Verdriet

‘Doet het pijn?’, vraagt ze me. Ik kijk naar mijn hart, niet groter dan mijn vuist. Het ligt in mijn schoot. Gebroken. Ja, knik ik. Ja, het doet pijn. Ze knielt voor me neer, strijkt de haren uit mijn gezicht. Het zweet parelt op mijn voorhoofd. Ik heb mijn uitgeputte zelf meegesleept. Moe ben ik. […]

Soms heb je van die dagen dat alles een beetje grijs blijft. Ik vind het moeilijk om dat toe te geven. Liever zeg ik met een grote glimlach dat het altijd goed gaat. Een leugen, natuurlijk. De waarheid is dat ik soms hang in de grijze dagen. Dan kijk ik naar de straatstenen beneden me […]

Ik herinner me nog goed dat een van de Eritrese jongeren waarmee ik werkte heel plechtig zei: ‘Jullie zijn bedroefd,’ toen mijn collega en ik afscheid moesten nemen en daarbij emotioneel werden. Uit zijn mond (met een heerlijk buitenlands accent) klonk dit bijna komisch en het maakte ons ook weer even aan het lachen. Maar […]

Een ellendige – ken jij er één? Misschien wel. Het is vreselijk om iemand te zien lijden van wie je houdt. Ik weet het. Ik heb het ook gevoeld: het ongeloof dat erbij komt kijken. De vragen. Mijn moeder kreeg kanker en ze gilde van de pijn. Waarom zij? Waarom nou zij? Wat is het […]