genezen. Je wonden van minderwaardigheid, je wonden door afwijzing of liefdeloosheid. Je innerlijke wonden, die misschien niemand ziet, maar die ongelofelijke pijn kunnen doen. Je leven in verdriet, eenzaamheid. Je leven gevuld met zorgen en angst. De man uit Samaria verlangt naar niks meer dan jouw wonden met zijn ‘olijfolie en wijn’ te verzorgen. Olie is in de bijbel veelal een beeld van de Heilige Geest. Wijn is vaak een beeld van het bloed dat Jezus aan het kruis vergoten heeft, toen hij stierf voor de mensheid. Is dit niet adembenemend mooi? Als wij het toelaten, kan en wil Jezus niet anders dan ons doordrenken met de Heilige Geest en ons genezen door zijn bloed. Hij wil ons heel maken! Gezond. Hersteld. Hij wil je waardigheid teruggeven, door zijn liefde en tederheid. Zijn persoonlijke zorg voor jou. Voor mij.

Het volgende opmerkelijke wat er gebeurt:
‘Daarna verbond hij hem, zette hem op zijn ezel en bracht hem naar een herberg. Daar verzorgde hij hem verder.’

Jezus tilt je op de ezel en brengt je naar een herberg. Hier blijft hij nog even om je te verzorgen. Die herberg, zou dit de gemeente kunnen zijn? Ik denk niet beslist aan de kerkdienst op zondag, of de gebedsdienst doordeweeks. Ook niet beslist aan huiskringen. Begrijp me niet verkeerd, dit kan zeker onderdeel van de gemeente zijn. Ik geloof echter dat de herberg staat voor de gemeente in die zin dat wij als broers en zussen, als Koningskinderen er voor elkaar en voor de mensen om ons heen zijn, gelovig of ongelovig. De herberg – een plaats waar gewonden onderdak vinden en verzorgd worden. De herberg als de plaatselijke gemeente: Mensen, die samen tijd doorbrengen in Jezus naam, net als de eerste christenen in Handelingen 2:42 –47.

Dan is er nog de herbergier. Als ik er zo bij stil sta, lijkt dit wel een beeld van de Heilige Geest.
In Johannes 15:5 zegt Jezus: ‘Als jullie in Mij blijven en Ik in jullie blijf, zal er veel vrucht aan jullie groeien. Want zonder Mij kunnen jullie niets doen’

Wij als gemeente, de Koningskinderen bij elkaar, kunnen niet uitreiken, uitdelen, verzorgen als we niet in afhankelijkheid van Gods wijsheid, kracht en liefde leven.
‘Maar door de Geest ontstaan liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, hulpvaardigheid, zelfbeheersing.’ ( Galaten 5:22)

Dit verklaart ook gelijk waarom Jezus ons ‘achterlaat’ in de herberg. Hij weet ons veilig en vertrouwd, samen met de Heilige Geest:
‘Maar geloof mij, het is beter voor jullie dat Ik wegga, Want als Ik niet wegga, kan de Helper niet naar jullie toe komen. Maar als Ik wel wegga, kan Ik Hem naar jullie toe sturen.’ (Johannes 16:7a)

Last but not least:
Waarom gaat Jezus weg? Gaat Hij soms voorgoed weg?

De volgende dag gaf hij de herbergier twee zilverstukken en zei tegen hem: ‘Zorg voor deze man. En als zijn verzorging méér kost, dan zal ik je dat betalen wanneer ik terugkom.’

De Samaritaan gaf de herbergier twee zilverstukken. In Mattheus 20:2 staat: ‘…. voor een hele dag werken één zilverstuk.’ Dit was dus de dagloon voor twee werkdagen. Is dit niet een fijn gevoel, te weten: Hij komt snel weer terug, Hij laat ons niet achter? Hij blijft garant staan voor onze zorg, omdat Hij zoveel van ons houdt en niks liever wil dan met ons samen zijn?

‘Ja, ik kom gauw!’ Zegt Jezus op de laatste bladzijdes van de Bijbel!

En ik mag, samen met de schrijver van Openbaring, hierop antwoorden:

‘Amen! Zo is het! Ja kom, Heer Jezus!
Ik bid dat onze Heer Jezus Christus in alles goed voor jullie – Koningsdochters- zal zijn.’
(Openbaring 22:20b+21)

Aan de slag!

1. Zijn er misschien (innerlijke) wonden in je leven die genezing nodig hebben?

Nieuwe wonden maar misschien ook een oude wond die maar niet wil helen? Een litteken scheurt steeds weer opnieuw open of de etter lijkt maar geen ruimte te maken voor het proces van genezing?

Ga ermee naar de man uit Samaria!

Neem de tijd om Hem je wonden te laten verzorgen.

En ontdek hoe Hij je genezing geeft. Misschien geneest je wond al na een aanraking door de grote Heelmeester maar zo niet, don’t panic! Sommige wonden hebben naast de beste verzorging ook gewoon (veel) tijd nodig. En Gods tijd is misschien net iets langer dan wij graag zouden willen… Vertrouw!

Een andere belangrijke factor voor goede genezing is rust. Neem zo vaak mogelijk je rust – bij Jezus: ‘Word rustig en weet dat ik God ben.’ (Psalm 46:10 uit de vertaling Het Boek)

2. Ben je genezen en voel je je gezond en sterk (geestelijk)? Dan daag ik je uit, het voorbeeld van de man uit Samaria te volgen!

Vraag de ‘herbergier’ (de heilige Geest) waar iemand in je omgeving is (je kerk maar misschien ook gewoon iemand in je directe omgeving) die je mag dienen door haar of zijn wonden te (helpen) verzorgen, in absolute afhankelijkheid van Hem!