Bid en dank jij God voor de kleine dingen in je leven?

Een tijdje geleden heb ik, in mijn haast, heel naar mijn hand gebrand aan de oven. Snel hield ik mijn hand onder de kraan en inmiddels stond mijn bezorgde dochter al naast me. Maar ook na lang mijn hand gekoeld te hebben, bleef het flink zeer doen en ik zag al een flinke blaar ontstaan. Even doorbijten en weer door, want ik moest nog een hoop doen. Toen ik mijn dochters op bed ging leggen, sloten we nog even met elkaar de dag af. Mijn dochter wilde graag bidden. Die avond bad ze ook of God bij mama wilde zijn, omdat ze zo naar haar hand had verbrand en of het morgen over zou mogen zijn.

Aandoenlijk, dacht ik terwijl ik nog even met één oog mijn pijnlijke, vuurrode hand bekeek. Maar toen ik de dag erna wakker werd en mijzelf ging aankleden merkte ik al snel dat ik helemaal geen last had van de brandplek. Verbaasd keek ik naar mijn hand waar alleen een dun, rood streepje te zien was. Ik drukte er zachtjes op en voelde niks. Nu wat harder, nog steeds voelde ik niets.

Bidden voor de kleine dingen

Verwonderd. Intens verwonderd was ik die dag. Ik ben er altijd erg goed in om deze wonderen te bagatelliseren. Maar die dag besloot ik geen enkele menselijke redenering ertegenaan te gooien. Want God verhoorde het pure gebed van een zevenjarig meisje. Een kind dat geen schroom had om haar God te vragen of Hij de hand van haar mama beter wilde maken. Iets wat niet eens in mij opkomt wanneer ik bid. Vaak bidden we niet voor de ‘kleine’ dingen. Althans, ik niet. Ik bid niet voor mijn enkel waar ik voor de zoveelste keer doorheen zwik. Ik bid niet voor mijn hoofdpijn of voor die veel te gespannen spieren. Maar ook in het danken sta ik niet altijd stil bij de kleine dingen. Vaak vergeet ik God te danken voor het feit dat mijn kindjes vandaag niet op hun knietjes zijn gevallen. Of voor dat lieve appje dat ik kreeg van mijn vriendin. Maar waarom niet? Zou God dat dan onbelangrijk vinden? Zijn de ‘kleine’ dingen in het leven dan geen wonder? Zijn deze zaken dan zo normaal geworden dat we niet meer zien dat God ook hierin voorziet? God voorziet. Ja, ook in de voor ons vaak onbelangrijke dingen.

“Worden niet vijf musjes voor twee penninkjes verkocht? En niet een van die is bij God vergeten. Ja, ook de haren van uw hoofd zijn alle geteld. Wees dan niet bevreesd: u gaat veel musjes te boven.” – Lukas 12: 6-7 (HSV)

Je gaat veel musjes te boven

Als God zelfs begaan is met het lot van de musjes, als Hij er niet een van hen vergeet, zou Hij jou dan vergeten? Zal Hij dan niet ook voor jou zorgen? God is met héél de mens begaan. Zelfs tot in de kleinste finesses. In de grote en kleine aspecten van ons leven. Ja, zelfs de haren van je hoofd zijn alle geteld! God vindt jou belangrijk. Van top tot teen. Zou je dan niet je hele menszijn, je lichaam en geest, in gebed bij Hem mogen brengen?

Ik heb dit aan den lijve mogen ondervinden en je kunt je voorstellen dat ik niet kon wachten om het die ochtend aan mijn dochter te vertellen en mijn hand aan haar te laten zien! Enthousiast vertelde ik het aan mijn dochter. Ze begon te stralen en tegelijkertijd zei ze: ‘Ja, daar heb ik voor gebeden.’ Oftewel: ‘Wat had je dan verwacht?’

Laten we ervoor waken om zijn zorg als vanzelfsprekend te zien. Laten we ervoor waken om al deze ‘kleine’ wonderen over het hoofd te zien. God zorgt voor jou. Hij zorgt voor alle aspecten in jouw leven. Geloof je dat?

Aan de slag!

Ik wil je uitdagen om ook eens heel bewust te bidden en te danken voor al die ‘kleine’ dingen in je leven.

Luister naar dit prachtige lied: ‘His eye is on the sparrow’, Keith and Kristyn.